A GIRL WHO HAD A LOT OF IDENTITY

CHAPTER 1

Gusto mo nabang maumpisahan?

First.
Ngayon ko lang napansin na ko'konti ang mga pumapasok sa kadahilanan hindi pa namin regular class, napag isipan ko munang lumabas ng room namin, nakakairita! Hindi ko maiwasang mainis sa sobrang ingay nila sa loob at nasanay na akong nagiisa. Hindi ko rin hilig makipagsalamuha sa ibang tao dahil ayun ako. Who cares?! Ayoko lang.

Eci ang palayaw ko at ayon lang. Hindi ako basta basta nagpapakilala, 17years old na rin ako at nagiisa lang at wala ng mama. Kundi si daddy nasa canada. Niisang beses di na siya tumawag sa 'kin, gano'n ako kawalang kwentang anak para sa kaniya hays kaya nasanay ako sa ganitong tayo ng buhay ko.

Pumasok na ako sa loob ng room para kunin ang mga pagkain kong binaon, at pumunta sa canteen maghahanap ng pwesto at tahimik na naglalakad.
Kita ko sa ibang estudyante na magugulo, walang respeto, at iilan lang ang mat'tino dito sa school namin. saka ko na sasabihin sa inyo kung anong university an pinasukan ko hahaa.

Wala rin naman akong magawa kundi manahimik at magshopping sa isang lugar, tsk. Hakutin ko kaya lahat ng chocolates dito? Nakakaadik. Naghahanap ako lagi ng moleskine notebook just in case na may gusto akong bilhin at ilist dito ako lang rin naman ako bibili pwede rin na isama ko si manang para kahit papaano nakakapagrelax siya, siya na rin ang tumayong magulang ko its been 5years na iniwan ako ni mama kay daddy.

I hope she's fine now.

Sabihin na nating may sarili akong mundo haha,you don't know me a lot. Hindi ko rin ugaliing makipaghalubilo sa iba, basta.

Nandito na kami ni manang sa Supplies stores i choose to buy books dahil hilig ko rin magbasa dahil ito rin nakakapagpawala na aking stress sa buhay. Books before boys! Hahaha. Masyado naman kasi tayong matanda na at matured mag isip. Bawal rin kasi sa 'kin ang matamad na tao, dinungay ko si manang na may hawak na notebook...

Nilapitan ko siya..

"Ah manang para kay minerva po ba iyang binili mo?" Pagtatanong ko,at nagtaka siya sa pagtatanong ko.

"Oo iha naalala ko kasi siya kasi kagabi tumawag siya sa 'kin na bilhan ko raw siya nito kaya sakto rin na nakapunta tayo rito". tugon niya at nakangiti. Ganiyan niya kamahal ang apo niya..

Lumapit ako sa mga ballpen,pencils at pencilcase. kumuha ako nun at para naman madagdagan yung binili ni manang. lumapit na ako sa kaniya at para iabot itong kinuha ko. Nagtataka nanaman siya sa dala ko banda sa kaliwang gawi ko at nagsimula siyang magsalita.

"Oh napadami yata nabili mo iha?, Di ba naman ako magtataka napakasipag mong bata nakakabilib ka"papuri niyang sabi sa 'kin.

"ito manang? Hahahaha, mali ka po nang iniisip".sabi ko at itinaas ang nakasakabilang kamay ko, yung mga pencils iyon.

"Aysus, Para kanino naman iyan iha kung gano'n?" Pagtatanong niya at ngumisi.

" Sa apo niyo po manang kay minerva, para naman may naka-stock siya if ever na mawalan siya hehe" sabi ko at ningitian ko siya

"Nako iha!,nag abala kapa... Hindi mo naman kailangan gawin e, pero maraming salamat ha" tugon nito at niyakap ako ng mahigpit.

Hay,sarap sa feeling na ganito.

Pumunta na kaming counter para bayaran ito at bigla naman akong nagutom, wala bang restaurant dito? Malamang supplies store yan te! Kaloka!

Diretso uwi na kami at nagpaalam ng nakangiti sa 'kin si manang, alam kong ramdam niya na nagugutom na ako at..

Bigla niyang binuksan yung pintuan at may tao.

Tsss, pizza?

Malamang pagkain yan, ayy oo nga pala nagpadeliver ako hahaha!!!