Kleine crisis en een onverwachte escorte.

67 3 12
                                    


'Haal hem daar weg! Nu! Stuur hem naar het noodextractiepunt. En stuur ons stealthschip om hem op te halen! Ja ja tuurlijk weet ik dat het erg riskant is en dat het stealthschip het enige is dat we op dit moment tot onze beschikking hebben. Maar ik laat een strijdmakker niet achter op een vijandige planeet als we de noodzakelijke info al hebben en de kans te groot is dat hij ontdekt en gevangengenomen word.' 'Meneer permissie om deze missie te vliegen?' Dat was ....................... , een sterpilote maar soms wat impulsief. Zij was inderdaad de beste keus, al zou ik dat nooit aan haar toegeven. 'Permissie gegeven maar het is een extractiemissie dus heen en terug en niets anders.'antwoorde ik. Ik hoorde nog 'ja meneer' en weg was ze.

Sorry even een kleine crisis. Ik heb me niet eens normaal voorgesteld, aangenaam: .......... , Commandant van taskforce 5 en verantwoordelijk voor het schip grijsbaard halt (anders dan de naam doet vermoeden is het een redelijk nieuw schip) van de interplanetaire ruimtevloot van de aarde. Ik word tegenwoordig belast met de belangrijkere missie's. (Waarschijnlijk omdat mijn crew een van de weinige is met materiaal dat werkt en die niet constant overhoop ligt met het opperbevel). Ik moet je in elk geval 1 ding duidelijk maken: we zijn al lang niet meer zo machtig als de meeste mensen denken. Hoe dat komt? Ten eerste: Achterstallig onderhoud omdat we te weinig materieel en personeel hebben om dat voor elkaar te krijgen en ten tweede: hoogmoed, tijdens de hoogtijdagen waren we een van de machtigste militaire vloten in het universum en legde niemand ons een strobreed in de weg, maar toen begonnen sommige andere planeten zich te wapenen. Dat vonden de toenmalige leiders niet leuk: zij dachten dat onze vloot de enige militaire macht in onze en omliggende sterrenstelsels zou moeten zijn. En zodoende starten ze een zinloze oorlog. Want wie geen hoop meer heeft vecht des te harder en, 'Meneer de extractiemissie is geslaagd'. A, dat werd tijd ook,ik begin meteen bevelen uit te delen: 'Oké mensen terug naar de home 4.' (en ja home 4 want 1 tot 3 is of in reparatie of onbruikbaar). Dit was een excelent uitgevoerde spionage missie geweest.

Toen hoorde ik weer een stem 'Commandant we hebben een inkomende transmissie van een neutraal handelschip.' Ik zag in dat de thuisreis nog even zou moeten wachten: 'doorverbinden met de brug.' Er verscheen een levensgroot holografisch beeld ongeveer een meter van mijn stoel. Ik stond op, (want ja dat vereiste de etiquette nou eenmaal) en herkende al bijna meteen een vriend van lang geleden. Hij stond al en ik zag meteen een glimlach op zijn gezicht verschijnen toen hij mij herkende. Ik besloot meteen te openen met een vraag: 'hey oude vriend, wat doe jij in dit deel van het universum?' ( misschien moet ik hem even voorstellen: ..............., hij is een vriend van me die ik heb leren kennen op de militaire kapiteinsopleiding maar hij stapte vlak voor het laatste jaar over naar de handelsopleiding. Maar ik had niet gedacht dat hij het zou wagen in een stuk ruimte te komen waar een oorlog ophanden is.) Hij antwoorde: 'Tja de handel heeft zo zijn rariteiten. Zo ben je een vredige handelaar dan ineens een voortvluchtige.' Ik schrok: 'Wacht wat? Hoe dan.' 'hehe heb iets met teveel winst verkocht zeggen ze.' legde hij uit. Ik lachte  'Laat me raden, je wil een escorte naar veilig gebied.' 'jij mag nooit meer raden' stemt hij in en begon ook te lachen 'daar ik geacht word neutraal te zijn is mijn arsenaal niet erg groot. Ik heb natuurlijk wel een paar trucjes achter de hand maar het is toch een stuk veiliger escorte te vragen aan een semi-oorlogschip' zei hij toen we beide uitgelachen waren. Ik dacht even na en vroeg toen: 'Kan jouw schip snelreizen?' Hij antwoorde meteen: 'Tuurlijk, ik moet mijn lading toch op tijd af kunnen leveren.' 'Mooi dan zal ik je mijn eindcoordinaten sturen en kun jij kijken of dat een beetje bij jouw eindbestemming past.' zei ik. Het duurde even voordat hij antwoorde: 'ja dan kan ik een groot stuk met je mee vliegen.'

Ik gaf hem de tijd de reis voor te bereiden en koppelde ondertussen onze schepen aan elkaar, want hij had technisch personeel in overvloed en mijn schip kon wel wat onderhoud gebruiken. Dus liet ik die aan boord komen als tegenprestatie voor de escorte. We vertrokken. De reis verliep voorspoedig. Tot ongeveer halverwege.

'Meneer inkomende transmissie van een escorteschip van de handelsfederatie' , daar had je het gedonder al. 'Doorverbinden met de brug' reageer ik en voor de tweede keer die dag verscheen er een holografisch beeld voor me. 'wij bevelen u te stoppen.' Nou, kort maar krachtig. Ik gaf een bevel: 'stop de motoren.' 'Oke zoals je ziet ben ik gestopt en nu vertel jij me uit wiens naam je spreekt en op welke grond' reageerde ik geïrriteerd op zijn uitspraak. Hij aarzelde even maar antwoorde toen: 'Uit naam van de handelsfederatie en op grond van de verdenking een voortvluchtige te escorteren.' A dacht ik al, een nieuweling. Ik wenk naar een man die net uit beeld staat. Dat was het teken om de transmissie te storen waardoor mijn gesprekspartner even niks zou zien. Ik begon meteen bevelen uit te delen: 'scan hun wapens, scan voor vallen en eventuele troepen van de handelsfederatie binnen bereik. Vraag toesteming om desbetreffend schip uit te schakelen. En ga over op code oranje' (alle wapens paraat maar nog niet zichtbaar.) Dit deed ik omdat de vloot toch al geen vrienden was met de handelsfederatie en de kans groot was dat als ik niet snel instemde ze ons zouden aanvallen.

Ik kreeg het teken dat de transmissie bijna hersteld was. Ik richte me weer tot het holobeeld. Toen het weer bewoog begon ik meteen te spreken: 'Sorry u viel even weg. Waarom zou dat schip dan voortvluchtig zijn?' hij legde uit wat ik ook al van mijn vriend gehoord had. Ineens verscheen er info op een groot scherm achter het holobeeld: Permissie tot uitschakelen schip gegeven. Op de regel daaronder: regio veilig en: onze vuurkracht is ver superieur. Ik beval meteen: 'code blauw'( tot de niet geringe verbazing van het holobeeld).Het holobeeld verdween. Ik deelde weer wat bevelen uit: 'gericht shieten zoveel mogelijk op hun wapentuig want we willen zo weinig mogelijk gewonden aan beide kanten.' Het vuurgevecht dat volgde was vrij kort omdat het echt 2 tegen 1 was qua wapens. Ondertussen liep ik naar het andere schip om mijn vriend erop te wijzen dat hij me wel wat meer mocht geven dan alleen wat reparaties. Na het gevecht reisden we snel verder omdat er waarschijnlijk vijandelijke versterkingen onderweg waren. Dit gevecht had weinig problemen veroorzaakt. Onze schilden hadden het goed gehouden. Alleen was onze lange-afstandscomunicator beschadigd geraakt. Wat geen ook problemen zou veroorzaken aangezien we teruggingen naar de basis. 

Hallo voor degenen die mijn naam nog niet kennen, aangenaam ik ben rowan. En ik zou graag willen weten wat jullie van dit kleine verhaal vinden, dit is namelijk de proloog van een boek dat ik op dit moment aan het schrijven ben. O ja en op de stippellijntjes moeten namen komen en ook de naam grijsbaard halt is nog discuseerbaar maar ik ben niet goed in namen verzinnen dus als jij een leuke naam weet: zet em in de reacties! Misschien komt ie wel in het boek? Wees niet bang om feedback te geven, daar ben ik juist blij mee. Bij 30 votes maak ik er een wekelijkse upload van. vote, comment en enjoy

ON HOLD   De Nieuwe AdmiraalWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu