truce • | • joshler

::9::

Josh''

20october

İçimde ona karşı olan bir nefrete ve bir sevgiye sahiptim.

Anlaşılan ona olan sevgim her zaman nefretimden fazlaydı. O an hala ona karşı bir şeyler hissettiğim için kendime büyük bir kızgınlık duydum. Çıkıp gitmek istiyordum ama aynı zamanda hiç gitmemek, sonsuza kadar onu izlemek de istiyordum. 

Sessizce ona bakmak, hiç konuşmadan saatlerce onu izlemek istedim. Sadece aramızdaki sessizliği dinlemek istedim.

Bir süre ona baktıktan sonra, kalabalığın arasından hızlıca geçerek kapıya doğru yöneldim. Çıktığım anda içime derin bir nefes çekerek nefes almaya çalıştım fakat tam tersi, boğuluyordum. Vücudum benim kontrolümde değil gibi hissettim. Bacaklarım ve ellerim titriyor, gözlerimden istemsizce yaşlar akıyordu.

Uzaklaşmak istedim, ondan uzak olmak istedim çünkü o da öyle istiyordu. Yoksa neden benden bir anda uzaklaşmak istesin ki?

Bedenim titremeye devam ederken, biraz yürüdüm ve kaldırıma oturup bacaklarımı kendime doğru çektim.

Anladım ki, birini kaybetmenin verdiği acı aslında onu kaybetmemizden değil de, geri dönüşünün ve yapabilecek bir şeyinin olmamasındanmış.*

Omzumda hissettiğim el ile birden irkildim. Eğer bu bir film veya bir roman olsaydı, bu el Josh'ın eli olurdu. Neden böyle olduğunu anlatırdı, belki de sadece ağlardık. 

Fakat öyle bir şey olmadı.

 Başımı çevirdiğimde, sarhoş olduğu her halinden belli Matty'i gördüm. Bir şeyler mırıldanıyordu fakat ne dediğini anlamıyordum. Anlamak da istemiyordum, şuan o dinlemek isteyeceğim son kişi bile değildi.

Ayağa kalkıp bir şey demeden uzaklaşmaya başladım. 

Josh gelmedi.

Ben de ona gitmedim.

Aylardır ona ulaşmaya, mesajlarımı görmesine, kısa süreliğine de olsa sesini duymaya çalışıyordum. Elimden gelen her şeyi, neredeyse her şeyi yapmıştım zaten. 

Yanına gitmek, onunla konuşmak büyük bir zaman kaybı olurdu sanırım.

Beni istemediğini bu gece daha da iyi anladım.

Her şeye rağmen, hala onu istemeye devam ettiğim için kendimden her zaman nefret edeceğim.

***