Mine: Jungkook Fanfiction

PART ONE:Chapter 17 - Jungkook's POV

Jungkook's POV

"fan service?" bulong ko habang naglalaro ng angry birds, pati tong nilalaro ko nakakainis!

I trusted my love on her, I planned everything for us.
"AAAHRG!" sigaw ko buti nalang mag isa lang ako sa dorm lahat sila nasa practice room at this kind of state di ako makakapag practice ng maayos. Sa dorm ako dumiretso pag kagaling ko kina Sena, kasi gusto ko siya makita at tanungin kung bakit iniiwasan niya ako lately.

Naiinis ako kasi bakit ko ba hindi naisip na idol nga pala ako at fan ko siya, obviously mahal niya ako.
"Kainis!" humiga ako sa kama ko at sumigaw ulit ng isang beses.

"Hoy wag ka ngang maingay!" nagulat ako sa pag sigaw ni V hyung.

Nandito siya?

"Hyuuuuuung!" tumabi ako sa kanya para yakapin siya.

"Hoy Jungie!umayos ka nga jan!" tulak niya ako, kaya umayos ako ng upo.

"Eh bakit ikaw? bakit nandito ka? nagmumukmok?"

"Iwanan mo na nga ako!" Si Jory lang naman laman ng utak nito eh. Napatayo kami ni V Hyung nung biglang bumakas yung pinto ng kwarto namin, pumasok ang mga Hyung namin.

"JUNGKOOK! TAEHYUNG!" tawag ni Rapmon Hyung, kinakabahan ako kasi baka magalit siya. "Bakit di kayo nagpractice?" duktong niya, patay!

"sorry hyung" nag bow kami parehas ni V Hyung.

"anong problema niyong dalawa ha?" tanong ni Jin Hyung. I step outside our room, umupo ako sa sofa. Ayoko munang pag usapan yung problema ko, for sure magagalit sila.

Sumunod sila sa akin at umupo silang lahat sa sofa habang si Suga Hyung may dalang mga pagkain, nilapag niya sa mesa tapos umupo siya sa sahig.
"Pag usap natin yan!" sabi ni Hoseok Hyung.

Dumating si Jimin Hyung na may dalang isang bucket na fried chicken.

"Tara kain tayo!" masayang sabi ni Jimin Hyung. I know gusto lang nila pagaanin ang nararamdaman ko. I just smile and grab a piece of chicken.

Kinuwento ko lahat ng nangyari, lahat sila di rin makapaniwala dahil akala nila kami na talaga ni Sena. Pero lahat kami nag kamali.

"So what is your next plan?" tanong ni V Hyung.
I grab another piece of chicken.

"edi mag move on, kalimutan siya" I took a bit and finished it.

"Tama yan maknae, bata ka pa I know may mahahanap ka na para sayo talaga." payo ni Rapmon Hyung, I just nod and smile. Tama sila, kahit kailan talaga maasahan silang lahat kapag may problema ako.

It feels like they are my real hyungs.
———————————————
Kinabukasan....

Tinawagan ako ni Jory sabi niya ihatid daw namin siya sa airport, aalis siya para sundan ang Mama niya sa Pilipinas. Masaya ako dahil sa wakas nalinawan na siya at gusto na niyang makipag bati sa kanya.

Nagulat ako sa sinabi ni Jory, totoo ba talaga na si Sena at Nana ay iisa? Hindi ako makapaniwala, nagduda ako kasi baka nag bibiro lang siya?

"Jungie, niyakap ako ni Jory.." napatingin ako kay V Hyung nakatingin pa rin sa direksyon na pinuntahan ni Jory. Namumula yung mga pisngi niya at tenga, I just laugh a little gustong gusto talaga niya si Jory. Magiging masaya ako kapag naging sila, mag papa fiesta ako.

Hindi pa rin ako makapaniwala na yung taong hinahanap ko matagal ko na palang nasa tabi. Masaya yung puso ko na si Sena pala talaga si Nana, akala ko di ko na siya makikita. I finally found Nana but I lost Sena.
———————————————
One year later...