The Professor's Daughter ! ✔

T w e n t y N i n e E n d C h a p t e r

Ending Chapter 29

Nakaupo lang si Feena sa damuhan habang hinihintay ang mga kaibigan sina Sandro, Sam at Blake. Balak din niyang kausapin na si Zion dahil napagtanto niya na hindi niya matiis ang binata. Nabigla lamang siya sa mga nangyari at gusto niyang makipag ayos na dito.

"Feena! Feena!" nagulat ang dalaga ng marinig ang pagsigaw ng pangalan niya ng paulit ulit. Tumayo siya mula sa kinauupuan at hinanap ang pinanggagalingan ng tinig. Nakita niyang humahangos si Sam kasunod sina Blake at Sandro. Paghinto ng kaibigan sa harap niya ay hinawakan agad siya nito sa magkabilang balikat. Hindi niya alam ang nangyayari.

"Bakit? Parang nagmamadali kayo?" tanong niya kay Sam na naghahabol pa din ng hininga.

"Take this." wika nito at mabilis nilapag sa mga palad niya ang isang nakatiklop na papel. She's confused. Hindi tuloy siya makapagsalita.

"What is this?" Nasambit nalang niya.

"Its a letter. Read it while were on our way." sagot lamang ni Sandro at binitbit ni Blake ang dala nitong bag. Hinila ni Sam si Feena at  hindi niya alam kung saan pupunta. Huminto siya at kinuha ang kamay sa kaibigan.

"I'm about to see Zion kaya hindi tayo aalis." wika niya and Sam glares at her.

"You will never see Zion again kungdi pa tayo pupunta ng airport ngayon!" sigaw ng dalaga sa kaibigan. Nagulat si Feena.

"Ano?" nanlambot siya nang marinig iyon.

"Feena, makinig ka. We should go or else Zion will leave us. You don't want that to happen diba?" wika ni Sandro habang hawak ang kamay ng dalaga. Dahan dahan tumango ito. Inaya nila si Feena na sumama na sa kanila.

Pero natigilan sila sa paghangos nang harangin sila ng isang pamilyar na lalake.

"Would you mind If I take you there?" usal nito habang nakangiti.

"Papa!"sigaw ni Feena.

Ipinagmaneho sila ni Vladimir patungong NAIA Terminal 1 kung saan doon mag checheck out si Zion bago ang flight niya. Alas nuwebe ang eksaktong alis ng eroplano papuntang Spain. Kasama ng binata ang kaniyang ama.

Tahimik siya na  nakaupo si Feena sa likod ng driver's seat at sinimulan buklatin ang sulat.

Dear Feena,

If you already receive this letter, paalis na ako ngayon papuntang Spain. I'm sorry for causing you so much trouble and to your family. Mahalaga sila sa akin tulad mo, dahil sila ang tumanggap sa akin noon mga panahon ako lang mag-isa at wala pa si Papa. Salamat.

Ayoko nang mapapahamak ka pa dahil sa akin o sa mga alitan ng mga pamilya natin. I'm so grateful to have you as my friend and also Sandro, Summer and Blake. Naging makabuluhan ang college life ko dahil sa inyo.

And I asked Sandro na sana habang wala ako, bantayan ka niya. A short tempered girl na kailangan ng mahabang pasensiya, rebellious  at masungit. I told him na dapat habaan ang pang unawa sayo and always give advices so you won't do reckless decisions.

I know you can be better than that Feena.
I always have faith on you. I trust you.

When I saved you and Sandro from being hit. Nasabi ko sa sarili ko na, kaya ko pala. Kaya ko palang maging mabuting tao para sa iba. The thing my father or my auntie couldn't.
Totoo nga na pagmahal mo, gagawin mo ang lahat. And I'm happy na ikaw ang minahal ko Feena but fate tangled us.

I don't deserve it. You don't deserve me.
Goodbye Feena, I love you.

And I will love you for the rest of my life.