Nederlands:
Op deze wereld heeft iedereen kleppen rond hun ogen. Ze zien niets, alleen wat ze willen zien. Ze kwetsen je met woorden. Ze weten niet wie je bent. Ze zeggen dingen zonder te beseffen wat ze aanrichten. Wat maakt hun het nu uit? Of je huilt, gebroken bent of schreeuwt om hulp. Ze steken een mes in je hart en komen daarna af met een simpele sorry. En dat moet je dan zomaar vergeven en vergeten? Is deze wereld zover gekomen? Dat mensen niet meer beseffen wat ze doen? Dat ze mensen zien lijden voor hun ogen en niets doen? Dat het enige wat ze kunnen mensen pijn doen is? Mensen gaan dood en ze zien het niet. Iedereen blijft pesten, bot doen en messen gooien
Nooit is het eens genoeg geweest. En het enige wat je kunt doen is toekijken en zien wat de mensen elkaar aandoen.
Engels:
On this world, everyone has valves around their eyes. They see nothing, just what they want to see. They hurt you with words. They don't know who you are. They say things without realizing what they do. What makes their it out now? Or your cries, broken or crying out for help. They stick a knife in your heart and come up with a simple sorry. And that you should just forgive and forget? As far as this world come to? That people no longer realize what they are doing? That they see people suffer for their eyes and do nothing? That the only thing they can hurt people? People die and they don't see it. Everyone keeps bullying, bot do and throw knives Never has it been even enough. And the only thing you can do is watch and see what people do to each other.
JE LEEST
gedichten en teksten.
RandomDit is een boek van teksten en gedichten die ik zelf schreef samen met iemand die ik ken. Het zijn gedichten geschreven over hoe ik me op dat moment voelde.
