Хаяа би чамайг ирэхгүй үед чинь хүлээдэг. Хаалгаар орж ирэх хүн бүрийг чамайг байгаасаа гэу хүснэ. Удалгүй чи миньзөөлхөн инээмсгэлсээр орж ирэх бөгөөд чиний хажуухан талд алхах эмэгтэй яг л өмнөх шигээ , магадгүй тэрнээс ч илүү үзэсгэлэнтэй байх шиг.
Өндөр биш хамар, бүлцгэр нүд, булцгар хацартай байдаг л царай муутай охин яаж чамтай нүүр тулна гэж. Өрөвдөлтөй ч чамайг харж байгаадаа баярлаж байсан миний зүрх .
Ажлын цаг дуусч , гэртээ харин замдаа илүү товчилсон замаар явав. Цэнгээний газрын урдуур. Өмнө нь энэ хэсгээр барагтай л бол явдаггүй , явсан ч үргэлж цүнхэнд минт бороохойтой байдаг байсан.
Нүднийхээ буланд танил нэгнийг олж харав. Чамайг... Өглөөний энгийн , гэнэн цайлган залуу биш болсон байв. Хар уранхай өмд, хар хоолойтой цамц, хар арьсан савхи. Чиний бүхий л зүйлс хар байх бөгөөд илүү хүчтэй харагдана.
Чамтай харц тулгарахгүй тулд би алхаагаа хурдсгав. Харин ардаас минь " Хөөе, Кафе-д ажилдаг охин мөн үү ? " . Өө баригдчихлаа. Би итгэлтгүйхэн арагш харав. Учир нь би чиний зиндааных биш. Чиний дурлаж, хүсдэг тэр эмэгтэйчүүдээс чинь тэс өөр.
Чи надлуу алхам , алхам алхамаар ойртох бөгөөд би чамаас алхам, алхамаар магадгүй гүйхээрээ холдохыг хүснэ. Чиний алхах алхалт яг миний урд ирээд дуусав. Гар минь хөлөрч, хөл чичирч байв.
Тэгээд чи одоо намайг үнсэх үү ?
