❗️Алдагдсан сурагчид❗️(дууссан)

Зугтаж чадсангүй⁉️‼️

...Жонгүүг:багш хаана байгаа биш??? Харин тэр новш яагаад биднийг гаргасан гэдэгд хамаг учир байна!!!!
Кай:Жонгүүгийн зөв!! Хэрвээ үнэхээр л тэнд гарц анхнаасаа байсан бол тэр муу мэдэж байж л таараа зүгээр л биднийг албаар гаргачихаж!!!!!
Би:одоо тэгээд яах уу??(айсан хоолойгоор)
Жисүү:ямар ч байсан бие биенээсээ холдохгүй бүгд яг хажууд байгаа хүмүүсээ шалгаад байхад болох байх(айх)
Ханбин:тийм ээ битгий холдоорой!!!!!!
Бид аргаа ядсандаа үе үе бие бие рүү гээ харцгааж нүдээ ч анивчиж чадахгүйгээр айдас дүүрэн сууцгаана!!!!!!
Би босоод Жонгүүгийн хажууд очиж суухад Жонгүүг над руу гуниг дүүрэн харцаар ширтлээ....
Жонгүүг:чи Наёонийг санаж байна уу?
Би:....бүр.......маш их..(уйлах) Тэр үед Наёонийг сайн барисан бол........Тэр энд байх байсан....(уйлах)
Жонгүүг:Битгий өөрийгөө буруутга!!!(тэврэх) Чиний буруу биш ээ!!! Хэний ч буруу биш!!!(нулимс нь цийлэгнэх)
Би:....(уйлах)
Бид хоёр хэсэг бие биенээ тайвшруулна суулаа. Надад ийм хэцүү байхад Жонгүүгд ямар их хэцүү байгааг би бага ч болов ойлгож байх шиг байна.....
Бид хэд бага сага зүйл ярцгаана сууж байтал нэг хүний орилох чимээ сонсогдоход бүгд дор бүрээ чимээгүй боллоо.....
Гэхдээ тэр хүний орилох чимээ намжүсангүй харин ч бид нар луу ойртох шиг.....
Эцэст тэр хүний орилт бид нарт тулаад ирэхэд бидний хажууд Марк байхгүй байгааг сая л анзаарлаа.....
Бүгд тэр дороо босоцгооход Маркын үхдэл болсон биетэй цуг нэг баг зүүсэн залуу гарч ирэхэд бид алуурчнаас зугтаж чадаагүй гэдгээ ойлгосон юм...
...:хонгорууд минь дээ!!!! Зугтах санаа гаргаж байгаа юм бол!! Олигтойхон шиг төлөвлөж байж л зугтаж чаддаг юм ш дээ одоо та нар хэтэрхий оройтсон л доо.
Гэж хэлээд нөгөө л аймшигтай бие арзайлгам инээдээрээ инээгээд.....Эднийг авч хорь гэхэд л хаанаас юм хар хувцастай хүмүүс гарч ирээд биднийг цохиж унагаахад бүгд ухаан алдсан юм...........

Уучлаарай хэтэрхий богино байгаад жоохон завгүй байлаа..