Chess Pieces #1: Creed Cervantes

Chapter 24

Final exam week na! Halos dumugo na ang utak at ang ilong ko dahil sa kaka-review. Pinilipit kong ipasok ang mga impormasyon sa loob ng bungo ko. Sana ay mag-stay lang sila doon at hindi ako iwanan sa oras na kailanganin ko sila. Nire-refresh ko lang naman din ang mga iyon sa utak ko. Natatabunan kasi ng mga bagong impormasyon na nalalaman ko.

Magdidiwang na sana ako dahil ang akala ko ay ito na ang huling exam na sasagutan ko pero naalala ko nga pala na may bar exam ko. Grabe! Baka sumabog na ang utak ko kapag nag-review ako para doon dahil iyon ang pinaka-importante sa lahat! At gusto ko din na makapasok sa mga topnotchers sana kaya lang ay alam ko naman na may mas matatalino pa sa akin.

Sa dalawa pang mga gabi na magkatawagan kami ni Sir Creed ay naka-video call na palagi. Nagre-review kasi ako habang sya ay pinapanood lang ako at ang mga kaibigan nya naman ay nag uusap-usap tungkol sa mga misyon-misyon na hindi ko maintindihan at wala akong balak na intindihin.

Monday evening nang sabihin sa akin ni Sir Creed na hindi sya makakatawag sa tuesday dahil pabalik na daw sya noon sa Pilipinas. Ibig sabihin ay isang araw ko syang hindi makakausap. Pero ayos lang. Makikita ko na rin naman sya kinabukasan.

Kaya nang mag-wednesday ay sobrang excited ako. Ngayon lang yata ako nakaramdam ng ganitong excitement sa buong buhay ko!

Napaaga pa nga ako ng pagpunta sa karinderya ni Aling Perla. Baka sabihin pa ni Sir Creed na sobrang excited akong makita sya, na totoo naman. Pero dapat ay hindi ko masyadong ipahalata dahil baka asarin nya lang ako.

Dalagang Pilipina dapat. Maria pa naman ang pangalan ko. Hindi maganda kung masyado akong maharot.

Kaya ang tuwa at excitement na nararamdaman ko ay isinaisip at isinapuso ko na lang. Ako na lang ang makakaalam noon. Kunwari ay normal lang pero sa loob-loob ko ay sobra na akong nagwawala lalo na nang makalabas ako ng gate ng apartment at tumawid.

Ilang sandali na lang ay makikita ko na si Sir Creed! Makikita ko na ulit ang mga ngiti nya. Maririnig ko na ulit ang boses nya sa personal! Makikita ko na ulit ang pangisi nya. Maaamoy ko na ulit ang pabango nya. Makikita ko na ulit—

Makikita ko na magkasama sila ni Ma'am Lauris at masayang nagkukwentuhan.

Nanlumo ako sa nakita. Bumagsak ang dalawang mga balikat ko at gusto ko na lang na bumalik na sa apartment.

Bakit ganito? Bakit sila magkasama? Bakit sila nag-uusap na parang may sarili silang mundo? Bakit nakangiti si Sir Creed na parang ang saya-saya nya habang kausap si Ma'am Lauris at hindi ako?

Akala ko ba ay nami-miss nya ako? Akala ko ba ay ako ang gusto nyang makasama? Pero bakit nakaupo si Ma'am Lauris sa madalas kong inuupuan?!

Saan na ako lulugar ngayon?

Hindi ko alam kung ihahakbang ko paabante o paatras ang mga paa ko. Ang sakit na lumukob sa dibdib ko ay hindi ko napaghandaan. Ngayon ko lang naramdaman ang ganito. Masakit. Nakaka sikip ng baga sa paghinga.

Pero dahil gutom ako ay humakbang ako paabante. Gusto kong kumain bago ako mag-exam. Mahirap pa naman magsagot nang walang laman ang tyan. Baka maging hangin din ang laman ng utak ko mamaya.

At gusto ko rin talagang makausap si Sir Creed. Kaya lang... gusto rin kaya nyang makausap ako?

May isang bakanteng upuan akong nakita sa tabi ni Sir Creed. Hindi pa rin nila ako napapansin kaya sa sobrang sama ng loob ko ay doon ako umupo sa katabing table nila. Pareho silang napatingin sa akin dahil maingay ang paghila ko ng upuan.

"Maria! You're here!" maligaya pang sabi ni Sir Creed. Bakit, Sir? Gusto mo bang picture ko lang 'to? "Good morning!"

Binalingan ko sya at nagpilit na ngumiti. "Good morning, Sir. Good morning din po sa inyo, Ma'am Lauris."