Forgotten [sekai]

iki

Aslında bu eve gelirken aklımdan hiç böyle şeyler geçmemişti. Sadece gelip planı uygulayıp burdan defolmak istiyordum. Ama Jonginin bu kadar güzel olacağını tahmin etmezdim.

Jonginin çalışma odasına geldim. Kapıda bir kaç saniye bekledikten sonra saçımı düzelttip kapıyı tıklattım.

Eğilerek içerideki hoca (?) olduğunu tahmin ettiğim kişiye selam verdim. Ve daha sonra kapıyı kapattım. Etrafta jongini görememiştim.

"Merhaba efendim ben Kim Jonginin yeni hizmetçisi Oh Sehun."

Adam hiç birşey demedi sadece kafasını salladı. Kendimi o anda oraya ait değilmişim gibi hissetmeme neden olmuştu.

Bir kaç dakika sonra içeri Jongin girdi

"Ah merhaba efendim hoşgeldiniz biraz beklettim sanırım kusura bakmayın." Sehunda buradaymış."

Evet biraz hızlıydım sanırım odaya jonginden önce varmıştım.
Bana da selam vermekten kaçınmadı. İçeri girdikten sonra sanki birden odanın havası değişmişti. Giyindiği takim elbise onu çok mükemmel kılıyordu.

"Sorun yok Jongin hadi başlıyalım bugün işlerim var dersi erken bitirebilirim."

"Tamam efendim."

Jongin bir tuvalin başına geçti ve o güzel elleriyle yandaki taburede duran fırçalarını aldı

Ve birden bana seslendi

"Sehun acaba bana yardım edebilir misin?"

Yerimden kalkarak "Tabii efendim, istediğiniz neydi?." Tekrar titremeye başlamıştım. Bu anlarda yanlış birşey yapmaktan korkuyordum.

"Birinin potresini çizmek istiyorum. Hocamı bir kaç kez çizdim. Sen yenisin seni çizeceğim. Ne dersin?"

Beni mi çizeceksin?! Tamam düzgün bir sekilde oturmam lazım aman tanrım beni çizecekti öyle mi. Heycandan ne yapacağımı bilmiyordum.

"Tabi efendim. Bu duruşum iyimi?" Yanımda duran sandalyeye oturdum ve ellerimi önümde birleştirdim.

Gülerek "Evet iyi kendini sıkmana gerek yok." Gülüşü o kadar güzeldi ki o kalın dudakları ile ona gülmek çok yakışıyordu.

Bende tebessüm ederek "Ah tamam efendim." Dedim.

Ve resmimi çizmeye başladı. Acaba nasıl çizecekti of çok sıkıntılı bu, umarım düzgun duruyorumdur. Fazla haraket etmeden durdum ve beni çizmesini bekledim. Resmimi yaparken çok mükemmel duruyordu. Eline aldığı fırçalar yaptığı darbeler burada erimeme neden oluyordu. Jongin resmi yaparken hocasıda gelip ona birtakım şeyler söylüyordu ve ona yardım ediyordu.

1 saat sonra

"İşte bitti. Umarım beğenirsin Sehun."

Yaklaştım ve Jonginin yanına geldim kadar güzel çizmişti ilk defa kendimi bi yerde güzel görmüştüm. Beni çok güzel çizmişti. Saçlarımı gözlerimi ve ten rengimi inanılmaz güzel yansıtmıştı.

"Çok güzel olmuş efendim çok beğendim."

"Öyle mi? Buna sevindim."

Hocası yerinden doğrulurken;

"Jongin güzel çizer. Resim çizmek ona küçüklükten kalan bir hediye. Neyse ben gideyim Jongin yarın tekrar gelirim."

Jongin hocasının bu söyledikleri karşısında mahcup bu gülümseme yaymıştı suratına. Kafasını eğmiş ellerinin önünde birleştirmişti.

Adam yavaşca doğrulup kapıya doğru yürümeye başladı.  Jonginde hemen arkasından gitmisti. Bende önlerinden gidip kapıyı onlara açmıştım. Adamı çıkışa doğru yönlendirdikten sonra arabasına binip gitmişti. Birden Jongin bana döndü