KABANATA XVI- PAST

1.7K 64 2
                                    


Flashback

Jessica Margarett POV

Deanna is unbelievable...

Deanna is unpredictable...

Kamamatay lang ng ni Tito, umalis agad siya! Tsssk

Pagkatapos niyang umiyak sa mga balikat ko. Ganun-ganun nalang yun? Isang araw palang move on na agad? Parang pusa/aso lang ang nawala sa kanya?? 

Eto pa malupet! dapat alagaan muna niya ang Mommy niya. Hindi sa basta-bastang iwan niya lang sa ibang tao. Hindi man sa nagrereklamo ako na iiwan niya saamin ang kanyang responsibilidad pero Mommy niya yun eh. Nanay niya yun. Kung saan higit siyang kailangan doon pa siya umalis.

Tapos ipapamukha niya pa saamin  na wala kaming pera.... Anong akala niya saamin??? Manggagantso?? Na ginagamit lang namin magulang niya?? Wew. Hindi kami ganyan. Malinis ang intensyon namin. Tsaka may business si Dad kahit maliit lang yun.

Ngunit hindi mawaglit sa isipan ko ang tungkol sa binanggit ni Deanna sa palubog na business namin. Totoo ba yun? O sadyang nagkamali lang ako ng pagkarinig? Paano lulubog ang business namin eh sabi ni Papa palagi maraming customer doon at turista na pumupunta. Nakakapagtaka lang kasi wala naman binanggit si Papa lately saamin na may problema sa business niya. Kung meron man, sasabihin niya agad yun saamin. Wala kasi kaming itinatagong lihim sa isa't isa. Kung may problema ang isa kailangan naming pag-usapan lahat yun. Sharing is caring eh.

Tungkol naman  doon sa nangyaring naghahabulan scene sa Funeral Homes. Hindi galing saakin ang pagsabi kong mag-ingat siya. Kapal naman ng mukha niya. Ano siya sinuswerte...? Inutusan lang talaga ako ni Papa na habulin siya at sabihin yun.. Wala eh... Masunurin ako.

Kaya pagdating sa ugali niya pinipilit ko namang intindihin at unawain yun kahit na nakakapikon na... Kung hindi lang siya anak ni Tita Judith matagal ko na siyang pinektusan. tsss. Bipolar!


Dalawang araw na ang nakakalipas ngunit hindi pa rin nagigising si Tita. Ang daily routine namin ng pagbabantay sa kanya is, sa umaga si Mafe at si Mama naman sa hapon. Samantalang ako ay sa gabi na nagbabantay.

Mabuti nalang end of semester na at katatapos lang ng UAAP. Kahit papaano nakakatulong ako sa pag-aalaga kay Tita....


Centrum Hospital

Room 305


Sa ngayon ay pinapahiran ko ng ointment ang mga sugat ni Tita para madali itong gumaling.

"Tita kamusta po ang pakiramdam niyo? Siguro ang ganda ng panaginip mo kaya hindi kapa po gumigising hehe"--masayang wika ko sa kanya

"Tita yung anak niyo po hindi pa komukontak hanggang ngayon. Huwag po kayong mag-alala sigurado po ako na nasa maayos na kalagayan yun. Kaya niyang mag-isa eh."

"Tita wag kang malungkot hah. Dito naman kami aalagan ka muna namin hanggang bumalik siya, hehe"

>Silence<

Inaayos ko na ang higaan ni Tita ng biglang tumunog ang phone ko.

"Hey I just met you

And this is crazy"  (ringtone ko yan)

"Ayy. May tumatawag"--sambit ko

.

.

"Goodevening...This is Jema Galanza"--paunang wika ko

"Goodevening Jema"---coach mula sa kabilang line

ahhh. Si coach pala. Ba't napatawag to.

"Hello.. Ba't napatawag po kayo Coach??"---pagtatanong ko

"Jema, pumunta ka bukas ng ADU. Pinapatawag tayong lahat ng School President"--seryusong sabi niya

"Ok Coach...I'll be there.... Thanks sa info"--masayang bati ko

End call...

Bakit kaya pinatawag kami.??? Hmmmmm.....

.

.

Pagkatapos kong asikasuhin si Tita ay dumeretso ako ng banyo para gawin ang night routine ko...

.

.

.

After 1234x years

.

.

Nang matapos ako ay agad kong inilahad ang Folding Bed ko... Humiga, nagdasal at natulog....

"Lord sana po gumising na si Tita bukas. Amen"

ZZZZZZZZZZZzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

------------------------------------

Short UD guys!

Pakiclick nalang po ng STAR sa itaas hah??? UD agad kasunod :D

Feel free to comment ;)

May God Bless US all from Author

LOVE ME LIKE YOU DOWhere stories live. Discover now