Gerçek Hayaller -tamamlandı-

Yirmi Beş

Sellam!

Naber?

Yirmi beşinci bölüme gelmişiz duygulandım :') nasıl akıp gitti bölümler anlamadım valla.

Bu bölüm sana rabia_712 ❤️

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınız.

İyi okumalar!

Aden'den

"Her şey hazır mı?"

"Evet. Bora ne olacak?" Anneme döndüm.

"Ne kadar insan o kadar güç dedin. Anlatsak mı?"

"Sen bilirsin." Mel'e döndüm.

"Boşver ya çocuğun aklını karıştırmayalım."

"Sen bilirsin."

"Ama o da gelse?"

"Gelsin. Kamp yapıyoruz deriz." Kafamı sallayıp Bora'yı aradım.

Minik farem aranıyor...

"Bora ile görüşüyorsunuz."

"Kampa gidiyoruz aşk böceğim geliyor musun?"

"Kim kim?"

"Ben,Mel,sevgilisi,Buğra,sevgilisi, Toprak,sevgilisi,Barkın ve annem."

"Çadırım yok benim."

"Benimkinde kalırsın hadi gel."

"Tamam tamam." Telefonu kapattım.

"Geliyor."

"Hadi çıkalım o zaman."

Yarım saat içinde evden çıkıp Bora'yı da aldım ve ormana ilerledik.

Barkınla hala konuşmuyorduk. Kırılmıştım,fazlasıyla.

Öte yandan çok stresliydim.

Önüme çıkan geyikle frene bastım.

Ani fren yapmamla arabadakiler korkarken derin bir nefes alıp sakinleşmeye çalıştım.

"Geyiği gördünüz mü?"

"Hayır."

Ne yani tek ben mi görmüştüm?!

Kafamı salladım ve yola devam ettiğim sırada önüme başka bir hayvan çıkmasıyla yeniden frene asıldım.

"Be-ben kullanamıyacağım Bora geç."

Ön koltuğa Yasmin'i oturtup arkaya annemin yanına geçtim.

"Bizimle uğraşıyor olabilir mi?" Annem bana bakıp saçımı okşadı.

"Kötü bir ruh ile uğraşıyoruz Aden,her şey olabilir." Tüylerim ürperirken kafamı annemin boynuna gömdüm. Annem saçlarımı okşarken mırıldandı.

"Her şey çok güzel olacak."

================

Benim yolda uyuyakalıp tehdit içeren kabuslar görmem ile dolu bir yolcuğun ardından nihayet alana varmıştık.

Bana dikkatle bakan Gamze'ye döndüm.

"İyi misin?" Bir anlığına eski arkadaşımı gördüm. Kıskanç olmayan,beni seven.

Samimice gülümsedim.

"Sanırım." Derin bir nefes verirken Gamze gelip bana sarıldı.

"Gerçekten korkuttun. Zor bir yolculuktu." Sırıttım.