Jennie'nin Ağzından
Lisa'nın sorduğu soruyla birlikte donakalmıştım. Bana hâla cevap beklercesine bakıyordu. Kafayı yemek üzereydim. Ne diyecektim? Ben bile kendime henüz bir şey diyememiştim ki.
"Jennie daha ne kadar bekleyeceğim? Konuşmayacak mısın?" Sinirlenmişti.
"Şey... Lisa ben..." gerçekten şu an iyi değildim.
"Anladım." Yüzü düştü ve ellerini belimden geri çekti.
"Neyi?"
"Sen pişman oldun... Gerçi doğru. bir şey olmadı. Sadece yakınlaştık. Bu kadar." Hâla ne diyeceğimi düşünüyordum.
"Haklısın. Hiç bir şey olmadı." Peki bu gerginliğin sebebi neydi?
"Her neyse Jennie. Yoluna devam edebilirsin." Onu böyle sert görmek beni değişik hissettiriyordu.
"Tamam o zaman. Görüşürüz." Benim de en az onun kadar kafam karışıktı ve bir daha görüşebilir miydik emin değildim.
Hiç beraber güldüğümüz bir an olamayacak mıydı? Olsa bile 2 dakika sürüp sonu böyle bitiyordu.
Daha sonra yanımdan çekilip benim az önce gideceğim yoldan ilerlemeye başladı. Arkasından onu izledim.
Her şey çok hızlı gelişmişti. Bu kısacık konuşmadan sonra hemen yanımdan ayrılması beni üzmüştü.
Çok hızlı bir şekilde o ortamdan uzaklaşmıştı.
Ona bakmak için ilerlediğimde baya ilerlediğini gördüm. İstemsiz içim bi tuhaf olmuştu.
Benim evime de o taraftan gidiliyordu. Bu yüzden ne yapsam bilemedim. Ardından koştum ve sağdaki kaldırıma geçtim.
Ona yetişemedim ama az gerideydim.
O ise sol kaldırımdan yürüyordu. Doğru ya evlerimiz yakındı.
Onu biraz üzmüş gibi hissediyordum. Yolda yürürken sonrasında o kadar yavaşlamıştı ki
Ona yetiştiğimden ben ilerlerken daha yavaş gitmek istiyordum. Aramızdaki yol mesafesi biraz fazlaydı ama arabalara rağmen onu görebiliyordum.
Her şeyin suçu bendim. Onun bana yaklaştığı an geri çekilmeliydim.
O zaman böyle bir şey olmazdı. Sırf bu şey yüzünden planım bile suya düşüyordu. Güya onunla olan arkadaşlık ilişkimi arttıracaktım.
Bu ilişki nereye gidiyordu ki? Mesela şu an arkadaş mıyız onu bile bilmiyordum. Ben yolumda ilerlemeye devam ederken gözlerimle onu takip ediyordum. O hâla bunun farkında değildi.
Yolun yarısına geldiğimizde birden durdu. Durumun kötüleştiğini hissediyordum. İçim böyle rahat etmiyordu.
Madem üzülmüştü o zaman onun yanına gitmeliydim. Gaza gelmiştim. Hızlı davranmalıydım. Kendimi toparladım ve o orada öylece dururken yanına gitmek için karşıya geçecektim.
O anda fazla araba vardı. Nasıl geçeceğimi düşündüm. Çünkü daha da fazla araba gelmeye başladı.
Lisa karşıda eline telefonunu almış ekrana bakıyordu. Ona tam bakıyordum ki Lisa ilerlemeye başladı.
