BÖLÜM 2

1.7K 36 0
                                    

  Düğün günümüzdü bugün. Ceren bana hayranlıkla baktı. Tam bir prenses oldun canım, dedi. Feyza da "Evet ablacığım. Her zamanki gibi."dedi.

Nikahımız Kıyıldı. Balayına çıktık.

Evliligimizin üstünden tam 2 yıl geçmişti. Cerenlerdeydik bugün. Ceren'in bir kızı olmuştu ve ismi Ceylin'di. Çok şirin bi kızdı. Tombik yanakları ve şapşik bir suratı vardı. Bugün 1 yaşındaydı ve doğum günüydü. Ona bir elbise almıştım. Ceren elinde pastayla geçti odaya. Hep bir ağızdan "Iyi ki doğdun Ceylin."diyor, iyi ki doğdun şarkısını söylüyorduk. Ceylin mumu söndürdü. Ama üfleyerek değil dokunarak. Sonra ağladı. Ceren de yanan elini öptü. Bu kızı çok seviyordum. Ona hediyesini verdim. Bana yaklaşıp "Giycem ebişeyi!"diyordu. Ona giydirdim. Çok yakışmıştı. O an bir şey fark ettim. Belki de ben çok iyi bir anne olabilirdim. Cenk de iyi bir baba...

    

KOCAMAN AİLEMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin