My Bestfriend is my WHAT?!

First Offshoot

Tatlong araw na ang nakalipas at marami na ang nagbago. 

Palagi ko siyang iniiwasan. Madalang na lang kami nag-uusap kase nga iniiwasan ko siya. Hindi na kami masyadong nagkakasama kase nga iniiwasan ko siya. Miss na miss ko na siya pero INIIWASAN KO SIYA!

T*ngnang buhay na 'to. Nag-sorry rin naman siya sakin at tinanggap ko naman 'yun. Pero iniiwasan ko pa rin siya at dahil yun sa kakaibang nararamdaman ko. Hindi naman ako mangmang pagdating dun pero kinukumpara ko lang ang nararamdaman ko.

Gusto ko siyang makita palagi. Gusto ko siyang kausap. May mga paru-paro sa tiyan ko habang malapit siya sakin. Kumakabog ang dibdib ko tuwing andyan siya. Namumula yung mukha ko unintentionally. Ahhhh! Nakakainis!

"Oh? Ba't ka napasabunot sa buhok mo Canne?" Tanong ng seatmate slash bestfriend kong si Jamie.

"Uhh. Wala." Sabi ko sabay ayos ng konti sa buhok ko, hirap ng mapagkamalang baliw.

Tumango-tango naman siya at bumalik na sa pakikinig sa Prof namin sa Algebra. Rational Expressions. Ugh! Nakakasakit kaya sa ulo. Fractions na nga yung pinakaiinisan ko sa lahat dumagdag pa yung mga letseng exponents at variables na yan.

Pero back to topic. Ano nga ba ang nararamdaman ko para sa kanya? Crush? Gusto? Love? Putris! Ano ba 'to? Parang pagso-solve lang 'to ng Rational Expressions ah, ang HIRAP.

"Miss Aragon. Miss Aragon? Miss Aragon?! Are you still with us?!" Nagulat na lang ako nung sumigaw ang Prof namin kaya napatayo ako at agad sinabi na "Yes Ma'am because I never leaved this classrom. Oh I mean.. Yes Ma'am."

"Are you trying me Miss Aragon?!" May halong inis at bantang sinabi ng Prof.

"No I'm not Ma'am. In fact I will never.. EVER." Buong kompyansa kong sinabi kanya nagtawanan ng malakas ang mga kaklase ko.

"QUIET! Now.. GET O--" Napatigil sa pagsigaw ang Prof nung sinenyasan ko siyang tumigil at sinabi na, "You don't need to because I will. You're class is boring." Sabi ko sabay ayos ng bag ko para lumabas.

Napa-facepalm naman ang Prof namin at umupo sa kanyang upuan. Humahagikhik naman ang iba kong ka-klase. In fact, this is the first time na ginanun ko ang teacher. I'm an honor student, so why would I disrespect my Prof like that.

But damn! It's just that I wanna get the hell out of the room because of those pair of eyes staring at me when I suddenly stood up lately.

I took a look on the equations on the board. "By the way, those equations were pretty hard though." Bumuntong-hininga na lamang ito at binuklat ang kanyang libro.

Napatingin naman ako sa bestfriend kong si Jamie and I smile firmly even though my head was aching due to those equations lingering on my mind.

I sat again on my chair and massaged the side of my head. Damn this--"Migraine?" Tanong NIYA saken. I did'nt responded back, kinuha ko muli yung bag ko at pinilit kong tumayo.

My head was spinning around at napahawak na lang ako rito. Mas lalo pang sumakit ang gilid ng ulo ko at mas lumalakas yung pitik. "Damn!" I uttered to myself when I losed my balance and feel falling. Napapikit na lang ako ng mariin.

"Canne!" Rinig ko pang sigaw ng mga kaklase ko.

Nagulat ako, bakit hindi sa malamig na sahig dumapo ang likuran ko? Bakit wala akong maramdamang sakit sa katawan maliban na lang sa ulo ko? Dahan-dahan kong minulat ang aking mga mata.

"Kael." Tanging sambit ko bago naramdamang bumagsak ng kusa ang mga mata ko.