Lover // Kobe Paras

13

TYPOS, MISPELLED AND WRONG GRAMMARS AHEAD

"tagal natin di nagkita ah" bati sakin ni james as soon as makapasok ako sa gym.

Everyone looked at me, nahiya naman ako kaya dumiretso ako sa isa sa mga bleachers. Its been a week na din na di ako nakakapunta dito to wait for the two and to watch them train.

They continued their drills habang nakinig na lang ako sa music to block the thoughts na di ko magawang kalimutan. Masakit pa rin eh, i still remember nung nanghingi siya ng space dati, ganto din ako non. Pero I am so glad that kobe help me sa pagmomove on, we've been talking everyday, lalo na sa gabi, para di ako umiyak, he was there to entertain me. I opened up to him at nabawasan yung sakit na nararamdaman ko because of him.

"senti" sigaw ni will kaya napatingin ako sa kanila na nakatingin sa akin, tapos na pala sila at nagsisipasuka na sa locker to clean.

"im not, I'll wait outside na lang" paalam ko sa kanila atsaka tumayo para lumabas.

Niyakap ko yung sarili ko dahil sa lamig ng hangin. Mag 7 na din kasi.

"celene" napatingin ako sa tumawag sakin.

"can we talk?" tanong niya which i nodded.

"im sorry pala about what happened" panimula niya while we were walking. Tumango lang ako kasi ayokong magsalita about dun.

Im trying to forget it pero seems like everyone wanted me to remember every single pain na he caused.

"and.. are we good ba celene?" tiningala ko siya, its been two weeks na din kasi since the last time i talked to him.

"we are noah, di ko lang alam kung bakit tayo napunta ganitong position" sabi ko, because its true, we became awkward na.

"i know naman na you heard my confession nung nag bonfire tayo, at sana kalimutan mo na yon, and lets be friends again" paliwanag niya. Di nako magtataka kung bakit din siya lumalayo sakin, kasi alam nyang alam ko na he confessed sa mga kaibigan namin.

"we're friends naman noah, we became awkward nga lang" sabi ko, pero ngayon na we talk and clear some things out, nagiging comfortable na ulit ako sa kanya.

"and im sorry about that celene, it just happened eh" taka ko siyang tiningnan.

"what are you sorry for noah?" natatawa kong tanong.

"about liking you" natahimik ako kaya tahimik kaming naglakad ulit.

"soo.. Are we really good na ba talaga? Kasi i miss our bangayan eh" natatawa nitong tanong, tumango naman ako at natawa na din.

"yup, i miss our asaran too noah" i told him as i open my arms para yakapin siya, he was smiling as he accept my hug.

"lets go back na, probably they're waiting for us na" sabi ko atsaka kumalas sa yakap.

-

Tahimik kaming kumakain until someone cleared their throat "how are you celene?" tiningnan ko si kuya jun na nagtanong.

"okay lang, wala namang dapat ipag alala" sagot ko na hindi tinitingnan ang kahit sino sa kanila sa mata.

"were sorry celene, were not there to protect you againts pain" napatigil ako ng magsalita si will.

"we didnt know na ganon yung story niyo, we only thought na you dated at walang epal na ex yang ex mo" di ako tumingala, can we just enjoy the food? The last time na nag usap kami tungkol sa ganto, it did not end well.

"just let it go na guys, its not worth it" sabi ko sa kanila atsaka kumuha ng ulam.

Pinipigil ko lang yung sarili ko umiyak sa harap nila, nakakahiya at maraming tao. I know naman na they're concern, pero ayoko ng pag usapan ulit yon. Im trying to move on na nga e.

"hoy celene, if you cried for the wrong person again, di na kita ililibre" juan said kaya natawa naman yung mga kasama namin, i fake laugh, wala ako sa mood.

"focus only to the person who cared and love you celene" i smiled at jerson.

"we care for you celene, sabihin mo samin kung gusto mong bugbugin namin yang ex mo" banta naman ni jaydee which cause them to agree.

"can you all stop, im moving on na kaya, tapos you are all telling me these things" sabi ko atsaka sinandal yung ulo sa balikat ni kobe na siyang katabi ko.

"hoy, are you crying?" natatawang  tanong ni ricci na katabi lang ni Kobe.

"sino nag paiyak jan ha?" naramdaman ko naman na inakbayan ako ni kobe to comfort me. I just love my friendship with them.

"stop crying na" alo sakin ni kobe habang pinipisil yung balikat ko para tumigil ako.

"kayo kasi eh" sabi ko sa kanila kaya natawa naman sila.

"wala naman kaming ginagawa sayo, iyakin ka lang kamo" sabi ni noah, paktay, trip na naman nila ko.

Tiningnan ko siya ng masama habang nagpupunas ng muka using kobe's handkerchief. "stop filming me noah" binato ko siya ng tissue.

"kami lang pwede mag paiyak sayo celene"

-

"ano, are you okay na?" tanong ni ricci nung palabas na kami ng kinainan namin.

Inakbayan niya ko kaya kumapit ako sa bewang niya "oo naman" medyo ok na ko knowing na i still have friends na matatakbukhan.

"thats good, sana di ka ulit mag lasing celene, ang wild mo eh" pinalo ko siya kaya natawa kami pareho.

"you deserve to be happy celene, acceptance is the key" sabi nito kaya natahimik ako.

"alam mo ba" panimula ulit nito habang nag lalakad kami papunta sa sasakyan na pinaradahan namin.

"ano?" natatawa kong tanong.

"i know someone na makakatulong sayo to move on" bulong nito sakin pero malakas iyon kaya dinig din ng iba naming kasama na nauuna.

"who?" sumakay ako sa trip niya.

"kobe, i think he likes you" napatigil ako sa paglalakad at kunot noo siyang tiningnan.

"tange, were friends ricci, ang issue mo" sabi ko atsaka kumawala na sa akbay niya para magpunta sa Mga kasamahan namin.

"kung ayaw mo, edi wag mo"