FİNAL

549 76 43
                                    


Onların geçen gün durduğu kısıma bakarak, burnumu hafifçe çektim. Yıllardır aşık olduğum adam, en yakın arkadaşımın erkek arkadaşıydı ve onu sevmiyordu bile..

Sürekli bana ne kadar yakışıklı olduğundan bahsederdi, hakkında tek bildiği şey de zaten buydu.

Yine kafamı eyerek arkama döndüm ve o günki bahçenin olduğu yere doğru ilerledim. Onunla ilgili olan tüm anılarımı son kez olmak üzere geziyordum.

Koştuğum sokağı şimdi dikkatlice izleyebiliyordum. Saklandığım bahçeyi gördüğümde hafifçe göz yaşlarımın arasından gülümsedim ve içeriye girdim.

Ama, orada benim asla beklemeyeceğim bir şey vardı; yerde oturan bir Demir..

Şok içinde oraya bakındım ve sertçe yutkundum. Gülümsedi ve ayağa kalktı. "Sana bir sonrakinde rahat bırakmam demiştim.." 

Zaten ağlamaktan kuruyan yanaklarım, bir kere daha ıslanmıştı. 

"Sadece on beş gün yazdın. O on beş günde kim olduğunu anlayamadım belki ama, bana yazdığın son gün fark ettim." yanıma doğru geldi ve ellerimi tuttu. "Tek kör ben değilimişim güzelim, sende ortaokul boyunca seni seven bu çocuğu görmemişsin.."

Dedikleriyle daha çok ağlamaya başladım ve tutunduğumuz ellere baktım. "Bu sefer kendi mutluluğunu düşün, çünkü ben beni sevmeyen biriyle zaten olamam." dedi elimi havaya kaldırıp öperken. Yavaşça ellerimizi ayırdı ve göz yaşlarımı elleriyle sildi. 

Yavaşça bana yaklaştı ve kafamı yan çevirip omzuna koydu. Kollarımı beline doladım ve burnumu çekip gülümsedim.

"Senin sevdiğin kişi olmaya alışmışım." dedi. Daha sesli güldüm. "Artık, artık korkmadan söyleyebilirim." dedim kendimi çekip gözlerine bakarken. 

"Bu sakar kız seni seviyor.."

**

Hep böyle kısa texting yazmak istemiştim sonundaaa!!!

Özel bölüm gelir herhalde bilmiyorum. Şarkı ilk bölümde var, sadece bu hikâyeyi okuyanlar patmaladan keşfetsin istedim. 💕❤

someone you lovedWhere stories live. Discover now