come back to me (end)

19

มาเบลล์พาส..............

สวัสดีทุกท่านเวลคัมทูโลกของคนสวยนะคะ คือบั่บว่าอยากจะบอกว่าสวยแต่รวยไม่มากเท่าไหร่ แต่ถ้าเจอคนถูกใจก็พร้อมเปย์

"อีห่าเป็นบ้าหรอเอาแต่มาหัวเราะคิกคักอยู่ได้" ฉันหันไปบอกทางอีวิเวียนคนที่สวยน้อยกว่าฉันแต่แมร่งดันได้เดือน ม. ไปครอบครอง

"อย่าขัดอารมณ์กูได้ปะ แล้วสรุปอีรินไม่มาเรียนเช้าแล้วยังจะไม่เรียนบ่ายอีกหรอ"
ฉันถามอีวิขึ้น เพราะวันนี้อีรินมันปล่อยให้ฉันสองคนต้องยอมรับชะตากรรมนั่งเรียนด้วยความทรมาน

"เออดิ เออมึงแต่ว่าบ่ายอะกูว่าจะไม่เข้านะมีธุระ"

"ซีเรียลมั้ยอีวิ ไม่ได้นะกูขาดวิชานี้ครบแล้วมึงอย่าทิ้งกู" ฉันไม่เคยอยากอ้อนวอนใครเท่านี้มาก่อนเลย

"ซอรี่นะอีมา คือไม่ได้จริงวะธุระสำคัญจริงๆ"

"อีสัสกูบอกว่ากูเบลล์ แต่ว่าเรียกกูมาก็ได้ถ้าทำให้มึงยอมอยู่กับกู"

"เบลล์มึงต้องสู้นะ" ทีงี้เรียกกูเบลล์เชียว

"ธุระอะไรของมึงถึงสำคัญกว่ากู ถ้าบอกว่าเรื่องเดือนมหาลัยกูตบนะ" ฉันพูดขึ้น แต่ไอ้หน้าเจื่อนๆแบบนี้คือใช่แน่นอน

"จะกรี๊ดใส่หน้าแล้วนะ อีเวรทิ้งกูไปหาผัว"

"ผัวเหี้ยไร กูก็บอกอยู่ว่าเค้าแค่ให้กูแกล้งเป็นแฟนเค้า" อีนี้ก็ปากแข็งอีกคน

"มึงมีใจกูดูออก อย่ามาปากแข็ง" ฉันพูดพรางเบ้ปากใส่ซะเลย

"แหม๊ที่มึงปากแข็งละ ไอ้จอร์นตามจีบมานานเท่าไหร่แล้ว เป็นกูไปจีบคนอื่นแล้ว"
จู่ๆก็รู้สึกจี้ใจแปลกๆ

"😔"

"เอ้าอีห่าหงอยอะไรวะ"

"ถ้ากูบอกมึง มึงห้ามบอกใครนะ" มันเป็นเรื่องที่ฉันเก็บมาไว้ตลอด

"เห้ยเป็นไรวะ" ฉันไม่เคยบอกใครมาก่อนเลย

"ตลอดเวลาที่จอร์นจีบกูอะ มึงคิดว่าจอร์น
มันจีบกูแล้วมันจะมีแค่กูหรอ" ฉันพูดพรางก้มหน้าลงนิดๆ