[جین]
کاغذی که حاوی آدرس کارواش بود رو پایین اوردم. به مکان جلوی چشمام خیره موندم. به نظر مکانیکی بزرگی میاد. کاغذ رو داخل جیبم فرو کردم و قدم جلو گذاشتم. وارد مکانیکی شدم ک دو قسمت جدا گونه داشت. یک تابلوی بزرگ بالای سرم دیده میشد. روشو خوندم:(کارواش MAC)
خب حتما همینجاست! وارد کارواش شدم. اولین چیزی ک توجهم رو جلب کرد، ماشین های مدل بالایی بود که اونجا قرار داشت که به دست چند نفر شسته میشدن. از نظرم کمی آشنا اومد ولی حافظه ای توی مغزم پیدا نکردم! هنوز دو قدم جلو نزاشته بودم که کسی منو بلد صدا زد.
-سوک جین پسرم!
متعجب برگشتم ببینم کیه که اینطور صدام زد.
دستی دور شونه ام حلقه شد.
-پس سوک جین تویی؟ خوش اومدی پسرم. پدرت گفت که تو کارت خوبی. خب ببینم چیکار میکنی.
به مرد میانسالی که با این صمیمیت صدام میزد، نگاه کردم. میشه گفت هم سن پدرم بود. پس آقای پارک مین هو اینه؟ بدون اینکه اجازه بده کلمه ای به زبون بیارم، به سمت یکی از ماشین ها اشاره کرد: خب از اون ماشین شروع کن.
متعجب نگاهش کردم: من...
پرید وسط حرفم: میدونم پسرم! میدونم که شوق کار داری! پس زود تر شروع کن.
میتونستم قیافه مزخرفم رو تصور کنم و اون "وات دِ هل" ی که تو چشمای خودم موج میزد رو ببینم.
-چرا ایستادی؟ شروع کن!
هُل شدم: عا... خیله خب!
لبخندی زد و ازم دور شد. این دیگه چی بود؟ انگار ک سرش شلوغه. سرم رو تکون دادم و به سمت اون ماشین حرکت کردم. جلوش ایستادم و فقط نگاهش کردم. خب... از کجا شروع کنم؟ باید با چی تمیزش کنم. شروع کردم به قدم زدن دورش.
-هی تازه کار!
سرم رو به سمت صدا چرخوندم ولی با دیدن چیزی که داشت به سمتم میومد، خشکم زد. چیزی با جنس پارچه افتاد رو صورتم. دستم رو بالا اوردم تا از روی صورتم جداش کنم. به تیکه ی پارچه با شکل پیشبند نگاه کردم. این دیگه چ کوفتیه؟
-موقع کار باید اونو بپوشی.
سرم رو بالا اوردم و نگاهش کردم. یه پسر حدودا هم سن خودم با همون پیشبند نارنجی رنگ جلوم ایستاده بود. دستشو بالا اورد: من چو جونگ مین ام.
به دست کثیف سیاهش نگاه کردم. خب یکم بی ادبی بود که دستشو رد کنم. با بی میلی دستم رو بالا اوردم و دستشو فشردم.
YOU ARE READING
Your Warm Hands | Namjin
Fanfiction-چیزی که ما داریم ازش فرار میکنیم، خودمون هستیم! -Namjin story✔ Started: 2019, 15 Feb. Finished: 2020, 28 Mar.
