မေန႔က Wang ZiYi ရဲ႕ ရင္ဖိုေအာင္လုပ္မႈေၾကာင့္ XuKun လံုးဝအိပ္လို႔မေပ်ာ္ႏိုင္ခဲ့ပါ ။ ဟိုလွည့္ဒီလွည့္ ၊ ဘယ္ၾကည့္ညာၾကည့္လိုက္ျဖင့္ တစ္ညလံုး ေပါက္ကရေတြထိုင္ေတြးေနခဲ့ၿပီး မနက္ေဝလီေဝလင္း အခ်ိန္မွသာ ေမွးခနဲအိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့သည္ ။ ဒါေၾကာင့္မလို႔ မနက္ပိုင္း ZiYi က ႏိႈးသည့္အခ်ိန္တြင္ အိပ္ေရးမဝဘဲ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ေလး ျဖစ္ေနခဲ့သည္သာ ။
ဘယ္လုိလုပ္ သူ႕ရဲ႕မ်က္ႏွာက Wang ZiYi ရင္ခြင္နဲ႔အပ္ေနရသလဲဆိုတာကိုေတာ့ XuKun မသိ ။ မွတ္မိသေလာက္ေတာ့ ZiYi ကို ေက်ာေပးၿပီးအိပ္ခဲ့သည္မွာ အေသအခ်ာပင္ ။ ဒါေပမယ့္ သူမ်က္လံုးေတြကို ဖြင့္လိုက္ၿပီး အသိေတြပံုမွန္အတိုင္းျပန္ျဖစ္လာခ်ိန္မွာ သူသိလိုက္ရတာက သူေခါင္းအံုးအိပ္ထားတာႀကီးက ZiYi ရဲ႕လက္ေမာင္းႀကီးျဖစ္ေနၿပီး အဲ့တာကို ZiYi က ျပံဳးျပံဳးႀကီး ၾကည့္ေနတယ္ဆိုတာပါပဲ ။
မနက္စာကိုလည္း ZiYi ကအခန္းထဲကိုပဲ ယူလာေပးတာမလို႔ မေန႔ညကလိုပဲ စားျဖစ္သည္ ။ အခုထက္ထိ ဒီအခန္းထဲကေန အခန္းျပင္ကို သူမထြက္ရေသး ။ ZiYi ရဲ႕အိပ္ခန္းကေတာင္ ေတာ္ေတာ္က်ယ္ေနတာ ၊ တစ္အိမ္လံုးဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ က်ယ္လိုက္မလဲလို႔ XuKun ေတြးေနမိတယ္ ။ မနက္စာစားၿပီးတာနဲ႔ မေန႔က ဝတ္ထားတဲ့ဝတ္စံုကို ZiYi က ေသေသသပ္သပ္ျပန္ဝတ္ေပးရင္း ဆံပင္ကိုပါ ျပန္ျပင္ေပးတယ္ ။ မ်က္မွန္ေလးကေတာ့ မပါမျဖစ္ေပါ့ ။
" အဲ့တာႀကီးတပ္ရင္ ကၽြန္ေတာ္က ကေလးဆန္တဲ့ရုပ္မေပါက္သြားဘူးလား.. "
" မင္းက ကိုယ့္အတြက္ ကေလးေလးပဲကို.. "
အဲ့လိုႀကီး ျပန္ေျပာလာေတာ့လည္း သူဘာမွေျပာမေနေတာ့ ။
အခန္းထဲကေန ေျခတစ္လွမ္းစထြက္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္ထဲက XuKun ပါးစပ္ကိုေတာင္ ျပန္မေစ့ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ပါးစပ္အေဟာင္းသားျဖစ္ေနရေတာ့တာပဲ ။ အိမ္ရဲ႕ေလွ်ာက္လွမ္းက ေတာ္ေတာ္ေလးကို က်ယ္က်ယ္ဝန္းဝန္းနဲ႔ ေဘးကနံရံေတြမွာလည္း လွပၿပီး နာမည္ႀကီးပံုေပါက္တဲ့ ပန္းခ်ီကားေတြကို ခ်ိတ္ဆြဲထားေသးသည္ ။ ZiYi ရဲ႕ခုတင္ထိပ္က ေရႊေရာင္ကႏုတ္ဆန္းေတြကိုလည္း နံရံထိပ္မွာ ေတြ႔ႏိုင္ေသးသည္ ။ တိုတုိနဲ႔လိုရင္း ေျပာရလွ်င္ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ေတာ္ဝင္ဆန္သည့္ အိမ္ပံုစံမ်ိဳးပင္ ။ အဂၤလိပ္ေခတ္လက္က်န္ နန္းေတာ္ေဟာင္းတစ္ခုကို ျပန္ၿပီး မြမ္းမံထားတာ လို႔ေျပာရင္ေတာင္ XuKun ယံုမိေလာက္ေပသည္ ။
