çoban yıldızı I taekook {tamamlandı}

yarınlar için söz veremem

'Artık kendine gel Jungkook. Taehyung, öldü tamam mı?'

Jungkook, başını hızla iki yana salladı. Dakikalardır tek kelime etmiyordu.

Mingyu ve Jimin, umutsuzca birbirlerine baktılar. Jimin, elini yumruk yapıp sert adımlarla Jungkook'un yanına ilerledi.

'Bana bak Jungkook, göz teması kur benimle.'

Jungkook, gözlerini bir noktaya sabitlemişti ve başka hiçbir yere bakmıyordu.

Pekala, Jimin sinirlenmişti. Sesini yükseltti ve söylediklerini tekrar etti.'Gözlerime bak dedim Jeon, beni duymuyor musun?'

Jimin, Jungkook'un çenesini tuttu ve kendisine bakmasını sağladı. Jungkook, Jimin'e baktığında gözleri dolmuştu ve korkudan titremeye başlamıştı.

Mingyu, hızla yerinden kalkıp Jimin'in elini itti. 'Ne yapıyorsun? Korkutuyorsun onu.'

'Dört yıldır neredeyse hayatla bağını kesti. Anlamıyor, güzelce söyleyince anlamıyor. Ne yapmamı bekliyorsun?'

'Yine de....'

'Kes sesini Mingyu. Arkadaşının halini görmüyor musun? Liseyi zor bitirdi, tek yaptığı o ilaçları yutup uyumak. Sen üniversiteye gidiyorsun peki ya o? Odasından dışarı çıkmaya korkuyor. Taehyung, benim en yakın arkadaşımdı ama asla Jungkook gibi kolaya kaçmadım.'

'Asıl sen yargılamayı kes, onu anlayamazsın Jimin hyung. İkisi birbirine aşıktı, birbirlerine yuva olmuşlardı, sözler vermişlerdi...onu ne kadar acıttığını nereden bilebilirsin?

Jimin, sırtını dayadığı duvarın dibine bıraktı kendini. Ayaklarında ki tüm güç boşalmış gibi hissediyordu. Dizlerini kendine çekti ve yüzünü kapattı.

'Özür dilerim.......çok özür dilerim. Ben artık dayanamıyorum. Taehyung'un ölümünün ardından, hergün senin de biraz öldüğünü görmeye dayanamıyorum.'

Kimse tek kelime etmedi.
Hiç kimse tek kelime dahi etmedi.