Arkadaş Dümeni

☀En mükemmel gün.

6. bölüm, iyi okumalar.

Yaz mevsiminin ilk sabahına uykumu almış, dinç bir şekilde uyandım. Akşam dışında tamamen boş bir günüm vardı, istediğim kadar yavaş hareket edebilirdim yani. Güne keyif banyosu ile başlamak en mantıklısıydı mesela.

Köpüklerin uçuştuğu rahatlatıcı banyodan sonra odama geri dönüp üstümü giyindim. Yaz mevsimine uygun bir şekilde kot şortum ve beyaz baskılı tişörtümü giydim. Saçlarımı çabuk bir şekilde taradıktan sonra ıslak bıraktım ve havlularımı asmak için banyoya geri döndüm.

Saat neredeyse bir olmuştu ve ben hala kahvaltı yapmamıştım. Öğünümü her ne kadar kaçırmış olsam da yemek yerine yine kahvaltıyla karnımı doyuracaktım. Doyurucu bir mısır gevreği kasesi hazırlamak sanıldığından zor olduğu için işimi hallederken bir yandan da Ceylin'i aradım. Telefonun sesini hoparlöre verdim, bir yandan Ceylin'le konuşuyor bir yandan da meyve dilimliyordum.

"Dün neler yaptınız, neden berbat bir randevu oldu baştan sona anlatıyorsun Ege. Ne yaptı, oynaşmaya mı çalıştı yoksa?"

Dün akşam Aras beni eve bıraktıktan sonra bile cevap verememiştim Ceylin'e, çok yorgun olduğum için direk uyumuştum. Olan biteni şimdi öğrenecekti.

"Hayır, daha kötüsü..."

"Daha kötüsü ne lan düşünemiyorum daha kötüsünü!"

Hafifçe kıkırdadıktan sonra dilimlediğim muzları büyük kasenin içindeki tahıl gevreğinin üstüne koyup kesme tahtasına çilekleri koydum.

"Hayır, az sus da anlatmamı bekle. Dün her şey güzeldi, sinemaya kadar. Sinemada beni umursamadan telefonu ile ilgilenip durdu. En son kulaklığını takıp gözlerini falan kapattı hatta..."

"Şaka yapıyorsun! Neden?"

Mısır gevreği kasesine bal dökerken cevapladım. "Bilmiyorum. Yani dün gece aradı falan ama kesinlikle telefonuna çıkmadım. Tuhaf olan kırgın hissetmiyorum. Sadece... Kızıyorum. Ama kesinlikle kırgın değilim."

"Kızman çok normal... Adam yüzyılın öküzlüğünü yapmış. Ama kırgın olmaman gerçekten tuhaf Ege, sen Kuzey'den hoşlanmıyor musun?"

Cevabım bahçeden gelen gürültü yüzünden engellendi, telefonu elime alıp bahçeye açılan kapıya ilerledim. "Ya Ceylin kuzum, ben seni sonra arasam olur mu?"

"Çok geç kalma ama bak merak ediyorum..."

Hızlıca kelimeleri ağzına tıktım. "Tamam, tamam, arayacağım, öptüm kocaman."

Konuşmasını beklemeden yüzüne kapattım ve bol güneş alan bahçeye çıktım. Görünürde kimse yoktu ancak bahçe kapısının önünde üç kasa çiçek duruyordu. Tam olarak çiçeklerin türünü seçemiyordum ama pembe ve kırmızı renkleri mevsime yakışır şekilde parlıyor, dikkatimi çekiyordu. Muhtemelen Aras getirmişti, onu beklemek yerine kahvaltımın yanına gitmeyi tercih ettim.

Sadece sütünü eklemediğim oldukça besleyici öğünümün malzemelerini tamamladıktan sonra çekmeceden aldığım yemek kaşığı ile yemeye koyuldum. Bir an önce yiyip Aras'ı iş başında görmek istediğim için hızlı tüketiyordum ve daha yarısına gelemeden şiştiğimi hissetmiştim.

Zorlanarak bitirdiğim kahvaltımdan sonra bulaşıklarımı makineye koymakla uğraşmak yerine hemen lavaboya bırakıp koşarak üst kata çıktım. Dişlerimi temizledikten sonra aynı hızla koşarak aşağıya, bahçeye indim.