£scape-Yoonmin

•Hackek Sorunsalı•

Fanart 💛 Ben  bu arada, yeni bölüm geldi inş güzel olur.

Yoongi sabah gözlerini uykusuz bir şekilde açtı çünkü 3-4 saat uyumuştu, geceleri şarkı yazıyordu aslında bu isteği Jimin ortadan kaybolduktan sonra olmuştu ve her gece şarkı yazmaya çalışıyordu, yazıyordu da. İlk yazdığı şarkı ise ikisine ithafen serendipity olmuştu.

Yatakta bir 5 dakika durduktan sonra solandon çıkıp mutfağa girdi ve birkaç bir şey atıştırdı.

Masanın üzerinde ki kağıdı alıp tekrar tekrar ve tekrar okudu ama bu sefer sesli bir şekilde okudu kağıtta "Küçük iki kasaba, büyük iki ev, iki yer bil bakalım ben kimim?" tam olarak bunlar yazıyordu ve anlamıyordu ne olabilirdi ki yazanlar ne demekti?

Bu 6 ay içerisinde hep böyle bilmeceler ile karşılaşmıştı ve çözdüklerinde ise onu bir yere yönlendiriyordu. Genellikle eski püskü yerler oluyordu fakat tek bulduğu yeni bir bilmeceydi. Ancak kimse bilmiyordu ki Min Yoonginin zekasını ve bilmecelerle arasının iyi olduğunu. Fakat tek sorun hep Jimin'i düşündüğü için kendini bilmecelere veremiyordu. Herkese soruyordu bilmeceyi ama yapamıyorlardı.

Min Yoongi'nin Ağzından

Kağıda tekrar ve tekrar bakıp düşündüm ne olabilirdi, anlamıyorum iki küçük kasaba, iki büyük ev iki yer ne demek? Galiba hacker birini bulmam gerek ve aynen öyle yapacağım.

İnternette araştırmaya başladığımda bir hacker grubu buldum adı 'KAPLANIN TAVŞANI' idi bu nasıl bir ad böyle çok garip yinede Dünya'nın en iyi hackerların da ilk 2'dei idiler 1'e gerek duymadım çünkü 1 her zaman tehlikelidir. Tabiki de adresleri yazmıyordu ama herkesin anlayamayacağı bir şekilde telefon numaraları yazıyordu hacker dili ile yazılmıştı. 2 yıl önce öğrenmiştim bu dili çokta boş zamanım olduğu için çabuk kavramıştım. Numaraları +11********* idi (yıldızlara aldırmayın öylesine mskzjsns) aradım. Bana dedikleri ilk şey ise
'Sen kimsin?' oldu.
'Sizden tek isteğim bir yeri bulmanız.Sizle görüşmek istiyorum lütfen görüşmeme izin verin.L-Lütfen.'
'Hayır istemiyoruz hem biz senin kim olduğunu nasıl bilelim' Sesi soğuk ve sert geliyordu ve bu beni birazcık korkutmuştu.
'Beni bilmenize gerek yok sadece sizin bir şey araştırmanızı istiyorum ve sizi aramaktan vazgeçmeyeceğim'
'İşte bunda yanılıyorsun küçük' dedi, ve bir anda telefon kapandı. Şaşkınlıktan ne yapacağımı bilemedim ama numarayı hatırladığım için sıkıntı yoktu. Numarayı kağıda yazıp evden dışarı çıktım. Yakıcı bir güneş gözümü acıttığı için biraz bekleyip yoluma devam ettim. Aradan birkaç dakika geçtiğinde telefon kulübesini gördüğüm gibi içeri girip (jimin'e girip deeermişim xksjsjnshshsh😋) tekrar aynı numarayı aradım çok sürmeden telefon açıldı.
'Lütfe yardım edin, sadece bir yer bulmanızı istiyorum lütfen.'
'Ahh yine mi sen git başımızdan Min Yoongi.' Tabiki de bunu duyunca aptallar gibi şaşırmadım zaten hackerlar ne olacak başka.
'Oww sonunda öğrenmişsiniz adımı ama geç olmadımı biraz ben daha erken beklerdim.' Tam olarak bunları söyledim, telefondan hışırtılar gelince  sinirlendiğini anlaşılıyordu.
'Merak etme her şeyini biliyoruz' dedikten sonra telefon yüzüme kapandı, anladım zaten bunun hayır demek olduğunu. Yinede gülümsedim ve başka bir telefon kulübesine doğru yol aldım....

Yazar'ın Ağzından

Min Yoongi ne kadar çok denese bile sonuç alamayacak zaten denemese bile olurdu ama Jimin aşkı her şeyi görmesini engellediği için vazgeçmiyordu denemekten.

Mahalle ise garip bir sessizlik içerisindeydi ehh sonuçta dünya bile sessizliğe bürünmüştü o 1 ay ama sonradan eski haline dönmüştü, yavaş yavaş fakat yinede herkesin içi huzursuzdu özellikle kasaba huzursuzluk içerisindeydi. Küçük bir mahalleydi orası çok aşırı insan kalmazdı en fazla 1.5 bin insan vardı, onlara yeter de  artıyordu. Kasaba bile denebilirdi fakat genelde mahalle deniyordu. Park Jimin kaybolduğundan beri yüzleri aşırı gülmezdi çünkü her sabah bir mikrafon ile Jimin'in etraftaki sesi ile uyanmaya alılmışlardı. Her sabah tam 07:00'de Jimin'in muhteşem sesini duyup uyanıyorlardı ardından ise Yoongi'nin muhteşem rapi çıkagelirdi. İkisinin sesi çok uyumluydu ve buna tam olarak 1.5 yıl önce başlamışlardı bir Mayıs sabahı, ayın 2'siydi çok iyi hatırlıyorlardı herkes şaşkın bir şekilde mutlu ve hüzünlü kalkmıştı yataklarından.