(bölümü yazaraken bu şarkıyı dinleyerek yazdım ve çok hoş oldu... dinleyerek okumanızı tavsiye ederim :) )
itsthomasmurphy: Hey...
(İletildi.)
itsthomasmurphy: Aman Tanrım, engelimi kaldırmışsın!
itsthomasmurphy: Teşekkür ederim Glue.
...
itsthomasmurphy: Az önce... O akşam seninle konuşurken fark etmediğim bir şey fark ettim.
(Görüldü.)
Yine kendini tutamamıştı. Ona attığı mesaj engelini kaldırmıştı. Her ne kadar ona mesaj atmanın aptalca bir fikir olduğunu düşünse ve buna pişman olsa da, yapmıştı bir kere ve ne olursa olsun geri adım atmak istemediğine karar vermişti. Tabii kaldırmasında biraz arkadaşları Gally ve Brenda'nın etkisi de yok değildi. Dayanamayıp olanların hepsini anlatmıştı onlara. Ve verdikleri tepkiler oldukça umut vericiydi. Belki gerçekten de arkadaş olarak başlayabilirlerdi.
Thomas'ın kötü biri olmadığını biliyordu. Sırf ondan hoşlanan bir erkek olduğu için ona kötü davranmayacağını biliyordu. Homofobik olmadığını biliyordu. Öyle olmak zorundaydı. O o kadar harika bir insandı ki, homofobiklik gibi canice bir özelliği olması söz konusu olamazdı... Olmamalıydı.
Ancak yine de istemsizce korkuyordu. Korkuyordu. Gerçek kimliğini ortaya çıkarmaktan, ona bir erkek olduğunu itiraf etmekten çok korkuyordu.
itsthomasmurphy: Galiba sana karşı kırıcı olabilecek bir şey söylemişim. Bunun için özür dilerim.
Thomas'ın bu mesajını gören Newt; şaşkınlık, ve biraz da umut içinde telefonunun ekranına bakıyordu. Anlamış olamazdı, değil mi? Ona bunu belli edecek şeyler söylememişti. Yoksa fark etmeden söylemiş miydi?
"Yine paranoyaklaşıyorsun Newt... Sakinleş.." diyerek kendini teselli etmeye çalıştı.
itsthomasmurphy: Glue... Sana bir şey sormak istiyorum. Lütfen beni yanlış anlama.
Yutkundu.
...
Thomas derin bir nefes aldı. Ve parmaklarını klavyedeki harfler üzerinde gezdirmeye başladı. O cevaplanması zor soruyu sormak için.
itsthomasmurphy: Glue... Sen, erkek misin?
(Görüldü.)
NE? NASIL YANİ?
Bunu nereden anlamıştı bu çocuk? Gözleri kocaman açıldı, ve bunu bilerek yapmamıştı. Şaşkınlıktan (ve biraz da panikten) kendini kontrol edemiyordu. Ne yazacaktı? Söylemeli miydi?
Hemen Thomas ile olan sohbetten çıktı ve kendi hesabına geçip arkadaşlarının bulunduğu grup sohbetine mesajlar yağdırmaya başladı.
FAM
newtross: HEY
newtross: ÇPCUKLAR
newtross: NERDESŞNZ
newtross: AAHHHHHH BİRİ BENİ TAKABİLİR Mİ?? BU ACİL!
callmegally: İngilizce konuşursan güzel olur... Hiçbir şey anlamadım da.
despainbrenda: Neler oluyor?
newtross: SABAH SİZE ANLATTIĞIM ŞEYİ HATIRLIYOR MUSUNUZ????
ŞİMDİ OKUDUĞUN
you're all i need | newtmas (DEVAM ETMİYOR)
Fanfiction"Beni gerçek benle tanıştırdığın için,yıllardır içinde kilitli olduğum kafesin kilidini kırdığın ve beni özgür kıldığın için; sana sonsuz teşekkür ederim. Ah,lanet olsun... ben seni sahiden çok seviyorum."
