27

528 25 15
                                    

Zoe's POV

"As I was saying how can we trust you if you haven't finish your Senior High School?"

I roll my eyes upwards.

Kanina pa ko naiinis dito sa mga board members eh.

Inaaway kami ni Justine.

Kasi daw hindi pa kami Graduate ng High School.

"Gentlemen. As you all know Mr. Borisson had only Harry to manage the Company. And as you all know too he did his best for the past years for the company."

Tito kept on saying na marami ng nagawa si Justine for the company which is true but the Board Members didn't allow us to have the full management hangga't hindi pa kami nakaka graduate.

"I'm sorry to bring this up but this is a major problem if the clients know about this." Said the Accountant.

The meeting lasted for about 3 hours at iyon lang ang ipinuputok ng butsi nila.

I hold Justine's hand.

"Tapusin nalang natin ang High School Jus. Besides, one year nalang naman."

Kumunot ang noo niya.

"No." He firmly said.

I know what is bothering him.

Ang umuwi sa pilipinas. Since halos 7 months pa lang ako dito hindi pa ako gaanong marunong mag French which is mahirap lalo na pag dito ako nagaral, French is their native language at hindi English.

"It's okay Jus. Let's go back." I smile at him. Nakatitig lang siya sakin na para bang walang balak na makinig sakin.

"No Li. Never." He stood up. Napahinga nalang ako ng malalim.

"Ayos ka lang ba Iha?" Tito Rich tap my shoulder.

"Opo Tito. Medyo mahirap lang pakiusapan si Justine lalo na pag tungkol sa pagbalik sa Pilipinas." He smile.

"Lahat ng ginagawa niya para sayo, nararamdaman ko na iniisip niya lang kung anong makabubuti sayo. Harry become stubborn when it comes to your safety. If he said no then that's a No." I sighed.

"But Tito, nadadamay na ang kumpanya dito. Hindi ako ganoon ka selfish para unahin ang sarili ko kesa sa kailangan ng company, anyway I'll do anything to make him agree. We just need to stay there for one year di ba po?"

He nodded bago magpaalam saking lumabas.

I stay for a couple of minutes bago bumalik sa office namin.

Pagdating ko doon ay nag aayos na siya ng gamit.

I didn't say anything para na rin makapag isip siya.

Sumunod lang ako nang alalayan niya na ako palabas. He keep quiet hanggang sa makarating kami sa bahay.

Tinignan ko lamang siya na pumasok sa kwarto namin.

I didn't get inside at dumiretsyo sa mini bar.

Justine loves liquor lalo na pag mga Vintage kaya meron siyang sariling Mini Bar. Ayaw niya ngang magpapasok dito bukod sakin eh. Madamot kasi sa alak yun.

I grab the Vergenoedg 1985 at nagsalin.

Alam ko ang pakiramdam ni Justine ngayon. Nangako siya sakin na hinding hindi niya ako ibabalik sa Pilipinas kahit na anong mangyari, but the situations doesn't want me to stay here.

Pero kahit ayoko wala akong magagawa. Kung hindi ako magsasabi kay Justine siguradong mawawalan siya ng dahilan para bumalik doon. I rather stay there than to see his company fall down because of me.

She is Psychometric (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon