You Gotta Stay Strong Darling Ft 1D

《06》

Previously:
"Misschien moet je even een pauze nemen van je werk." Zeg hij voorzichtig. "Wat?! Waarom?" Is mijn geschokte reactie. "Om voor jezelf te zorgen. Je helpt al die mensen met hun problemen, maar jij hebt zelf ook hulp nodig. Je kan niet andere mensen helpen als je zelf degene bent die hulp nodig heeft.."

Now
--
"Maar mensen komen naar me toe omdat ze hulp nodig hebben. Als ik er niet meer ben voor hun hebben ze niemand om het meer tegen kwijt te kunnen en dan gaat het misschien wel nog veel slechter met ze en-" Ik word onderbroken door Zayn. "Lieverd, luister naar me. Ik weet dat je alleen maar wilt helpen, en dat waardeert iedereen van je, echt waar. Alleen zelf heb je soms ook hulp nodig. En je kan niet je eigen leven voor iemand anders geven. Je neemt een weekje vrij van je werk en in die week kijk je voor één keer alleen maar naar jezelf. Deal?" Ik zucht, maar weet dat als ik nee zeg, ik dit toch niet ga winnen, dus knik ik. "Ik moet het vragen.. Over Jess.. Heeft ze het, jeweetwel, zelf gedaan?" Ik knik zachtjes en kijk naar beneden terwijl meer tranen zich een weg naar beneden maken. "Sssh.. Het komt goed. Rustig blijven ademen. Je bent oke. Niemand gaat je pijn doen. Alles komt goed sweetheart." Zayn geeft me een kus op mijn voorhoofd en eindelijk kalmeer ik. De rest van de dag kijken we films terwijl ik tegen Zayn aan lig. Zachtjes aait hij met zijn hand door mijn haar. Zodra het tijd is voor het avondeten staat Zayn op wat ervoor zorgt dat ik ook opsta. ''Ik ga soep maken. Jij mag nog wel even tv kijken hoor. Ik ben zo weer terug.'' Ik knik zachtjes en ga weer zitten. Zayn loopt naar de keuken en ik ga weer verder met spongebob kijken. Na een tijdje roept Zayn dat het eten klaar is. Ik loop naar de keuken waar de tafel al is gedekt. Na een tijdje roept Zayn dat het eten klaar is. Ik loop naar de keuken waar de tafel al gedekt is. Ik ga aan tafel zitten en Zayn doet wat soep in mijn kom. Hij legt er ook een half broodje naast. ''Tegen de tijd dat ik klaar ben met eten is jou soep en dat broodje op.'' Zegt hij streng. Ja dahaag.. Dat ga ik dus echt niet doen! ''Anders krijg je ook nog een toetje.'' Voegt hij eraan toe. Nu ik erover nadenk, denk ik dat ik toch maar even ga eten., want Zayn houdt zich altijd aan zijn woord. Geloof me dat heb ik wel gemerkt... Na een lange tijd ben ik eindelijk op de helft van mijn eten. Ik zit echt vol en speel maar wat met mijn eten. ''Hope?'' Ik kijk vragend op. Zayn geeft me een welbekende blik en ik zucht. ''Ik zit echt vol.'' Zayn geeft me een strenge blik. ''Ik krijg het gevoel dat je een toetje wilt.''
Die klootzak wil gewoon dat je dik wordt. Je moet hem verlaten varken! Ik zei toch dat hij niet goed voor ons is. Hij zorgt er al voor dat we geen uitweg meer hebben, en nu dwingt hij ons ook nog om te eten. Wat is zijn volgende stap? Hoe ver zal hij gaan? Verkrachting?
Tranen wellen op in mijn ogen. ''Zayn?'' Probeer ik zo sterk mogelijk te zeggen, alleen ik weet dat ik gefaald heb want mijn stem breekt halverwege. Meteen schiet hij me een bezorgde blik. ''I-Ik wilde.. Ik bedoel,.. Het gaat te snel.'' Stotter ik eruit. Zijn blik verandert naar verward. ''Hoe bedoel je?'' Vraagt hij als hij naast me komt zitten en mijn handen vast pakt. ''Ik bedoel.. Je hebt er al voor gezorgd dat ik mezelf niet meer kan, jeweetwel.. Snijden.. En ik moet meer eten, en ik mag niet meer alleen naar de wc...'' Hij luistert aandachtig naar wat ik te zeggen heb, en onderbreekt me niet. ''Wat ik bedoel, is, het zal niet in één keer ineens helemaal goed met me gaan. Door alle dingen af te pakken en me regels geven gaat niet ineens alles goed. Het is niet alsof nu ineens alle problemen weg zijn. Het is niet het snijden of het niet eten dat me verdrietig maakt. Het zit allemaal in mijn hoofd. Bij alles dat ik doe komt er weer die pokkestem die me verteld dat ik het niet goed doe, dat ik te dik ben, dat ik het niet waard ben. Er is zoveel aan het omgaan in mijn hoofd, en bijna niets is positief. Ik zou willen dat ik eens een keer trots op mezelf zou kunnen zijn maar dat ben ik niet. Ik ben alleen begonnen met mezelf verwaarlozen zodat ik eindelijk eens een keer trots op mezelf zou kunnen zijn. Dat ik me een keer goed voel. Dat ik controle heb. Het zit allemaal in mijn hoofd zayn, en wat je ook doet, welke regel je me ook geeft, niets zal dat veranderen.'' Allebei onze ogen zitten vol met tranen tegen de tijd dat ik klaar ben met vertellen. Zayn zegt niets maar trekt me in een knuffel. En zo zitten we tot we onszelf een beetje hebben vermand.