𝑻𝒉𝒆 𝒈𝒓𝒆𝒂𝒕 𝒕𝒓𝒖𝒕𝒉.

Φίλος ή κάτι παραπάνω;

(από την μεριά της Marinette)

Ωραία λοιπόν... Η ώρα έχει πάει 4.

Δεν μπορώ να κοιμηθώ!!!!!!!!!

Και τώρα που το θυμάμαι:

Δεν θα ξανά δω θρίλερ ποτέ!

"Marinette, τι κάνεις τέτοια ώρα ξύπνια;" ψυθηριζει η Tikki κι εγω πετάχτηκα ελαφρώς στον αέρα.

Καλέ πριν λίγο κοιμόταν!

"βασικά δεν κοιμήθηκα καθόλου..." απαντάω.

"γιατί;" ρωτάει.

"Γιατί ο Cat noir μου έβαλε να δω θρίλερ!" παραπονιέμαι και η Tikki γελάει.

"γιατί δεν του είπες ότι φοβάσαι;" με ρωτάει.

"στοιχήματα.." λέω και φαίνεται να μην καταλαβαίνει.

"τι εννοείς;" ρωτάει γεμάτη απορία.

"βάλαμε στοίχημα πόσο θα αντέξω." λέω και η Tikki γελάει.

" Να μαντέψω: έχασες." λέει γελώντας κι εγώ σηκώνομαι.

"που πας;" ρωτάει η Tikki.

" βόλτα, ξαγρυπνησα τωρα."

"δεν φοβάσαι;"

"Το τέρας ή ότι στο καλό ήταν αυτό το πράγμα, δεν εμφανίζονταν στους δρόμους μόνο σε δωμάτια. Οπότε φοβάμαι περισσότερο εδώ μέσα." λέω εγώ και πάω να κατέβω κάτω.

"περιμενε έρχομαι κι εγώ!" φωνάζει όχι πολύ δυνατά η Tikki.

Κατεβενω οσω πιο ήσυχα μπορώ για να μην με καταλάβουν οι γονείς μου και βγήκα έξω.

Καθώς περπατούσα ένιωσα κάποιον να με πιάνει από τον ώμο μου.

Χωρίς καν να δω πιος είναι του ρίχνω γροθιά στο στομάχη και έβγαλε ένα επιφονημα πόνου πριν σοριαστη κάτω.

"βούλες παντού!" φώναξα και μεταμορφωθηκα.

Ελυσα το γιο γιο μου από την μέση μου και πείρα θέση μάχης.

"μην βαρεσεις εγώ είμαι!" φώναξε, τώρα που ακούω αυτήν την φωνή μου είναι πολύ γνωστή

Μετά κοίταξα κάτω.

"Είσαι βλαμμένο παιδί μου; τι έρχεστε μες στα σκοτάδια και μου κόβεις την χολή!" φωνάζω καθώς ξανά δένω το γιο γιο στην μέση μου.

"που να ήξερα ότι θα αντίδρασης έτσι!"
Φωνάζει και σηκώνεται.

"πως ήθελες να αντίδραση δηλαδή;!." λέω εγώ.

"γιατί η πασχαλίτσα μας είναι ξύπνια λοιπόν." με ειρωνεύεται.

"Γιατί είσαι βλακας και μου έβαλες θρίλερ." λέω με παράπονο και τον χτυπάω στο χέρι του.