The Bucket list (Watty's 2020)

Prologue

Inilapag ko ang bulaklak na dala ko sa ibabaw nang Lapida ni Nate.

It's been two years simula nung napanuod ko ang video mo,

It's been a year simula nung tumawag sa'kin ang mommy mo asking if I've already recieved the package that you told them na ibigay sa'kin and In which your mom inserted the slideshows after the video.

"Miss na miss na po kita"

Nagsimulang lumuha ang mga mata ko. Labis akong nagpapasalamat sa kanya dahil kahit sa mga huling sandali niya ay ako parin ang iniisip niya.

"May magandang balita nga pala ako sayo kaya ako nandito"

Tumingala ako sa langit at mariing pumikit,

"I am already Cancer free nate and I will live my life the way you want me to be."

Cancer free.

Ang sarap sa pakiramdam.

Maya-maya pa ay unti-unti kong naramdaman ang dahang-dahang pagpatak nang ulan.

"Thank you" was the last thing I say before I ran back to my car and drove my way back home.

The saddest goodbyes are the ones left unsaid indeed.

So Nate,

Maybe this is my goodbye.