Jeongyeon's P.O.V
"Nabong? Want some? Hehehe." She just smiled and took whatever food I'm giving.
"Don't you think na sobra naman na ata kung mag pakatanga si Chaeyoung? Hindi ko kayang nakikita siyang ganiyan araw araw." Niyakap ko naman si Nayeon kasi alam kong iiyak nanaman siya.
"Please stop crying? Please Nabong." Medyo humina na ang iyak niya at tumingin siya saakin. "Promise me Jeongyeon na gagaling si Chaeyoung, makakalimutan niya din kong anong ginawa ng minang yon sakaniya!" Tumingin naman ako kay Nayeon, hindi galit ang nakikita ko sa mga mata niya, awa. "Promise."
Tinignan ko naman si Chaeyoung, hawak niya yong mga tulang ginawa niya para kay Mina, kinakausap niya nanaman ang hangin nag iimagine nanaman siya na kasama niya si Mina, hanggang kailan ba magiging ganito si Chaeyoung? Kahit hindi naman ako ganun ka sensitive minsan hindi ko maiwasang umiyak pag nakikita ko siyang umiiyak sa kwarto niya ng mag isa.
"Look! Hahaha you're so adorable in this picture! Please appreciate my poems I worked hard for that! Yes that's true you're my treasure! So please don't leave me ok? Yah Mina!" I saw how Chaeyoung is talking to the air, it hurts so Bad.
"Please mina, just please leave her alone.....leave her mind, you left her without saying any words....."
YOU ARE READING
Not Now But Soon ||MiChaeng Chapters||
Short StoryMasaya kitang ipininta, Nag aral ako kasama ka, Nahulog ako sayo ng hindi mo alam, Nawala ka ng hindi manlang nag papaalam.
