ON HOLD De Nieuwe Admiraal

Hoofdstuk 11

A/N: ik had even geen inspiratie voor een interessante titel dus heet dit hoofdstuk gewoon hoofdstuk 11 

We zijn nu een week nadat ik hier aangekomen ben en ik kan als best goed met de bliksemwapens omgaan, ik weet onder anderen al hoe ik de stok met mijn gedachten kan verkleuren zodat hij niet meer blauw uitslaat en er niet constant meer energie vanafflitst, zodat het kan doorgaan voor een normale stok. Ook heb ik met andere bliksemwapens gevochten waaronder een handboog, speer en bijl. De boog was in het begin erg moeilijk om mee te schieten want er zat geen pijlenkoker bij en dus moest je elke pijl tevoorschijn halen als wanneer je een bliksemwapen tevoorschijn haalde, maar het is wat dat betreft wel een goede oefening want ik kan nu al in 2 seconden een wapen tevoorschijn halen in plaats van dat ik daar een minuut over deed. Ook kan een bliksemboog 4 keer zo ver schieten als een normale boog omdat de pijl weinig tot geen last heeft van luchtweerstand en zwaartekracht vandaar kun je er ook veel acurater meeschieten en kost het veel minder oefening. Maar goed op naar de training die van 9 uur tot 12 uur duurt. Maar voordat ik mijn kamer kan verlaten loopt gabriel binnen 'Vandaag even niet naar training, de raad heeft je vorderingen geobserveerd en vind dat je er aan toe bent om zelf een bliksemwapen te smeden.' 'Huh maar ik dacht dat alleen de leden van de raad dat konden.' ' Nee de raad is de enige die de drakonietkristallen kunnen maken die onze wapens voeden. We smeden onze wapens zelf in de bliksemsmederij.' 'Oke op naar die bliksemsmederij dan.' 'Jep, volg mij maar.' Ik volg hem het slaapgebouw uit en naar het kasteelachtige gebouw in het midden van de citadel. Ja zo heet het hier. Op de muren lijken inderdaad automatische turrets te staan. We lopen door de poort en komen na ongeveer 10 meter aan muur komen we uit op een binnenplaats.

Op de binnenplaats reist een toren de hoogte in, waarschijnlijk de donjon. We gaan er naar binnen, en tot mijn niet geringe verbazing lopen we al bijna meteen een trap op naar de bovenste verdieping van de donjon. Bij nader inzien toch niet de bovenste verdieping, ik schat dat er nog 1 of 2 verdiepingen boven ons zijn wanneer we het trappenhuis verlaten. Ik moet even bijkomen want we zijn alsog wel in een keer 7 verdiepingen geklommen. 'Was er misschien ook een lift?' vraag ik met een sarcastische ondertoon. 'Ja die is er maar die is niet voor groentjes,  pas wanneer je het inwijdingsritueel gehad hebt mag je de lift gebruiken.' Daar heb ik even niks op te zeggen en ik volg hem door een dubbele deur naar een ruimte die ongeveer de helft van de oppervlakte van de donjon inneemt, in het midden lijkt een soort van put te staan met een plaat van 1 of ander materiaal er op . Ik loop even de kamer rond terwijl gabriel de smid zoekt in 1 van de zijkamers, aan de randen van de grote kamer staan allemaal rekken met handvaten ofterwel wapenkernen zoals ze hier genoemd worden. Door de ruimte heen staan ook een aantal werktafels die zo te zien al vaak gebruikt zijn. A daar is Gabriel met de smid. Het is een stevige man met armen als staalkabels. 'Hallo jij bent hier zeker om een wapen te smeden?' Hij heeft een zware stem. 'Eh ja i geuss want volgens mij is dit een smederij.' 'Mooi meekome dan.' Die is ook aardig maar ja ik zal hem toch maar volgen want anders sleept ie me waarschijnlijk mee en daar heb ik even geen zin in. Ik volg hem naar 1 van de zijkamers. Als we naar binnen gaan zie ik dat hier allemaal doosjes met van die kristallen liggen. Ik wacht tot de smid weer spreekt: ' Hou je handen boven de kristallen en kijk of er een je een goed en veilig gevoel geeft net zoals je wapen dat doet wanneer je het oproept.' Hij klinkt al een stuk vriendelijker, ik hou mijn hand boven de kristallen en na 2 tafels gehad te hebben gaat er een schok door mijn hand heen, maar net zoals bij mijn bliksemvechtstok doet het geen pijn maar brengt het juist een gevoel van veiligheid en geborgenheid. Ik breng mijn hand naar beneden en pak het kristal op dat op het moment van de schok onder mijn hand lag. Het voelt een beetje warm aan. De smid kijkt goedkeurend en zegt: ' Goede keuze, kijkende naar de gloed is dat 1 van de sterkere kristalllen' Ik bestudeer het kristal even wat beter en zie dat het inderdaad een heldere blauwe gloed uitstraalt. Oke nu je een kristal hebt, wat voor wapen wil je smeden.' 'Als het kan graag een vechtstok.' Maar natuurlijk kan dat, volg mij.' Ik volg hem weer de middenruimte in en dan weer naar 1 van de zijkamers, dit keer 1 met allemaal wapenkernen. De smid wenkt dat hij het kristal even wil, ik geef het hem en hij loopt langzaam langs de rekken, terwijl hij af en toe 1 pakt en weer terug stopt totdat hij eindelijk een goede gevonden schijnt te hebben. Hij klapt het luikje open en kijkt of het kristal past. Het past blijkbaar en hij haalt het er weer uit en loopt daarna naar mij toe. Hij geeft mij het handvat en het kristal en vraagt: ' Wat vind je van dit handvat.' Ik pak het van hem aan, het ligt lekker in de hand en is niet te groot zoals sommigen die ik hier zie hangen. ' Ja ik denk dat ik hier wel aan kan wennen.

Hallo alweer een hoofdstuk online. Ik ben echt op dreef. Maar goed ik hoop dat jullie van dit hoofdstuk genoten hebben en dat het de moeite van het lezen waard was. Ik hoop dat het goed met jullie gaat tijdens deze tijd crisis. Maar maak je geen zorgen want zelfs na de donkerste nacht komt de zon weer op. Dus terwijl we wachten op die spreekwoordelijke zon: stay strong and healhty en laten we hopen dat we zonder al te veel schade deze crisis doorkomen. Stem en geniet van de volgende hoofdstuken. Tot het volgende hoofdstuk!