Summer Pain

Chapter Seven

It was their last day sa lugar na iyon. Maaga silang nag ayos ng gamit dahil maaga nilang susuyudin ang daan papuntang field. Summer wakes up Saint around six in the morning kahit kakatulog lang nila ng alas tres ng madaling araw. Hindi pa nga sigurado kung naka tulog nga ba talaga itong si Summer dahil bigla bigla nalang din siyang bumangon kanina.

Hindi pa nga agad naka bangon si Saint dahil kinulit kulit niya pa ang dalaga sa kama. Pero hindi na nag padala pa sa kalandian ni Saint si Summer. Pinatigil niya lang din ito upang maka alis nadin sila agad.

She packed all their stuffs after nilang maligo. Naka pair up nanaman ang dalawa sa damit. Parehas silang naka long sleeves. Si Saint sweater na itim na fit na fit sa katawan nito saka naman siya nag denim na pants. Naka itim nalang din itong boots.

While Summer is wearing a black cotton long sleeves na hapit din sakanyang katawan. May butones ito hanggang babang dib-dib at naka bukas ang apat sa pinakataas. Naka shorts lang ito dahil yun ang pinili ni Saint para dito saka naman siya nito pinag combat shoes na itim din. Saint really has that style.

Iniisip niya tuloy kung pangit ba ang mga damit niya o sadyang hindi niya lang kayang dalhin ang mga ito. Sinuot nadin naman nila ang kanilang cap and shades pagka check out nila sa Manor.

I will definitely won't forget this hotel. I spent two nights here with this pervert human being beside me pero it was memorable kahit anong kahalayan pa ang nangyari sa amin. It was my home town sa pag kaka tanda ko, and now hindi lang ang pag kabata ko ang matatandaan ko sa lugar na ito.

Natabunan lahat ng lungkot, hirap at pagod na natamo ko sa lugar na ito. Puro kasiyahan ang nangyari sa amin ni Saint since the day we arrived and for sure until we left this city. Sana lang pag balik namin sa realidad ay maging mas maayos pa ang kalalabasan. Pero para sa akin ay malabo.

Natatakot akong bumalik ng Metro sa totoo lang. It's like I've been dreaming until this day and when i come back dun ako magigising at maiiyak nalang dahil kahit panandalian naging masaya ako at kinalimutan ang hirap ng totoong buhay.

Kaya laking pasasalamat ko sa lalaking ito na walang ginawa kundi ang pasayahin ako. Pero alam kong pag natapos ang araw na ito ay doon din matatapos ang kaligayahan ko para sa aming dalawa. Dapat ko nga sigurong sulitin ang araw na ito dahil kinabukasan ay hindi ko alam ang pwedeng mangyari sa akin.

Ako nag insist na mag maneho patungo sa field. Namiss ko kasi ang daan doon kaya medyo gusto kong balikan. Hindi namin tinunton ang normal road dahil sobrang traffic kaya talagang inikot ko siya sa buong lugar.

Nakarating kami ng field for twenty minutes tops. Onti palang ang tao kaya nag madali kaming dalawa na makakuha ng mga ito. He knows how i like strawberries kaya talagang sinuyod niya lahat ng pananim. Tinuruan ko siya sa kung ano dapat pitasin nito at iiwan ang hindi pa hinog.

Pero bandang huli imbis na tatlong basket ang nakuha namin ay naging isa nalang. Nakain nadin kasi namin halos habang nag kukulitan kaming dalawa. Ang dumi dumi naming parehas kaya mas nag tagal pa kami sa may poso upang mag linis ng katawan.

He even captured every moments that we have dahil nag mukha siyang vlogger kanina kaka video ng aming ginagawa at kahit pati pag tatalo namin. Nang makabayad kami at medyo dumagsa na ang tao ay lumipat naman kami ng lugar.

I showed him the painted houses of those people who lives there. Sinabi ko sakanya na doon kami sa lugar na iyon nakatira ng nabubuhay pa ang nanay Belen. Kaya naisipan niyang puntahan ito upang makita. Sinuyod namin ang lugar pero napa hinto kami dahil sa pamilyar na mukha na sumalubong sa aming daan. Napak kapit pa ako sakanyang braso.

"nag pintas met gayam daytoy nga dalaga! (ang ganda naman ng dalagang ito!) anong pangalan mo dalaga?" tanong sakanya ng isang matanda. Naalala to ni Summer dahil isa ito sa mga matatandang galit na galit sa nanay niya noon.