Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Parker'sPoint of View
Paulit-ulitakong nagdarasal habang pinagmamasdan ko sina kuya mula sa CCTVcameras. Malapit nang mag-alas sais, unti-unti nang nilalamon ngkadiliman ang paligid.
"Parkstingnan mo tong nahanap ko." Ipinakita sa akin ni Robbie ang isangvideo camera na nahanap niya sa cabinet ni Sir Stanley.
"Kunanmo ako" Walang kagatol-gatol na sambit ni Robbie at bigla na lamangumayos sa kanyang pagkakaupo. Hindi ko alam kung ano ang gagawin niyapero sinunod ko na lamang ang sinabi niya at kinunan siya ng video.
"Samga nakakapanood nito, Ako si Robbie Lloyd Chen. Seventeen. Pogi.Kung napapanood niyo to ngayon siguro wala na ako. Bago ako mamataymay gusto lang akong sabihin sa kapitbahay ko; Manang ako po yungnakaputol sa sampayan ninyo five years ago, na-miss ko kasi yungmonkey bars sa playground, kaya sampayan niyo ang napagdiskitahan ko.Sana mapatawad niyo ako. Mommy, sorry kasi nangungupit ako sayo noon.Daddy sorry, ako talaga yung nakagasgas sa kotse at hindi yung aso niMang Kanor. Sa mga kapatid kong kutong-lupa, wag niyong papakialamanang mga gamit ko kapag namatay na ako kung ayaw niyong sunduin kokayo ng maaga. Sa lahat ng mga naging parte ng buhay ko, Salamat atPaalam" Ibinaba ko ang camera. Sa isang iglap bigla na lamangnapaiyak si Robbie, kanina pa pala niya pinipigilan ang luha niya."It's never too late to apologize. Mabuti narin to kung mamatayako atleast nakapag-kumpisal na ako." Tumatawa niyang sambit saakin kahit hindi pa ako nagtatanong.
Mulikong pinagmasdan ang video camera, papanoorin ko sana ulit ang mgasalitang binitawan ni Robbie ngunit hindi ko maiwasang mapangiwi sanapagtanto.
"Parkeranong problema?" Tanong niya.
Napabungisngisna lamang ako sabay kamot ng ulo ko.
"ParkerPaker ano?" Aniya habang nakakunot na ang noo.
"Hindiko natanggal ang takip ng lense. Kailangan mong umulit." Nag peacesign na lamang ako.
"Ikawna nga lang mauna." Giit niya habang nakangiwi.
Satotoo lang, gusto ko ring makapagpaalam just in case katapusan ko natalaga 'to. Iniabot ko sa kanya ang video camera.
"3,2, 1" Mahinang saad ni Robbie at agad akong sinensyasan na pupwedena akong magsalita. Saglit kong inayos ang buhok ko't huminga na ngmalalim.
"Myname is Parker Jane Imperial. 16 years old and future student sa NewYork Film School pero now im not sure if makaka-attend pa ako...Well,thats a long story hehehe. Mommy, Daddy if napapanood nyo to marahilwala na ako. Pero if may mangyayari mang masama sa akin, just knowthat I love you so much. If I would have another life, sana kayoparin ang pamilya ko. Kuya did everything to protect me my wholelife. Kuya, if anything happens to me, hindi mo yan kasalanan. I loveyou kuya, whatever happens. And to my boyfriend Greyson... I loveyou...."
