Still fallin' for him

30 de ontknoping 1/2

Veel leesplezier!❣

{Benz}

Het is 23.55
En de minuten tikken af. Elke seconde is levensgevaarlijk. Zo gevaarlijk dat niemand iets heeft gezegd de afgelopen 10 minuten.

Ik kijk om me heen en kan bij iedereen de zweetdruppels duidelijk zien.
Het is ook logisch dat we gespannen zijn. We staan op het moment een inval te plegen in het huis van de machtigste drugshandelaar die ik ken.

Maar het moet. Voor Abigail. Bovendien zijn we ook goed voorbereid. De Cilitriumfide-granaten zijn gereed. Het was een hele klus om van dat verboden stofje een aantal sterke gasgranaten te maken. Gelukkig hebben we een heel team achter ons.
Het beste was om nooit te beginnen aan de meidenhandel. Dan was dit nooit gebeurd.  Maar het geld was nodig. Alles was nodig. Mensen hebben nu een vreselijk beeld van mij. En af en toe is het terecht. Maar als je hulpeloos bent, zo hulpeloos dat je een aantal zelfmoordpogingen hebt gedaan, en iemand je van al je zorgen kan helpen, dan is het geen misdaad om die kans op een betere toekomst aan te nemen.
Want iedereen wil gelukkig worden en dit leek toen mijn enige uitweg.

Helaas was diegene die mij hulp aanbood destijds niemand minder dan Dereck B. Dezelfde man met het enorme huis waar wij nu voor staan.

Peep peep. Peep peep. Peep peep.

Ik word uit mijn gedachten gehaald door mijn timer. We hebben nog 10 seconden. Ik pak mijn vuurwapen en zorg ervoor dat het geladen is. Klaar om te schieten.

---

{Jason}

Het is 23.55

Ik voel de koude rillingen over mijn lichaam gaan. Op dit moment staan we met 20 man voor het huis achter de bosjes. We dragen kogelvrije vesten en hebben allemaal verschillende soorten  munitie binnen ons handbereik.

Mijn gedachtes gaan naar mijn verloofde. Ja je leest het goed. Ik heb haar ten huwelijk gevraagd. Het was niet eens zo romantisch als ik had gepland, maar het moest vandaag. Ik besefte dat er van alles mis kan gaan en ik niet langer wilde wachten. Na dit is alles klaar en kan ik eindelijk rustig gaan leven.
Daarom doe ik dit ook. Ik zou nooit een goede echgenoot en vader kunnen zijn als mijn verleden mij zou achtervolgen.

Natuurlijk is de kans groot dat ik het niet overleef. En Jas weet dat. Maar ik neem de risico, ook al heb ik een slecht voorgevoel...

Ik doe dit namelijk voor de twee mooiste dingens in mijn leven: Jasmine en ons kindje.

Er verschijnt een glimlach op mijn gezicht wanneer ik denk aan mijn aanzoek. We waren net terug van buiten, want Jas had honger hahah. Het was geen vijfsterren diner.          We waren naar een ijssalon  een paar uur terug want door haar zwangerschap eet ze elke dag een bak yoghurtijs, maar dit keer was de voorraad op.
Toen we daar weggingen ging ik op mijn knieën en haalde de ring uit mijn zak. De ring die ik al een hele tijd bij me draag.

Ze barstte in tranen uit en zei natuurlijk "Ja".

Een akelig gevoel gaat door mijn maag. Het is een soort  van misselijkheid met duizeligheid ineen.
Dat gevoel dat je net in een te enge achtbaan gaat zitten en vast blijft voor die helling. Je weet wat gaat komen, en als je het overleeft is het het beste gevoel ooit. Maar als het misgaat...
Ik wil Jas niet achterlaten en haar kapot laten gaan. Maar ik ben zo bang dat dit wel gaat gebeuren.

Peep. Peep. Peep

De tijd is om. We moeten nu beginnen met de aanval, want het is 00.00.

---

{Ryan}

Het is 23.55 en mijn gedachtes zitten bij Lyla.
We hebben gisteren afscheid genomen van elkaar. Het was vreselijk en als ik eraan terugdenk vullen mijn ogen zich met tranen.