Η έρση, ένα σεμνό και γλυκό κορίτσι, δουλεύει ως οικιακή βοηθός σε δύο αδερφές που ασχολούνται με το σχεδιο μόδας. Αν και η μια απο τις αδερφές, η Αννα, ηταν πολύ ευγενική μαζί της, και την ένιωθε σαν να ηταν κόρη της, η αλλη αδερφή, η Αθηνά, μαζί μ...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ανοιξα την εξώπορτα, και βγηκα στην αυλή.
Εβρεχε παρα πολυ...
Ο Γιάννης ηταν καθισμενος σε μια καρέκλα και κάπνιζε.
- πως και ξυπνησες τοσο νωρίς; ειπα ανεκφραστη διχως να τον κοιτάξω - ρώτα με πρώτα αν κοιμηθηκα... - μάλιστα.
Κατεβηκα τα σκαλακια της αυλής, και εκανα βόλτες στον κήπο, μεσα στην βροχή.
Ενιωθα τα μάτια του Γιαννη να με ακολουθούν όπου παω.
Καποια στιγμη, ηρθε κοντα μου, και μου είπε:
- τι θα γινει μεταξυ μας; δεν γίνεται να ήμαστε έτσι! - Φύγε! Ειναι πολυ απλά τα πράγματα. Είπα - Γαμωτο αφου σε αγαπαω! Και εσυ με αγαπας, μονη σου το ειπες! Δεν γίνεται να είμαστε χώρια! Σε παρακαλω, ας δωσουμε μια ευκαιρία στην σχεση μας... - όχι. Δεν βλεπεις πως δεν κολλαμε μαζι;! ΕΙΜΑΣΤΕ... - ναι.. Θυμαμαι πως είμαστε διαφορετικοί, το εχεις ξαναπει, αλλα ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ να ζουμε έτσι! Αργοπεθαινουμε και οι δυο μακριά απο τον άλλον! - ΝΑΙ ΓΙΝΕΤΑΙ! - Ερση, περάσαμε τοσα πολλα μαζι... Με ξέρεις και σε ξερω τοσο καλά... Δεν γίνεται να μου ζητας να φυγω, ΜΕ ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ! - Οχι ΔΕΝ ΣΕ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ! - Πολυ καλά... Μπηκε μέσα και μαζεψε τα πραγματα του.
Εγω καθισα οκλαδον, στο βρεγμένο χώμα, και αρχισα να κλαίω.
Μολις βγηκε εξω, με την βαλίτσα στο χέρι, μου είπε:
![I'm not your Cinderella [ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟ]](https://img.wattpad.com/cover/203373288-64-k145430.jpg)