Kırık | Texting

Kırık ~ 18

Merhaba♥️
"Kırık"
onsekizinci bölümüyle sizlerle.

🌻
"Aşk" a ithafen....
🌻

Kırıkların Efendisine...

Sessiz çığlıklarım var benim üstünü gülüşlerimle kapattığım...

Sen bilmezsin, ben çok iyi bilirim. Ağaçların yapraklarını özgürlüğüne bıraktığı, kuşların sıcak diyarlara göç ettiği, son güzün ılık rüzgarlarını insan bedenine sardığı bir kasım günüydü. Kasım bile veda ederken takvim yapraklarına, senin aşkın gelip oturdu yüreğime.

Rüzgarın ahengine kapılıp dans eden sarı saçların, özensiz kirli sakalın ve uzaklara dalıp giden gözlerini büyüsüydü kalbimin kafesinde attığını hissettiren.

Senin varlığının umuduna tutunup çıktım hayat basamaklarını. Önce, küçük yaşlardan beri valide sultanın zoruyla gittiğim dans eğitimimi sayesinde katıldığım yarışmada birincilik kazandım. Sonra, üçüzlere gerçekten abla oldum. Karşısına çıkan her zorlukta yıkılan Afra değil, zorluklara diş bileyen Afra oldum.

Numaranı bulmak için attığım taklaları sana saysam aklı dengemden şüphe edebilirsin. Başarılı olduğum son girişimimi biliyorsun zaten. Zeki kızım vesselam. Neyse! Konuyu dağıtmıyorum.

Bir ay boyunca o umuda tutunup, kalbimdeki varlığına defalarca şükrederek yazdım sana. Bazen pes ettiğim oldu sen geldin aklıma. "Yeniden kalk ayağa!" dedim kendime. Çünkü sen hep yeniden kalkmış ve hala kalkmaya devam eden Kırıkların Efendisisin. Bense sana aşık bir Ay Çiçeği.

Seninle her acıya ve mutluluğa varım. Bana bir ömür katlanabilir misin bilmiyorum ama ben bir ömür seninleyim.

Bana ilk yazdığın günü hatırlıyor musun? Dünyaları bana vermiştin hani. Cevap vermeni nasıl sağladım bilmiyorum. Sabrettim sadece. Bekledim. Yine öyle yapacağım. Biliyorum ve inanıyorum.

Sen Kırıkların Efendisi!
Ay Çiçeği'ne yeniden yazacaksın.
O engel kalkacak!
O kadar...

Seni seviyorum Korhan...🖤
Ne olur geri dön!

➰Bölüm sonu...➰