Zawgyi
တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ ဧည့္ခန္းႀကီးထဲမွာ ေကာင္ေလး ၃ေယာက္ ထိုင္ေနေလသည္..
ထိုအထဲမွာမွ တစ္ေယာက္ကေတာ့ သူ႔အျပစ္န႔ဲသူမို႔ ၿငိ္မ္ကုတ္ေနသည္မွာ သူမဟုတ္သည့္အလားပင္...
ေရွာင္းက်န္႔ကေတာ့ မ်က္ႏွာႀကီးနီရဲေနကာ ေဒါသကို အေတာ္ထိန္းထားရပံုမို႔ ယြိပင္း တျဖည္းျဖည္းလန္႔လန္႔လာရသည္...
"ရိေပၚ မင္းလုပ္တာ"
"ေဟ့ေကာင္ မင္းလဲပါတာပဲ"
ထိုင္ခံုေပၚမွာ ထိုင္ကာ ရိေပၚကို လက္ေမာင္းနဲ႔တြန္းထိုးရင္း ျငင္းခံုေနၾကေတာ့ ေရွာင္းက်န္႔မ်က္ေစာင္းေတြက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ဆီိၾကည့္ကာ ေနာက္ေဖးခဏ ထသြားသည္..
"ေဟ့ေကာင္ ေရွာင္းက်န္႔ေကာ မင္းကို ဘာလုပ္မလဲမသိဘူး"
"အစ္ကို ဘာမွမလုပ္ေလာက္ပါဘူး မသကာ အိမ္ေပၚကႏွင္ခ်ရံုပဲေပါ့"
ရိေပၚက မဲ့ရြဲ႕ပီးေျပာေပမဲ့ ယြီပင္းကေတာ့ ခပ္ဟဟ ရယ္ေလသည္..
သူက ရိေပၚရဲ႕ငယ္သူငယ္ခ်င္းမို႔ ရိေပၚအေၾကာင္းအသိဆံုးပင္.. ဒီေကာင္ ေရွာင္းက်န္႔ေကာ ႏွင္ခ်ရင္ေတာင္ ဆင္းမဲ့သူစားမ်ိဴးမဟုတ္ဆိုတာ သူသိသည္..
ငယ္ငယ္တည္းက မ်က္ႏွာေၾကာတင္းတင္းနဲ႔ေနလာတဲ့ ရိေပၚက ခင္တဲ့သူ ခ်စ္တဲ့သူနဲ႔ေတြ႕ရင္ ဖားပ်ံေလးလို အတင္းလိုက္ကပ္တတ္သည္.. ယြီပင္းကိုဆို အၿမဲ အပူကပ္တတ္တဲ့သူမ်ိဳး.. လူမျမင္ကြယ္ရာမွာဆို ကေလးေလးလို ျဖစ္သြားတတ္ေပမဲ့ လူအမ်ားေရွ႕ဆို မ်က္ႏွာက တစ္ေလာကလံုး သူ႔လုပ္စာ ထိုင္စားေနရတဲ့႐ုပ္ပင္..
ရိေပၚကို ခ်စ္ေၾကာင္းႀကိဳက္ေၾကာင္းလာေျပာတဲ့ မိန္းမ ေယာက်ာ္းအကုန္ကို ဘုကလန္႔ ေဘာက္ဆတ္ဆတ္ျပန္ေျပာလို႔ ေခ်ာင္းအ႐ိုက္မခံရရံုတမယ္ပါပဲ..
ေရွာင္းက်န္႔ေကာနဲ႔က်မွ အခ်ိဳးနည္းနည္းေျပာင္းလာတာကို သူခံစားရတာမို႔ ယြီပင္းတစ္ေယာက္ကေတာ့ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေလး စြံမယ့္အေရး ေတြးေတြးပီး ဝမ္းသာ ပီတိ ဂြမ္းဆီထိေနသလိုပါပဲ...
ရိေပၚစြံမွ သူေအးေဆးေနရမည္ကို ><
"ရိေပၚ! ညီ... အစ္ကို႔စည္းကမ္းေတြကို လိုက္နာရတာ
တအားခက္ခဲေနလား?"
