နဂါးမင္းသားေလး ခ်စ္ျမတ္ႏိုးရေသာ ဇနီး(ဘာသာျပန္)

ကံတရားအရ ေတြ႔ဆံုမႈ

ထားပါေတာ့ ... ေလာေလာဆယ္ အႏၱရာယ္မ်ားတဲ့ ဒီေတာႀကီးထဲကေန အရင္ဆံုးထြက္မွပဲ၊ ဒီကေနလြတ္ျပန္ေတာ့ သူမေ႐ွ႕ေလ်ာက္ ဘယ္လိုအသက္ဆက္႐ွင္ရမလဲ။

" ေမာင္ေမာင္ ... ငါစဥ္းစားလို႔ၿပီးၿပီ "

႐ွစ္ယင္ သူမရဲ႕ခႏၶာကိုယ္အက်ိဳးကို ထိန္းကာမတ္တပ္ရပ္လိုက္ၿပီး ေမာင္ေမာင္ကိုပါ မတ္တပ္ရပ္ဖို႔ လႈံ႔ေဆာ္လိုက္၏။

" ဟမ္ ... အင္း "

ထိုစကားကိုေျပာၿပီးေနာက္တြင္ ေမာင္ေမာင္ရဲ႕ဗိုက္ေလးက ဆႏၵျပပါေတာ့၏။

" ဂီြ!!!! "

ထို႔ေနာက္ ေမာင္ေမာင္ရဲ႕ပါးမို႔ေလးေတြ ရဲတက္လာကာ ႐ွက္ရမ္းရမ္းၿပီး သူ႔ဗိုက္ကိုသူ ျပန္ပိုက္ထားေလသည္။

ထိုကဲ့သို႔ေသာ ေမာင္ေမာင္ရဲ႕ခ်စ္စဖြယ္ အမူယာေလးကိုျမင္ၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ ႐ွစ္ယင္သေဘာက်ကာ မရယ္ဘဲမေနႏိုင္ေပ။

" မင္းဗိုက္ဆာေနတာဆိုေတာ့ ငါတို႔ျမစ္ကိုအရင္သြားၾကတာေပါ့၊ မင္းက ငါးဖမ္း၊ ငါက ေရခ်ိဳးမယ္ "

႐ွစ္ယင္က ေမာင္ေမာင္ရဲ႕ေနာက္ေက်ာကို ပုတ္ကာ ပုခံုးထက္မွီလိုက္ၿပီး ၿငိမ္ေနလိုက္သည္။ ခုေနခ်ိန္ သူမအေျခေနက ကိုယ္တိုင္အားယူၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ႏိုင္သည့္ အေျခေနမဟုတ္ေပ။

ေမာင္ေမာင္က စပ္ျဖဲျဖဲျပံဳးကာ သူရဲ႕လက္ျဖင့္ ႐ွစ္ယင္ရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ကို က်ယ္ျပန္႔ေသာပုခံုးထက္ ေပြ႔တင္လိုက္၏။ ႐ွစ္ယင္က ပုခံုးမွေလွ်ာမက်ေအာင္ ေမာင္ေမာင္ရဲ႕လည္ပင္းအား ဖက္ထားလိုက္သည္။

႐ွစ္ယင္လံုျခံဳ စိတ္ခ်ရတဲ့အေျခေနကို ေရာက္မွ ေမာင္ေမာင္က မတ္တပ္ရပ္ကာ ခပ္ေျဖးေျဖးျဖင့္ ျမစ္ဘက္ကို ေလွ်ာက္လာလိုက္သည္။

ဆယ္မိနစ္ခန္႔ၾကာေသာ္

ေမာင္ေမာင္က ႐ွစ္ယင္ကို ထိုေနရာႏွင့္အနီးဆံုး ျမစ္ကိုေခၚေဆာင္လာခဲ့သည္။ ထိုျမစ္က ၾကည္လင္ေနကာ အရမ္းကိုမွ လွပလြန္း၏။ ငါးေသးေသးေလးေတြ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေရကူးေနတာကိုေတာင္ ျမင္ေနရသည္။ ႐ွစ္ယင္က ခပ္ျမန္ျမန္ပဲ တစ္ေယာက္တည္း ေအးေဆးေရခ်ိဳးလို႔ရမည့္ေနရာကို ႐ွာေဖြလိုက္သည္။ သိပ္မၾကာပါ ေက်ာက္တံုးမည္းမည္းႀကီးေနာက္မွာ သူမေအးေဆးေရခ်ိဳးလို႔ရတာကို သတိျပဳမိသြားသည္။ ႐ွစ္ယင္က ေမာင္ေမာင္ကို သူစားဖို႔တြက္ႏွင့္ သူမအတြက္ပါ ငါးဖမ္းဖို႔ေျပာလိုက္၏။ သူမလည္း အရမ္းဗိုက္ဆာေနၿပီေလ။