natural🌸 malik [tamamlandı]

otuz altı

Yine başa dönmüştük.

İki yabancı olarak sırt sırta yatıyorduk.

Bir adım bile ilerleyememiştik aylardır.

Kalbi defalarca kez kırılmış ben, ve kırmaktan zevk alan Zayn.

Gece on ikiyi geçmişti Zayn yatağa geldiğinde. Pencere açıktı, ay ışığı vuruyordu içeriye. İkimizde cenin pozisyonunda sırtımız birbirine dönük yatıyorduk.

Uyumadığını biliyordum. Sürekli kıpırdıyordu, nefesleri kesik kesik, düzensizdi.

O benim uyanık olduğumu hissediyor muydu merak ediyorum. Gerçi ona ne.

Sessiz sessiz akan göz yaşlarımı sildim elimle. Böyle yaşamaya mecbur olmak yakıyordu canımı.

Saatlerdir ağlıyordum, yirmi iki yıl boyunca hiçbir yere ait hissetmediğime, sevilmediğime, kalbim kırıldığında kendi kendimi teselli etmek zorunda kalmama ve daha bir sürü şey için.

O kadar zordu ki ağlarken ve üzgünken de yalnız olmak. Kendine güçlü olduğunu ve dayanman gerektiğini söylemek..

Ben ona güvenmiştim.  Bir daha kalbimi kırmayacağına söz verdiğine gerçekten inanmıştım.  Bu eve döndüğümde sadece onun için dönmüştüm, evet Javadd da vardı ama Zayn'e olan sevgim için dönmüştüm.

Yatakta bir kıpırtı hissettiğimde hemen gözlerimi kapattım. Yattığı yerde dönmüştü sanırım, ne yapıyor  göremiyordum.

"Valeria?"

Cevap vermedim.

"Uyuyor musun?"

Göz yaşlarım akmak için sıraya girmişti sanki. Çok üzgündüm, sadece ağlamak istiyordum.

Parmak uçları omuzuma değdiğinde kendimi geri çektim. Bana dokunsun istemiyorum, sevgim kullanılması, sürekli yüzüme bağırılması ve küçük görülmem canıma tak etmişti.

"Artık senden özür dilemeye yüzüm yok."

O bunu görmese de gülümsedim.

"Yapamıyorum Valeria."

Sesinin titremesi beni birazcık bile yumuşatmamıştı.

"Yemin ederim deniyorum."

"Bilerek yapıyorsun."

Saatlerdir ağladığım ve konuşmadığım için sesim kesik kesik çıkmıştı ama umursamamıştım.

"Gidecek bir yerim olmadığını bildiğin için, sana muhtaç olduğumu düşündüğün için bana bunları yapıyorsun." dedim sakinlikle.

"Nasıl olsa bu kız bana mecbur ne yaparsam susar, diye düşünüyorsun."

"Ama bu kadarına kimse dayanamaz.." Ağlamaklı sesim onda bir etki yaratmış olacak ki yatakta doğrulduğunu hissetmiştim.

"Öyle düşünmüyorum tabii ki."

"Konuşmak istemiyorum." dedim ondan uzaklaşarak.

Hatta ben neden hala yanında yatmaya devam ediyordum ki?

Yataktan kalktıktan sonra Zayn de arkamdan kalktı. Kapıya yöneldiğimde bileğimden tutup beni kendine çevirdi.

"Gitme."

"Bırak."

"Valeria lütfen dinle."

"Bırak diyorum," kolumu ondan kurtarmaya çalıştıkça daha da sıkıyordu.