มิณทร์พาส...................
ผมมอง ผญ ตรงหน้าแล้วยิ้มออกมา
"แกล้งเป็นแฟนฉันหน่อย"
"เอ๊ะ!! ฉันว่าฉันมีธุระไปก่อนนะ" เธอกำลังจะชิงทำให้ผมรีบคว้ามือเธอไว้
"เดี๋ยวสินั้นน้ำกับเค้กเธอ มีธุระแล้วมาสั่งขนมแบบนี้มันได้รึไง" ผมถามขึ้นเพราะทั้งร้านมีแค่ผม เธอ แล้วก็คนที่นั่งอยู่อีกโต๊ะนึง ซึ่งโต๊ะนั้นมีของวางอยู่แล้ว
"ฉันลืมไงว่ามีธุระ ฉันยกเค้กให้นายละกัน"
ผญ คนนั้นหันไปหยิบแก้วน้ำ แต่ผมยังไม่ปล่อยมือเธอหรอกนะ ยังไงเธอต้องช่วยผมก่อน
"เธอโกหก"
"โกหกไร มีธุระจริงๆ" คือยังไงวะ ผญ
แก๊งค์นี้คือจะไม่อยากเป็นแฟนผมทั้งแก๊งค์หรือยังไงดี นี้ขนาดแค่ให้แกล้งเฉยๆเอง
กริ่ง
"พี่มิณทร์ขา" ผมหันมองไปทางส้มที่เดินเข้ามาด้วยท่าทีเตรียมจะพุ่งเข้ามาผม แต่ดีหน่อยที่ผมจับมือของ ผญ คนนี้ไว้ส้มเลยชะงักนิดๆ
"พี่มิณทร์อีนี้มันเป็นใคร"
"แฟนพี่ เธอเป็นแฟนพี่" ผมหันไปยิ้มให้ ผญ คนนี้นิดๆ ซึ่งเธอกำลังเบิกตากว้างอย่างตกใจ
"แฟน!!!! นี้พี่ตาต่ำเอาเด็กมัธยมเลยหรอคะ"
"อ้าวอีน้อง คือนี้ก็ใส่ชุดนักศึกษาอยู่มั้ย"
เหมือนเธอจะเริ่มเดือดเลยแฮะ เธอปัดมือผมออกแล้วเดินไปตรงหน้าส้ม
"นี้แล้วน้องเรียกแฟนพี่ว่าพี่มิณทร์เนี้ยแปลว่าน้องก็ควรเรียกพี่ว่าพี่วิเวียนด้วย เข้าใจปะ" เธอบอกว่าผมเป็นแฟนเธอแล้วสินะ
"มะมะไม่!! พี่มิณทร์เป็นแฟนฉัน"
"อ้าวอีน้อง คือยังไงจะแย่งผัวพี่เลยหรอ
หน้าไม่อายไปป่าว ขอตบหน่อยได้มั้ยอยากรู้ว่าด้านขนาดไหน" ผญ คนนั้ยเตรียมจะง้างมือทำให้ผมรีบพึ่งไปจับมือเธอไว้ แรงดีจริงๆคนนี้
"ใจเย็นๆก่อน" ผมพูดขึ้นแล้วจู่ๆเธอก็หันมายิ้มแปลกๆให้ผม
"ที่รักคะ ทำไมต้องปล่อยให้เด็กคนนี้มาตามด้วย เค้าก็หึงเป็นนะ " เธอกำลังซบที่แขนผม นี้คือยังไงอ้อนผมหรอ จากตอนแรกบอกไม่ช่วย แต่ก็เอาวะเป็นผลดีต่อตัวผม
"มิณทร์พยายามบอกน้องแล้ว แต่ส้มไม่เชื่อว่ามิณทร์มีแฟน ที่นี้ส้มเชื่อพี่รึยัง"
ผมหันไปมองหน้าส้ม แล้วหันกลับมามองหน้า ผญ ข้างๆที่กำลังหน้าแดงแปลกๆ
"😳" หน้าเธอตอนนี้ดูโครตตลกเลย
"พี่มิณทร์อะ!!! หึ้ย ส้มไม่ยอมหรอกนะ"
ส้มกระทืบเท้าสองสามทีแล้วว่งออกจากร้านไปเลย
กริ่ง
"ขอบใจนะ" ผมหันไปพูดกับคนที่ยังซบผมอยู่ ซึ่งเธอดูเหมือนตกใจแล้วรีบดีดตัวออก
"ไม่เป็นไรๆ หมั่นไส้เด็กนั้นเหมือนกัน"
"งั้นขอเบอร์กับไลน์ไว้หน่อยดิ" ผมพูดพรางยื่นมือถือไปตรงหน้าเธอ
"????" เธอเองมองผมอย่างเหมือนสงสัยบางอย่างขึ้น
"ก็เพื่อวันหลังส้มมาตามอีกฉันจะได้โทรหาเธอไง"
"ยังมีวันหลังอีกหรอ" เธอพูดเหมือนจะไม่ช่วยแบบนี้ไม่ได้นะ
"มีดิ เอาเบอร์มา" ผมเร่งเธอขึ้น
"ฉันว่านายบอกน้องคนนั้นว่าเราเลิกกันแล้วดีมั้ย"
"ไม่ดี เอาเบอร์เธอมา"
"ฉันจำได้ว่ามีธุระนี้หว้า" เธอเตรียมที่จะเดินหนีผม
"ฉันไปขอเบอร์เธอจากริรินก็ได้ ไม่น่ายากอะไร" ขาของเธอหยุดชะงักแล้วหันมองที่ผม ก่อนจะเดินมาด้วยสีหน้าไม่พอใจแล้วเอามือถือผมไปกดหยิกๆ
"ชิ อะเอาไป" เธอยื่นมือถือคืนผมแล้วไปนั่งโต๊ะที่มีเค้กวางอยู่ด้วยหน้างอๆ ผมจึงเดินไปนั่งตรงข้ามเธอ
"ไม่ไปทำธุระแล้วหรอ" ผมถามอย่างกวนๆขึ้นทั้งๆที่รู้ว่าเธอไม่ได้มีธุระอะไรหรอก
"กวนตีน!!!" เธอพูดแล้วตักเค้กเข้ามากิน
ขำชะมัด ผญ อะไรวะเนี้ย ดูเหมือนว่าแก๊งค์นี้จะเป็น ผญ ที่โผงผางกันใช้ได้ อยากรู้จริงๆว่ากลุ่มนี้มีกันกี่คน
#มาแล้วค่า ฝากโหวต เม้น ด้วยนะค่าาาา
YOU ARE READING
come back to me (end)
Romance"ทำไมเค้าถึงนอกใจฉันวะ" 》》 อิศวิน "ถ้าเค้าไม่รักก็กลับมาหาฉันสิไอ้ตี๋" 》》 ริริน
