ဘာလိုလိုနွင့္ တနလၤာေန႔ကိုေရာက္လာခဲ့ျပီ။ ေက်ာပိုးအိတ္ကိုျပင္လြယ္ကာ စိတ္ကိုအတတ္နိုင္ဆံုးတင္းရင္း အျငိဳးမရွိပဲမုန္းေနတတ္တဲ့ အမုန္းဘုရင္မေလးရွိရာ New oneထဲေျခခ်လိုက္၏။
မိုးသားျပာျပာထက္မွာ ေမ်ာလြင့္ေနတဲ့တိမ္စိုင္ထက္ေတာင္ အေျပာင္းအလဲျမန္တဲ့သူမကို သ်ွားနားမလည္နိုင္ေပမယ့္ နွလံုးသားထဲကေတာ့နာက်င္ေနသည္ေလ။ ခ်စ္မိေနတဲ့သူရဲ႕လ်စ္လ်ဴ ႐ႈ႕ျခင္း ေနရင္းထိုင္ရင္းအမုန္းခံေနရျခင္းက နွလံုးသားနွင့္အသက္ရွင္ေနသူ သ်ွားအတြက္ နာက်င္ခံစားေစဖို႔လံုေလာက္ေနျပီ။
ဘာလို႔မ်ား မ်က္ဝန္းေတြထဲခ်စ္ရိပ္ေတြျပေနျပီး သ်ွားကိုအေၾကာင္းမဲ့မုန္းေနရတာလဲ။ တစ္ခါတစ္ေလ နားမလည္နိုင္ျခင္းေတြကပဲ အေျဖျဖစ္ေနတတ္တာလား။ အဲဒီလိုသာဆိုရင္ သ်ွားအေျဖရွာမေတြ႕ေသးဘူး မ။
ေန႔လယ္ကသူမရဲ႕တင္ဆက္မႈကို သ်ွားနားေထာင္ေနရင္း လူတိုင္းရဲ႕ခံစားခ်က္ကို နားလည္ခံစားေပးနိုင္တဲ့သူမကို သ်ွားရဲ႕စိတ္ခံစားခ်က္ကိုေရာ မသိခဲ့ဘူးလားလို႔ ျဖစ္နိုင္ရင္ေအာ္ျပီးေမးၾကည့္ခ်င္သည္။ သိပ္ခ်စ္လြန္းလို႔ အ႐ူးတပိုင္းျဖစ္ေနရတာ သူမမွမသိခဲ့ေလပဲ။
" မ..... "
ေလ်ွာက္လာရင္း တစ္ေနရာအေရာက္မွာ မမနဲ႔စကားရပ္ေျပာေနသည့္ အဝါနုေရာင္ဘေလာက္စ္နွင့္ စတိုင္ေဘာင္းဘီအနက္ျဖင့္ က်က္သေရရွိစြာလွေနေသာ ထိုအစ္မတို႔ကိုရပ္ၾကည့္မိေတာ့ မွတ္မိသလိုရွိေနေသာမ်က္နွာေၾကာင့္ New oneကိုစေရာက္ကာစတုန္းက အခန္းညြန္ေပးေသာသူမွန္းသတိရလိုက္သည္။
သူမတို႔နွစ္ေယာက္ ရပ္စကားေျပာေနသည္ကို ဆက္မၾကည့္ေတာ့ပဲလွည့္ထြက္လိုက္မလို႔ေပမယ့္ မ်က္ခံုးနက္နက္ကို အလိုမက်စြာတြန္႔ခ်ိဳးထားေသာမမေၾကာင့္ လွည့္ထြက္မယ့္ေျခေထာက္ေတြက တုန္႔ဆိုင္းသြားရေလသည္။ သာမန္အတိုင္းၾကည့္ရင္ ဒီတိုင္းစကားေျပာျငင္းခံုေနၾကသည္လို႔ ထင္ရတတ္ေပမယ့္ ေသခ်ာရပ္ၾကည့္မည္ဆိုရင္ ထိုသို႔မဟုတ္မွန္းသိရလိမ့္မည္။
" မင္းဘာကိစၥ ငါ့အလုပ္ကိုဝင္႐ႈပ္ရတာလဲေခတ္တမီ ? "
အတန္ၾကာေအာင္တိတ္ဆိတ္ေနျပီးမွ တြန္႔ခ်ိဳးထားဆဲမ်က္ခံုးေအာက္မွ ေဒါသေရာင္ေတာက္ေနတဲ့မ်က္ဝန္းျဖင့္ ၾကည့္ကာေမးလိုက္မိသည္။ မ်က္ရည္ေတြေဝ့သီေနတဲ့မ်က္ဝန္းကို ဆူးဂ႐ုမထားမိေအာင္ၾကိဳးစားေနရဆဲ။ အမုန္းနဲ႔စခဲ့ျခင္းမဟုတ္ေတာ့ လြယ္လြယ္နွင့္ေမ့ေဖ်ာက္မပစ္နိုင္တာ အခ်စ္ဦးဆိုေသာနာမ္စားေလ။ ဆူးလည္းလူေတြထဲကလူတစ္ေယာက္မို႔ အခ်စ္ဦးကိုေတြ႕တိုင္း ဒဏ္ရာနက္နက္ေလးက ေသြးစိမ္းျပန္ထြက္စျမဲ။
" ဟန္နီ..... မဟုတ္ေသးဘူး ေခတ္လို႔သံုးရမွာေပါ့ "
ဆူးမ်က္နွာကိုေတြေဝစြာၾကည့္ရင္း ခပ္သဲ့သဲ့ရယ္သံနွင့္အတူ တစ္ခ်ိန္ကႏႈတ္က်ိဳးေအာင္သံုးႏႈန္းမိတဲ့ ေပးခဲ့ဖူးတဲ့နာမ္စားကိုျပန္ျပင္ေျပာလိုက္၏။ ဘယ္သူကမ်ား အမုန္းလိုခ်င္လို႔အမုန္းခံလုပ္ေနတယ္ထင္သလဲဆူး။ လက္မလြတ္နိုင္ေသးလို႔ မဟုတ္ဘူး ဘယ္သူ႔မွေပးမပိုင္ဆိုင္ခ်င္လို႔ လုပ္လိုက္မိ႐ုံေလးပါ။ ဒါကိုေဒါသတၾကီးျဖစ္ေနျပီဆိုေတာ့ အဲဒီေကာင္မေလးကို ဆူးရင္ထဲရွိေနခဲ့ျပီျဖစ္မည္။
" အရာအားလံုးကိုေက်ာခိုင္းဖို႔ျပင္ေနတဲ့ဆူးက မလုပ္ခ်င္တဲ့အလုပ္ကိုလုပ္ေနတယ္ျမင္လို႔ ေခတ္ကိုယ္စားလုပ္ေပးလိုက္တာေလ "
" မွားေနတယ္လို႔ျမင္ေနတာလား ??..... "
" ေခတ္တမီ !!! မင္းေတာ္လိုက္ေတာ့..... ငါဒီထက္ပိုမမုန္းမိခင္ေတာ္လိုက္ပါေတာ့ "
အသံတိုးတိုးနွင့္အံၾကိတ္ေျပာေနျပီး မ်က္ဝန္းေတြကအဆံုးသတ္မွာမိွတ္ထားေလသည္။ လုပ္ျပန္ျပီေပါ့..... စိတ္ပ်က္ေနတဲ့ဒီအမူအရာ။ ေခတ္ကတကယ္ကိုပဲ ဆူးအတြက္စိတ္ပ်က္စရာ စိတ္ကုန္စရာျဖစ္ေနျပီပဲ။
" မုန္းလိုက္ေလ..... မုန္းလိုက္ပါ စိတ္ၾကိဳက္ "
" အဲလိုအမုန္းတရားၾကီးစိုးေနတဲ့ဆူးရင္ထဲမွာ ေခတ္နဲ႔ပတ္သတ္ဖူးသမ်ွကိုမုန္းလိုက္ပါ..... လံုးဝစိတ္မဆိုးဘူး "
" မင္းမွာငါ့ကိုစိတ္ဆိုးပိုင္ခြင့္ရွိလို႔လား ? "
ေအးစက္လြန္းတဲ့စကားသံကို ေခတ္လ်စ္လ်ဴ ႐ႈ႕ျပီး တင္းထားတဲ့ၾကားကက်လာတဲ့ မ်က္ရည္စေတြကို မ်က္ေတာင္ျဖင့္ပုတ္ထုတ္လိုက္ရင္း
" ေခတ္နဲ႔ပတ္သတ္သမ်ွကိုမုန္းတယ္ဆို PDအလုပ္ကိုလည္းဆက္မလုပ္သင့္ဘူး ဆူး..... "
" ရင္ထဲမွာအမုန္းပဲရွိေနတဲ့သူက stationၾကီးကိုေက်ာခိုင္းႏႈတ္ဆက္ေတာ့မယ့္လူတစ္ေယာက္က ! "
" ဘာလို႔ ခိုင္းေစျခင္းမရွိပဲ ဌာနမွဴ းဆီမွာ music night PDလုပ္ဖို႔ခြင့္ေတာင္းခဲ့ရတာလဲ ? ေခတ္ကိုမုန္းေနတာဆို ? မဟုတ္ရင္ ဟိုေကာင္မေလးကိုခ်စ္ေနလို႔လား ? "
ေခတ္ရဲ႕စကားတိုင္းကို ေအးစက္စက္မ်က္နွာျဖင့္သာ ျပန္လည္တံု႔ျပန္ေနတဲ့ တစ္ခါတုန္းေခတ္ခ်စ္သူဆူးက ေနာက္ဆံုးစကားတစ္ခြန္းမွာ မ်က္နွာပ်က္ယြင္းသြားေလသည္။ ထိုပံုစံကိုျမင္လိုက္ရတဲ့ ေခတ္ရင္ထဲမွာ အေကာင္းအတိုင္းမရွိေတာ့တဲ့ ဒဏ္ရာရနွလံုးသားေလးက ေနာက္ထပ္နာက်င္ျခင္းကိုလက္သင့္မခံနိုင္ေတာ့ေအာင္ ႏြမ္းလ်လို႔ေနေလျပီ။ ဒီအျပဳအမူကို အမွန္တရားမဟုတ္ပါေစနဲ႔လို႔ ဆုေတာင္းဖို႔မျပည့္မွန္းသိသည္။
သို႔ေသာ္ ေမ်ွာ္လင့္ေနခ်င္ေသးတဲ့ ျမဴ မႈန္ေသးေသးေလးစာ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္တစ္ခုကို ႐ုိက္ခ်ိဳးေခ်မြပစ္ခဲ့တဲ့ ဆူးရဲ႕မ်က္ဝန္းထဲမွ အမွန္တရားတခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ ခါးသက္စြာသာရယ္လိုက္မိသည္။ ေခတ္ရဲ႕႐ူးေၾကာင္ေၾကာင္ထရယ္ျခင္းကို အဓိပၸါယ္မဲ့ၾကည့္ေနတဲ့ ဆူးရဲ႕မ်က္ဝန္းကိုလည္း ပံုရိပ္နွစ္ထပ္ၾကားမွၾကည့္ေနခဲ့မိသည္။ ပါးျပင္ေပၚလိမ့္ဆင္းလာတဲ့ ပူေႏြးမႈတစ္ခုေၾကာင့္ ေခတ္တစ္ေယာက္ငိုေနခဲ့မွန္း ခုမွသတိထားျဖစ္သည္။
" ဟက္ ႐ူးလို႔မ်က္ရည္က်တာပဲ "
" ငါနင္ေျပာသလို မ်က္ရည္ခံထိုးတဲ့မိန္းမမျဖစ္ခ်င္ေတာ့ဘူး ဆူး..... ငါ့အမွားေၾကာင့္ရတဲ့ ငါ့ေနာင္တမ်က္ရည္ေတြလည္းမဟုတ္ဘူး "
အဆက္အစပ္မဲ့စြာေျပာျပီး ဆူးေရွ႕ကေနလွည့္ထြက္ျဖစ္လိုက္သည္။ မ်က္ရည္ေတြကိုေတာ့ လြတ္လပ္စြာ ခဏတာစီးက်ေစလိုက္၏။
တကယ္ေတာ့ ငါေနာင္တရေနခဲ့တာဆူး
ငါနင့္ကိုဘယ္ေလာက္ခ်စ္ခဲ့မွန္း နင္သတိမရေတာ့တာရင္နာတယ္
နင္ေနမေကာင္းတိုင္း အနားမွာမအိပ္ပဲျပဳစုေပးခဲ့တာေတြ ငါအစျပန္မေဖာ္ခ်င္ေတာ့ဘူး
ငါ့အတၱတစ္ခုေၾကာင့္ နင့္ကိုမေရြးခ်ယ္ခဲ့မိတဲ့အျပစ္လို႔ ေျဖသိပ္လိုက္ပါ့မယ္ ငါကိုယ္တိုင္ကစမွားခဲ့တာပဲ
လက္ခုပ္ကနွစ္ဖက္တီးမွျမည္တာေလတဲ့ နင္ေျပာဖူးခဲ့တယ္ ငါတို႔ေဝးခဲ့တာလည္း လက္ခုပ္နွစ္ဖက္တီးခဲ့မိလို႔ပဲေလ အျပစ္မတင္ေတာ့ပါဘူး.....
" ငါဌာနမွဴ းကိုျပန္ေျပာေပးမယ္ အရင္PDျပန္ေျပာင္းေပးဖို႔ နင့္ရင္ထဲမွာရွိေနသူနဲ႔ ျပိဳင္မလုခ်င္ပါဘူး ငါလည္းမာနနဲ႔ပဲဆူး..... ႏႈတ္ဆက္ပါတယ္ ထာဝရအတြက္ေပါ့ "
ျပတ္သားစြာသူမၾကိဳးစားေျပာနိုင္ခဲ့သည္။
ရင္ဘတ္ထဲကေတာ့ အဆင္မေျပေပမယ့္ေပါ့။ ဘယ္လိုေနေန ေခတ္ဆိုတဲ့သူမကို ရင္ထဲကထိမုန္းေနတဲ့ဆူးကို ျပတ္သားနိုင္ေၾကာင္းေျပာနိုင္ခဲ့ျပီေလ။ ႐ူးေတာ့႐ူးသားပဲ ခုေလးတင္ပဲမ်က္ရည္က်ျပထားျပီး ခ်က္ခ်င္းပဲျပတ္သားျပေနတာ ဆူးစိတ္ထဲေလွာင္ရယ္ေနမလားပဲ။
ေလွာင္ရယ္ခ်င္လည္းေလွာင္ရယ္ပါေစေတာ့။ ကိုယ့္အေပၚေကာင္းတဲ့ ဘဝလက္တြဲေဖာ္ကိုေတာင္ ေစ့စပ္မယ့္ေန႔မွာထားပစ္ခဲ့ေသးတာပဲ။ ဆူးစိတ္ထဲမွာ လူေတြကိုကစားတတ္သူလို႔ထင္ခ်င္ထင္နိုင္မည္။ ထင္လည္းထင္ေနမွာပါ ေခတ္ဆိုတာ ခ်စ္ျခင္းတရားနဲ႔မွမထိုက္တန္ခဲ့ေလေတာ့ အရမ္းေကာင္းျပရင္ထြက္ေျပးေလ့ရွိတာ ငယ္စဥ္ကစိတ္ဒဏ္ရာရျပီးကတည္းက။
လြမ္းတယ္ သတိရတယ္ေမေမ.....
လူေတြေျပာၾကသလိုမ်ိဳး ေကာင္းကင္ေပၚမွာေပ်ာ္ေနျပီလား
ဒါမွမဟုတ္ ေမေမ့သမီး အ႐ူးမေလးေခတ္ကို စိတ္မခ်ျဖစ္ျပီးလိုက္ၾကည့္ေနတုန္းပဲလား
တစ္ခါဆံုး႐ႈံးခဲ့ရျပီးေတာ့ ေနာက္တစ္ၾကိမ္အထားခံရမွာစိုးလို႔ အခ်စ္စစ္နဲ႔ခ်စ္ေပးသူနားကို က်ိန္စာသင့္ေနသလားထင္ရေအာင္ အခ်ိန္ၾကာၾကာမေနရဲေတာ့ဘူးေမေမ
တန္ဖိုးထားတဲ့သူေတြကို ရက္ရက္စက္စက္ထားပစ္ခဲ့ျပီး တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ လူေတြနဲ႔ေဝးရာကိုသြားျပီး ေမေမ့အနားမွာေနခ်င္ေနမိျပီ။
.........................................................
မ်က္ရည္စေတြစိုရႊဲျပီး လွည့္ထြက္သြားေလတဲ့ တစ္ခ်ိန္တုန္းကအခ်စ္ဦးရဲ႕ ေက်ာျပင္ေလးကိုေငးၾကည့္ရစ္ရင္း ဒဏ္ရာမက်က္ေသးတဲ့နွလံုးသားရွိရာကို လက္နဲ႔ဖိကပ္ကာ မ်က္နွာလႊဲလိုက္မိသည္။ ထိုအခါမွ ဘယ္ကတည္းကရပ္ေနမွန္းမသိေသာ ပိန္ပါးပါးပံုရိပ္ေၾကာင့္ မ်က္ဝန္းထဲမွမ်က္ရည္ကိုမေတြ႕ေအာင္ တစ္ဖက္လွည့္ျပီးအျမန္ပုတ္ထုတ္လိုက္ရသည္။ မ်က္ရည္စေတြမ်က္ဝန္းထဲမရွိေတာ့တာ ေသခ်ာမွျပန္လွည့္ၾကည့္ေတာ့ ထိုေနရာတြင္သူရွိမေနေတာ့။
အလႊာသံုးလႊာရွိေသာstationေပမို႔ ဓာတ္ေလွကားထဲကိုေျပးဝင္သြားျပီမွန္း ရိပ္ကနဲသာျမင္လိုက္ရတဲ့ သူ႔ရဲ႕ေနာက္ေက်ာေလးေၾကာင့္သိလိုက္၏။ ေျပးလိုက္ခ်င္ေပမယ့္ ဘာေၾကာင့္ရယ္မသိေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္မဲ့ဆင္ေျခတစ္ခုနွင့္ ေျခလွမ္းေတြကstationအျပင္သို႔သာ။
" ..... "
ကားေပၚမွာတစ္ေယာက္တည္းငိုေနသူကို အေဝးကလွမ္းျမင္လိုက္ရတဲ့အခ်ိန္ လည္ေခ်ာင္းမွာစကားသံတို႔ေပ်ာက္ရွကုန္သည္။ မာနၾကီးခဲ့တာလား ခ်စ္ျခင္းတရားကိုအေလးမထားခဲ့တာလားလို႔ ေမးလိုက္ခ်င္တဲ့စကားေတြကိုမ်ိဳသိပ္ရင္း ေကာင္းကင္ကိုသာအဓိပၸါယ္မဲ့ေငးၾကည့္ေနလိုက္သည္။ တကယ္တမ္း သူမအျမင္အာ႐ုံက ေကာင္းကင္ထက္မွာရွိမေနတာ ေမာင္းထြက္သြားတဲ့ကားကေတာ့မသိခဲ့။
" ေနာက္ေၾကာင္းျပန္မလွည့္တတ္တဲ့ငါနဲ႔ အခ်စ္ကိုတန္ဖိုးမထားခဲ့တဲ့မင္း..... "
" ဘယ္သူမွားသလဲ ဘယ္သူမွန္သလဲ ျငင္းခ်က္ေတြမထုတ္ခ်င္ေတာ့ဘူး..... ေခတ္ "
" ေသခ်ာတာတစ္ခုေတာ့ မင္းကိုငါေမ့ဖို႔ၾကိဳးစားရဦးမွာဆိုတာပဲ "
ဒီနွစ္ေတြအတြင္းမွာ ဆူးနဲ႔မ်က္နွာခ်င္းမဆံုေအာင္ ၾကိဳးစားျပီးေရွာင္ေပးခဲ့တဲ့သူမကို ေမ့မရခဲ့သလို ရင္ထဲလည္းနာက်ည္းေနမိေပမယ့္ အျမဲျပံဳးေနတတ္တဲ့သူမရဲ႕အျပံဳးေတြ သူမရဲ႕တက္ၾကြတဲ့မ်က္ဝန္းေလးေတြ အသက္မဲ့ေနတာျမင္ရတိုင္းလည္း စိတ္ထဲနာက်င္ေနရသည္။
ဘယ္သူသိနိုင္မွာလဲ မာနတရားကိုကိုးကြယ္ၾကတဲ့ ဆူးတို႔နွစ္ေယာက္လံုး တစ္ေယာက္အိမ္ျပန္ခ်ိန္ကို တစ္ေယာက္ခိုးၾကည့္ခဲ့မယ္ဆိုတာ။ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ေရွာင္ေနလ်က္နွင့္ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ေမ့မရပဲ အရက္နွင့္သာညတိုင္းအေဖာ္ျပဳေနရမည္ဆိုတာ။ သိပ္ခ်စ္ခဲ့ေတာ့လည္း အျငိဳးအာဃာတမရွိပဲ ဂုဏ္သိကၡာတစ္ခုေၾကာင့္ေဝးခဲ့ရျပီ။ ဂုဏ္သိကၡာနွင့္မာနတရားက တစ္ခါတစ္ေလ တန္ဖိုးတစ္ခုကိုအျမင္ကန္းေအာင္စြမ္းနိုင္ေလသလား။
အခ်ိန္အတန္ၾကာတဲ့ထိ ထိုေနရာမွာရပ္ေနရင္း လက္ကနာရီကိုတစ္ခ်က္ငံု႔ၾကည့္ျပီး ဂုဏ္သိကၡာေတြမာနတရားေတြနွင့္ ယွဥ္ျပိဳင္မႈေတြျပည့္ေနရာ ေနာက္ေက်ာဘက္မွာထည္ဝါစြာတည္ရွိေနေသာ ဤstationအတြင္းသို႔ ဆူးရဲ႕ေျခလွမ္းေတြျပန္လွည့္လို႔လာခဲ့သည္။
ေဝးခဲ့တဲ့ငါတို႔နွစ္ေယာက္က ေဝးသင့္လို႔ေဝးခဲ့ျပီပဲ
နာက်င္ခံစားေနလို႔လည္း ျပန္လွည့္လို႔ရတဲ့ကိစၥမွမဟုတ္တာ
တစ္ခါတစ္ေလ ရင္ထဲမွာအလြမ္းသင့္ေနရင္ မာနတရားနဲ႔ေျဖသိမ့္ရမွာေပါ့
မုန္းတယ္ဆိုတာအေျပာပဲလြယ္တာ ငါခ်စ္တဲ့မင္းကို လြယ္လြယ္ေမ့မရခဲ့ဘူး
အခ်စ္ဦးဆိုတာ သာမန္နာမ္စားတစ္ခုမွမဟုတ္ခဲ့တာ ေခတ္ရာ.....
............................................................
YOU ARE READING
လေလှိုင်းချစ်သူ ( or ) On Air ( Z + U ) ©
Romanceနာမည်ကြီးရေဒီယိုဌာနရဲ့တင်ဆက်သူဖြစ်တဲ့ အဆိပ်ဆူး..... သွေးအေးသလောက်အလုပ်အပေါ်သစ္စာရှိကာကြိုးစားပြီး တခြားသောဌာနတွေကကမ်းလှမ်းတာကိုတောင်ငြင်းပယ်ခဲ့သူ နာမည်မကြီးသေးတဲ့တက်သစ်စအဆိုမလေးသျှားထက်မှူးတစ်ယောက် သူမဝါသနာပါတဲ့အသံလွှင့်ခြင်းအလုပ်ကို နာမည်ကြီးရေဒီယိ...
