Юнги: Хүүхдүүд хоолоо бүрэн идсэнгүй үлдээчлээ.
Жин: Өө тийм үү? Тэгвэл гаргаад хаячихгүй юу даа?
*хэсэг хугацааны дараа*
Юнги: *магнэ нарт хувцаснуудаа баглахад нь туслах* Би ч гэсэн та нартай адилхан гайхаж л байна. Гэхдээ одоо яая гэхэв. Амьдрал ийм л байдаг юм байна.
