Deceive|Texting

venticinque

Selamlaar.

10.12.2019

*Zeynep*

Ellerimi ceketimin cebinden çıkararak Semih'in benim için açmış olduğu kollarının arasına girdim.

Hala huzur vericiydi.

Oturduk bir süre sessizce.

"Zeynep,seni dinlemeliydim." Kaşlarımı çatarak başımı ona çevirdim.O ise parmaklarıyla oynamaya devam etti.

"Hani dedin ya,o kız seni üzer Semih'im diye...Üzdü Zeynep." Yutkunarak bakışlarımı yere diktim.

"Aslında Buğra'yı seviyormuş.Ona yakın olmak için benimle sevgili olmayı kabul etmiş." Buğra,Semih'in en yakın arkadaşı.

Sağ kolumu arkasına doğru uzattığımda başını omzumla göğsüm arasındaki yere yerleştirip koluyla belimi sardı.

"En çok canımı yakan da onu hala seviyor olmak." Gözlerim dolarken sağ elimi saçlarına daldırdım.

"Buğra benim kardeşim gibi.Üzülmesin istedim.Ayrıldım Tuğçe'den."

"Sonra çok uğraştım.Yemin ederim onu unutmak için çok uğraştım.Ama yapamadım."

Saatlerce durduk orada.Saçlarıyla oynadım.Bana Tuğçe'yi anlattı.Sarıldık.Ağladık.Güldük.

Sonra cevabını ona vermekten korktuğum soruyu yineledi.

"Zeynep...Sen neden ayrıldın okuldan?"