01

79 17 15
                                    

Kim TaeHyung: 7 Años

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Kim TaeHyung: 7 Años.

Jeon Jungkook: 9 Años [Recién cumplidos.

Los niños jugaban por el parque de aquella guardería. Sus sonrisas y risas se marcaban en sus rostros, corrían, saltaban, gritaban eufóricos mientras compartían momentos entre ellos.

El pequeño TaeHyung solo se sentó junto a un gran árbol, se había vuelto su lugar favorito y ningún niño parecía darle importancia a aquel sitio. La sombra caía en su rostro y sus pies eran bañados por los rayos del sol, mientras tararea una de las canciones que escucho en la sala de música haciendo caso omiso a lo que los megáfonos reproducían.

무언가 깨지는 소리난 문득 잠에서 깨낮설음 가득한 소리귀를 막아 
보지만 잠엘 들지 못해

목이 자꾸 아파와감싸 보려하지만나에겐 목소리가없어 오늘도 그 소릴 들어또 울리고있어 그 소리가이 얼어 붙은 호수에그 호수에 내가 날 버렸 잖아내 목소릴 널 

위해 묻었 잖아날 버린 겨울 호수 위로두꺼운 얼음이 얼었 네잠시 들어간 꿈 속에도나를 괴롭히는 환상 통은 여전해나는 날 잃은 걸까아님 널 얻은 걸까나 문득 호수로 달려가오 그 속에부탁해 아무 말도하지 마입을...

[PD: No me acuerdo que canción es JSJSJAJ]

Una pequeña mano se poso en su cabeza y reconociendo el tacto a los instantes se debuto, cerro los ojos y recibió de las caricias con felicidad. Días como estos lo motivaban a sobrevivir.

—TaeTae, ¿Quieres un helado?—La voz chillona del contrario parado provoco un asentimiento en el pequeño parándose inmediatamente para estar con la persona que alegraba sus días.

—Aveces me pregunto si no te aburre estar conmigo.—Fue lo único que dijo al ver a los demás niños jugar y el pequeño Kookie solo igual que el.

—Yo nunca me aburriría de estar contigo, los niños son raros pero normales y me aburren que sean normales así que son niños raros normales.— Puchereo ganándose una sonrisa cuadrada de su compañero. No se entendían pero hacían como si. Después de todo ellos siguen siendo unos pequeños.

—Y como soy io—

—Tu eres como un super heroe. —

—¿Porque?— 

—Por que haces que mi corazoncito haga bumbum cuando estoy contigo.— Con ternura puso sus dos manitas en su pecho dejando una sonrisa en los cachetes del pequeño Tae.

—Tu eres mi galletita.—

Los corazoncitos de ambos se aceleraron. Su lugar secreto no tan secreto era solo para los dos, dos almas que quieren estar juntas para toda la vida. 

Por qué Jungkook era su mayor adoración.

Nueva actualización xd Disfruten mientras puedan ahre

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Nueva actualización xd Disfruten mientras puedan ahre. 

Gracias por votar :,) es poco pero me animo a continuar. 

Nota actual: Ah enserio siento que antes escribía mejor que ahora xd todo esta perfecto, sin nada que agregar ni cambiar.

¿Que me paso con el transcurso del tiempo?

¡𝘿𝙚𝙨𝙙𝙚 𝙣𝙞𝙣̃𝙤𝙨!| ᵏᵒᵒᵏᵛTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon