Short stories

Horror one-shot

Ik schreef dit laatst en.. ja, nou, ik wilde het gewoon met jullie delen :3 Hope ya like it!

---

De zachte klanken van een liedje gleden door de lucht en bereikten haar oren. Het leek op het deuntje dat het busje van de ijscoman vroeger altijd speelde, de melodie die haar vertelde dat het weer tijd was om naar haar moeder te rennen en te smeken of ze een ijsje mocht kopen. De man was oud geweest toen hij uiteindelijk overleed, in de tachtig als ze het goed had. Het waren mooie momenten uit haar jeugd geweest.

Haar gerimpelde hand streek een pluk zilverwit haar uit haar ogen en ze knipperde langzaam, terwijl ze probeerde te ontdekken waar de muziek vandaan kwam. Net toen ze dacht de bron te hebben gevonden, hield het op. Een stilte trok door het steegje waar ze in liep, gevolgd door een ijzige kou. Vreemd, dacht ze. Met trage passen vervolgde ze haar weg, maar de kilte leek haar tegen te houden, waardoor ze na nog een paar haperende passen tot stilstand kwam. Ze inspecteerde haar omgeving, zich afvragend wat er aan de hand was.

Dat ze vanmorgen al met een slecht voorgevoel was opgestaan duwde ze weg. Waarschijnlijk was de kou en het vreemde gevoel in haar ledematen slechts een truc van haar verouderde lichaam, een manier om zichzelf angst aan te jagen. Haar leven was in de eindfase gekomen en ze vreesde dat ze lichtelijk seniel begon te worden.

Zachte voetstappen deden haar opschrikken uit haar gemijmer en ze keek om om te zien wie de steeg in kwam lopen. Ze zag niks. Ongerust fronste ze haar wenkbrauwen. Er was iets vreemds met haar aan de hand vandaag, dat moest wel. Ze besloot verder te lopen, anders zou haar man haar gaan missen. Hij had haar gewaarschuwd voor de beginnende storm en had gezegd dat ze niet te lang weg moest blijven, wilde ze nog boodschappen gaan doen. 

Maar ze had nog geen stap gezet voordat een ijzig gevoel via haar ruggengraat naar beneden liep en zo door haar hele lichaam heen trok. Ze werd met een schok tot stilstand. Met wijd opengesperde ogen staarde ze naar haar lichaam, dat eerst zachtjes begon te trillen, maar toen steeds heftiger. Binnen een halve minuut schokte haar lichaam zo erg dat ze nauwelijks meer kon staan. Iets kraakte, diep binnenin haar, en ze voelde een natte, warme substantie over haar rug lopen.

De gil sneed door haar heen, verscheurde haar letterlijk, deed haar neerzakken op de bebloede grond. Haar lichaam schokte nog heviger en haar ogen draaiden in hun kassen. Pijn sneed door haar heen en een straaltje bloed liep uit haar neus, om vervolgens ongehinderd in haar wijd opengesperde mond te belanden. Ze zag de flakkerende schaduw die naast haar zweefde niet, die zwijgend toekeek hoe zijn volgende slachtoffer overleed aan de gevolgen van zijn bezetting.

Plots leek ze omhoog te komen van de vloer, haar bekken en onderrug staken boven de rest van haar lichaam uit. Iets kraakte, haar ruggengraat, en haar onderlichaam viel slap neer. Nu kronkelde ze, haar armen streken over de vloer, alsof ze houvast probeerde te vinden. Ze gleden door de gedaante heen en een huivering trok door haar lichaam. Haar hoofd bewoog met een schok opzij, kwam wat omhoog om vervolgens met een hard, krakend geluid de vloer weer te raken. Haar oogleden gleden halfdicht tot ze alleen nog maar met een emotieloze blik voor zich uitstaarde. Ze bewoog niet meer. De vrouw was dood.