Kırık | Texting

Kırık ~ 37

Merhaba♥️
"Kırık"
Otuzyedinci bölümüyle sizlerle.

🌻
"Rüya" lara ithafen....
🌻

"Abi pastada mum kalmadı eridi." dedi garson.

Üçüzler buna kahkaha atarken onayladıklarını belli eder gibi pastayı işaret ettiler.

Kafede arka masalardan birinden bir ses yükseldi.

"Sadece mum değil bizde eridik bu aşk karşısında."

Afra ve Korhan gelen tepkilere tebessüm ederek birbirinin büyüsünden kopmaya çalıştılar.

Pastanın yanına geçtiklerinde Afra bir kez daha şaşırdı. Ay Çiçeği tam mumları üfeleyecekken üçüzler müdahale ettiler.

"Dilek tut!"

Gözyaşından dolayı buğulu gören harelerini büyüsüne kapıldığı harelere çevirdi genç kız.

"Benim dileğim zaten kabul oldu ve yanımda."

"Oldu o zaman" dedi Gülsima.

Kızıl saçlı şaşkın kız pastanın üzerine doğru eğilince kafeyi dolduran müzik onu huzurlu denizlere götürdü.

Afra mumları üflerken dilek tutmayı ihmal etmedi yine de.

Korhan'ın hiç gitmemesini diledi. Kardeşlerini de es geçmedi elbette onlar içinde bütün hayallerinin gerçek olmasını diledi.

Elleri birbirine kenetlenmiş taze aşıklar yan yana oturdu. Üçüzlerde tam karşılarına.

"Bir dakika!" Diye bağırdı Afra birden.

Dört çift şaşkın göz ona döndüğünde "Rüya değil değil mi?" Diye sordu.

"Çimdikleyin beni!"

"Ya da hayır! Rüya olsa bile uyanmak istemiyorum."

Afra'nın şaşkın hallerine kahkahalarla güldü masadaki herkes. Garson dahil...

Korhan, elini Afra'nın omzuna atarak onu kendine çekti.

"Rüya değil, gerçek. Ama sen bu güzellikle gerçek misin bilmiyorum."

Yanaklarına kan fışkıran Afra hafifçe tebessüm etti.

"Birazda bizimle mi ilgilenseniz?" Diye bir isyan yükseldi üçüzlerden aynı anda.

"Miniafralar yeni kavuştuk olsun o kadar."

"Birazdan kalkarız biz zaten siz takılırsınız" dedi Nursima gülerek.

"Ee enişte ne okuyorsun?"

"Yazılım Mühendisliği okuyorum."

"Bir dakika iyi hatırlattınız. Sen ne okuyorsun Afra? Artık gizemli havan kalmadı."

"Psikoloji okuyorum."

"Freud, Freud diye hepimizi çıldırttı evde."

"Ben sadece bilgilerimi kullanıyorum." diye çemkirdi Afra.

Şaşkınca Afra'ya dönen Korhan "İçinden cadı çıktı resmen." dedi gülerek.

"O hep bir cadı." dedi üçüzler aynı anda.

"Evde bize elma verirse yemiyoruz." dedi Aysima kıkırdayarak.

"Göstercem ben size elmayı eve gidince!"

Kızlar aynı anda ablalarına dil çıkartıp ayaklandılar.

"Hayırdır?" dedi Korhan ve ekledi "Ablanızın gazabından kaçmaya mı karar verdiniz."

"Sizi yalnız bırakalım, daha sonra birlikte otururuz yine." dedi grup sözcüsü gibi olan Aysima.

Korhan ayağa kalkarak kızlara elini uzatarak "Çok teşekkür ederim kızlar. Sizin sayenizde ablanızı görebildim malum onun pek niyeti yoktu." dedi.

"Ahh kafam! Taşlar çok acıttı."

"Rica ederin Korhan abi. Hoşçakal, kendine iyi bak."

"Görüşmek üzere."

Üçüzlerin yanlarından ayrılmasını üzerine Korhan, Afra'nın şakağına bir öpücük kondurup "Ben hemen geliyorum." Dedi.

"Sende mi gazabımdan kaçıyorsun?" Dedi Afra gülerek.

"Korktum senden, kaçıyorum." derken ilerlemeye başladı Korhan.

"Yakalarım ki!"

Hesabı ödeyip gelen Korhan, Afra'nın elini tuttuğu gibi "Hadi gidiyoruz!" Dedi.

Koltuğa iyice mayışmış bir halde bekleyen Ay Çiçeği şaşkınlıkla "Nereye?" dedi uykulu sesiyle.

"Hayalime..."

➰Bölüm sonu...➰