Mijn mate is de Alpha

hoofdstuk 5 overgeven/zwemmen

HOOFDSTUK 5
Ik werd wakker, ik had mijn kleren nog aan.
Ik ging naar beneden, en zag Leah in zetel zitten. Ik ging achter de zetel in een hoekje zitten. Leah heeft me gemerkt, en kwam naar me toe. Wil je iets eten? Je zou toch honger hebben? Ik knikte. Wil je pannenkoeken? "Nee hoeft niet, geef me maar de restjes eten die er over zijn." Zeg ik. Ze keek me bezorgd aan, je moet meer eten Laura. Ik knikte nee. Ze keek me nog even bezorgd aan, en ging toen naar de keuken. Ze kwam terug met een bord pannenkoeken. Hier, dit is voor jou. Zei ze, en gaf me een bord pannenkoeken. Ik begon gulzig er van te eten. Ik heb zoon honger. Dacht ik in me zelf. Ze glimlachte, en kwam naast me zitten. Na de pannenkoeken, zaten we in de zetel te praten. Leah is heel lief en zorgzaam. Welke kleur wolf heb je? Vraagt ze. "Wit" zei ik. Dat is zeldzaam. "Ik weet het, daarom moet ik veel vluchten." "En daarom heb ik niet in mijn wolf gevochten, toen ik naar de kerkers werd gebracht." Ze knikte. Ik ben een bruine wolf. Mijn wolf noemt Amber, en die van jou? "Mijn wolf noemt Snowflake." Ze knikte. Na een tijdje hebben gepraat met Leah, kwamen de jongens naar beneden. Hoi sweetheart. Ik rolde met mijn ogen. Leah moest stilletjes lachen.
Jason kwam naast me zitten. Ik keek naar de grond. Nu voel ik me niet meer op mijn gemak. Met Leah voel ik me op mijn gemak, ze lijkt mijn zus wel. Jason keek me aan. Ik blijf naar de grond kijken. Dus mmm over wat hebben jullie gepraat? Vraagt Jason nieuwsgierig. Dat zijn meiden dingen dat moeten jullie niet weten. Zegt Leah en lacht. Ik moest stilletjes ook lachen. Jason keek me terug aan. Ik keek hem ook aan. Je lacht. Zegt hij. Mijn wolf is al helemaal verliefd op hem, maar ik niet. Hij is zo knap. Zegt mijn wolf. Valt mee zeg ik in gedachten tegen mijn wolf Snowflake terug.
Ik ging terug uit mijn gedachten. Ik knikte. Mmm gaan we straks iets doen met ons vieren? Vroeg Leah. Is voor mij goed zegt Max. Ik knikte oke. Is ook goed voor mij. Zegt Jason. Wat gaan we doen? Vraagt Leah. Mmm zwemmen mischin? Vraagt Max. Is goed. Zegt Jason. Om 1 uur? We knikte allemaal, behalve ik. Hoe moet ik dit zegen? Zei ik in mijn hoofd. Ik heb nog nooit leren zwemmen. Ze gaan me uit lachen, als ik dat zeg. Wat moeten we doen vraagt Snowflake. Ik weet het niet. Ik laat het wel gewoon. Ik wil toch dood, ik haat mijn leven gewoon. Ik ging terug uit mijn gedachten. Het is 12 uur, kom we gaan eten. Zegt Leah. Ze maakte boterhammen. Ik ging aan tafel zitten naast Leah en Jason. Ik at een boterham, en stopte toen. Jason keek me aan. Ga je niet nog meer eten? Vroeg hij. Ik gaf geen antwoord. Eet nog, je moet dikker worden je bent veel te dun. Zegt mijn mate boos. "Ik ben niet dun, ik ben dik." Zeg ik koppig. Je eet nog boterhammen. "Nee, ik heb geen honger." Zeg ik boos. JE GAAT NU NOG EEN BOTERHAM OF TWEE DRIE ETEN. "NEE." ZEG IK BOOS. Hij pakte mijn hand vast en trok me naar zijn kamer, hij zette me op de weegschaal. 30 kg stond erop. Hij trok
me terug naar beneden naar de eetzaal. Hij zette me terug op de stoel naast Leah. Hij keek me boos aan. Hij pakte mijn kin vast, en deed mijn mond open. Hij propte er een boterham in. Ik trapte hem in zijn gevoelige plekje. Hij liet me los, en ik liep naar zijn kamer. Leah liep achter me aan. Ik ging in de badkamer en sluite me op. Ik ging over de wc hangen, en begon over te geven. Laura doe de deur open. Ik gaf geen antwoord. Ik begon nog meer over te geven. Ik voelde me niet zo goed. Laura doe de deur nu open aub. Ik deed de deur open, en Leah liep naar me toe. Gaat het? Vraagt ze bezorgd. Ik knikte. Ze keek in de wc, en zag dat ik heb overgegeven. Je hebt overgegeven. Zei ze bezorgd. Ik knikte. Ik ging met Leah naar beneden. Ik ging in een hoekje zitten. Leah ging naar Max en Jason. Ze keek Jason boos aan. WAAROM HEB JE EEN BOTERHAM IN HAAR MOND GEPROPT. Ze weegt maar 30 kg. Wow dat is weinig. Zegt Max. DUS, ZE HEEFT DAAR NET OVERGEGEVEN. Max keek haar met open mond aan. Hij liep naar mij toe. Leah en Jason liepen ook naar me toe. Ik keek ze bang aan. "Go way Jason." Zeg ik bang. NEE, IK GA NIET WEG. JE BENT MIJN MATE, IK DOE WAT IK WIL. Ik keek hem bang aan. ZEG DAT JE VAN MIJ BENT. "IK BEN NIET VAN JOU, IK BEN VAN NIEMAND." "EN ZEKER NIET VAN EEN MOORDENAAR NET ALS JOU." IK BEN GEEN MOORDENAAR. "JAWEL, JE WAS EEN VIJAND VAN MIJN ROEDEL VROEGER." "IK VERGEEF JE NOOIT ECHT NOOIT." "JE HEBT MIJN NICHTJE VERMOORD." "JE BENT EEN MOORDENAAR." ZEG IK BOOS. VAN WELKE ROEDEL KWAM JIJ? VRAAGT HIJ BOOS. "VAN DE GREEN MOON PACK." ZEG IK BOOS TERUG." "JE WAS EEN VIJAND VAN MIJN PACK MET DE BLACK SHADOW PACK." "IK VERGEEF JE NOOIT, JE HEBT MIJN NICHTJE LARA VERMOORD." "MOORDENAAR." ZEG IK BOOS. Max en Leah keken me aan. W-was jij van de green moon pack? Vraagt Leah. Ik knikte. Ik werd terug rustig. Waren daar veel witte weerwolven? Ik knikte. "Dat waren een van de laatste witte weerwolven die er bestaan." "Ik was de enigste die overleefde." "Ik ben nu al 10 jaar rogue." Ze knikte. Het spijt me dat ik je nichtje heb vermoord. Zegt Jason verdrietig. "Het is oke, ze zal toch dood zijn geweest een paar jaar later." Er rolde een traan over mijn wang. Jason wauw me troosten, maar ik trok weg. "Laat me met rust." Hij knikte en liep naar Max. Leah kwam naast me zitten. Is je wolf snel boos? Ik knikte, soms. Die van jou? Niet echt. Ik knikte. Wanneer ben je jarig? Ze probeerde een nieuw onderwerp te zoeken. "Dat maakt niks uit." Jawel. Nee dat maakt niks uit, ik wil geen verjaardagsfeest. Oke dan, maar mag ik wel weten wanneer je jarig bent? Ja oke, ik ben 26 oktober jarig. Ik probeerde niet te wenen. Dat is binnenkort al. Ik knikte. "Ik wil geen feest ofzo he." Oke oke oke, je hebt het al gezecht. Ik knikte. Kom we gaan zwemmen. Zei Jason. Ik ging met Jason Max en Leah naar het zwembad.

Dit was hoofdstuk 5 al. Ik schrijf nu langere hoofdstukken dan mijn andere boeken. Maar oke.
Veel lees plezier.
Groetjes Huskyzot 😍😘🤗😜😎
25/08/2019