Kankamın ki | Texting

📱FİNAL❤

-7 Yıl Sonra-

Ayağımdaki ayakkabılara baktım. Topuklu ayakkabıyı sevmediğim için neredeyse hiç giymiyordum . Ama şimdi ,arkadaşlarımın zoruyla hiç istemediğim bu gelinliği ve topuklu ayakkabıları giymiştim. Oflayıp tekrar önüme döndüm.

-Ya ben niye bunları giymek zorundayım ?

-Çünkü bugün evleniyorsun Selin ! Kendi düğününe kot pantolon, t-shirtle mi katılacaksın ?!

-Off.. Tamam, sustum.

Bu kız da durmadan bağırıyordu, sanki kocasının sinirini benden çıkarıyordu. Bir şey de diyemiyordum ki.  Büyüyen karnına baktım, bebek hızlı büyüyordu. Tekrar gülümseyip konuşmaya başladım.

-Yeğenim, çabuk doğda anan biz yerine senle uğraşsın.

-Merak etme Selin ben hepinizle ilgilenebilirim.

Bir şey demeden güldüm. İçeriye girenlerle yerimde doğruldum.

-Oo nişanlı çıftimizde gelmiş.

Furkan ve Ceren güldüler. Ceren gelip bana sarıldı.

-Azra sana sarılmayacam , zaten o karınlada sarılamam sana.

Azra'da gülüp konuşmaya başladı.

-Orda sizin yeğeniniz var bir kere !

Biz gülmeye devam ederken kapı yine açıldı. Azra birden tekrar sinirlendi ve bağırmaya başladı.

-Nerede kaldın sen Alper !

Alper içeri girdi ve Azra'nın yanına geldi.

-Ne yapayım, işlerim anca bitti.

-Senin de hep işin var nedense Alper bey ?!

-Yav lavaboya gittim lavaboya !

Furkanlar tekrar gülerken ben gidip abime sarıldım.

-Alper, hoşgeldin.

-Hoşbulduk cimcimem hoşbuldukta , yav sen emin misin o çocukla evlenmeye ?

-Alper 25 yaşındaki adama hâlâ çocuk diyorsun.

-Neyse ne.

Ceren'ler gülerken Furkan'a baktım.

-Aramadı mı hâlâ ?

Furkan başını sağa sola salladı. 

-Ver şu telefonu bana , Furkan !

Furkan cebindeki telefonu çıkarıp bana verdi. Telefonu aldım ve açtım. Gerçekten hiç aramamıştı. Sinirle onu aradım. Telefonu ikinci çalışında açtı.

-Alo ?

-Sen nasıl bir arkadaşsın acaba ?! İnsan en iyi arkadaşının en mutlu gününde aramaz mı hiç ?!

Telefondan gelen gülme sesleri daha da sinirlenmeme sebep olmuştu.

-Gülmesene, aptal !

-Peki,  Hadi kapıyı aç .

-Ne ?

-Kapıyı aç.

-Şaka değildir umarım.

-Değil.

Kapının önünde durdum ve konuşmaya devam ettim.

-Açayım mı kapıyı ?

-Açsana yav !

Kapıyı açtığım an gördüğüme inanamadım.

-Çınar !

Hemen arkadaşıma sıkıca sarıldım.

-Geleceğini söylememiştin.

-Sürpriz yapmak istedim. Hem sırf şehir dışındayım diye arkadaşımın düğününü kaçıracak değilim. Göbek atacam ben daha.

-İnanmıyorum . Geldiğine ne kadar sevindiğimi tahmin edemezsin .

-Aslında ediyorum.  Bu kadar sıkı sarıldığın için..

Arkadaşımı bırakıp gülümsedim.

-Bir tanesin ya sen.

-Biraz daha översen kocan olacak adamdan kaçıp bana geleceğini düşünecem.

Omuzuna bir tane vurdum. Gülüp diğerlerinin yanına gitti. Diğerlerine de sarıldıktan sonra Furkan'ların önünde durdu.

-Sen de mi nişanlandın lan ?

- Evet.

-Tek sap ben kaldım, inanamıyorum. Benim gibi bir yakışıklı nasıl tek bekar olabiliyor anlamıyorum ki !

Diğerleri de güldüler ve Azra herkesi zorla dışarı çıkardı.

-Selin , hadi biz gidiyoruz. Sen de gel birazdan , herkes bekliyor.

-Tamam.

Bizimkiler gidince koltuğa oturdum. Bu topuklu daha şimdiden beni rahatsız etmeye başlamıştı. Gelinlikte rahat hareket etmemi engelliyordu zaten.

Ben oturmuş dinlenirken telefonuma mesaj geldi.

Benimki- Kapının önündeyim , içeri giriyorum.

Mesaja cevap olarak tamam yazdım ve Mert içeri girdi. Üzerinde kot pantolon ve t-shirt vardı.Elindede bir poşet tutuyordu.

-Mert ,damatlığın nerede senin ?

Mert bir şey söylemeden  gelip yanıma oturdu.

-Selin, ben senin bunun böyle olmasını istemediğini biliyorum..

-Ne ?

-Sen ne bu topuklularla ne de bu gelinlikle düğün istemiyorsun değil mi ?

Ona yalan söylemek istemediğim için, biraz çekinerek de olsa gerçeği söyledim.

-Evet..

Gülümseyip elindeki poşeti salladı.

-O ne ?

Mert elindeki poşeti açtı ve içinden beyaz bir spor ayakkabıyla salaş, beyaz  tam dizde biten  bir elbise çıkardı.

-Bunları sana getirdim.

Gülümseyip elindekileri aldım. Gerçekten beni tanıyordu ve seviyordu. Sevmese bu kadar uğraşırmıydı ki ?

-Biz farklıyız Selin, diğer çiftlerden gerçekten farklıyız, ve ben böyle olmamızı seviyorum.

-Bende.

Ona sarıldım ve o da yanağımı öptü. Odadan çıktığında üzerimi değiştirdim ve spor ayakkabıları giydim. Kapıyı açıp çıktığımda duvara yaslanmış beni bekliyor olduğunu gördüm. Gülümseyip yanına gittim ve koluna girdim. Artık  salona gitmeye hazırdık.

Beraber salona girdiğimizde herkesin yüzünde kısa bir süreliğine şaşkınlık oluştu ama sonra herkes alkışlamaya devam etti. Bir an Azra'yla göz göze geldik .Düğünden sonra kesin kızacaktı. Bakışlarımı Azra'dan çekip yürümeye devam ettim.  Durup yerimize oturduğumuzda Mert'in kulağına fısıldadım.

-Seni seviyorum.

O da gülümseyip eğildi ve kulağıma fısıldadı.

-Sana aşığım..