She's A Workaholic

Chapter 1: The beginning

Chapter 1: The beginning

Trabaho dyan, trabaho dito, trabaho doon

Yan ang mga ginagawa ko palagi. I've spent almost of my life working just to give my family a better future.

Sa kakatrabaho ko, wala na akong time sa sarili ko. Even in my first salary, I have not give myself a remembrance gift. I just give all my money to my family.

Kung sa sweldo kong 2000, kebali 5000 lang yung sa akin then ang remaining 15000 ay mapupunta sa pamilya ko. At kung may overtime ako, may pera ding mapupunta sa akin pero sa lahat ay kela mama. Marami kase kaming utang. Koryente pa at tuition ng mga kapatid ko, kaya todo kayod ako.

Ako dapat ang magbabayad sa lahat ng gastos dahil ako ang panganay, at responsibilidad ko iyong tulungan ang aking pamilya. May dalawa akong kapatid, si Christian at si Dolceanna.  Mahirap lang kami pero sa kakatrabo ko for the last 6 years in the same company i'm in, umangat din kaunti ang estados namin.

Malapit ng makapagtapos si Christian ng kolehiyo, si Dolceanna naman ay nasa last grade na ng High School. Si mama ay housewife lang at si papa naman ay isang construction worker. Dati kubo lang ang bahay namin, pero ngayon dos and danas na ang bahay! may malaking t.v, May ref, aircon, at washing machine!

Kung hindi ako pumunta dito sa companya nato, siguradong wala kaming mga ganyan ngayon. Pero sobrang hirap din dito mag trabaho. Ako kasi ang pinagkakatiwalaan ng mga empleyado sa mga gawaing reports. Halos nga ako na ang gumagawa sa reports nila, hindi pa sila nag bibigay ng credits!

pwede naman siguro nilang lagyan ng credits to the real owner diba?

"Suzette, ito oh," tawag ng isang empleyado at binigyan niya ako ng maraming sulat sa desk ko.

"Ito rin Suzette" sabay bigay ng napakaraming bond papaers.

"Suzette, nagawa mo na yung pinapagawa ni manager? bukas na raw deadline non! ikaw daw ang gagawa," sabi ng isang babae habang nag lalagay ng powder sa kanyang mukha.

"Hala! sorry Suzette, nakalimutan ko na ikaw pala ang gagawa ng irereport natin bukas! please gawin mo na," at binigyan niya ako ng limang folders at bumalik na sa pag-aayos ng buhok.

"Suzette , may project din kami, ikaw na gagawa non ha? thank you," sabi ng isa habang nag lilipstick.

diba? tignan mo sinabi ko kanina.

Tinanggap ko lahat ang binigay nila sa akin. I'm used to it. This is my lifestyle, kaya hindi na nakapagtataka na wala akong time sa sarili ko. Ikaw nga, gagawa ng tatlong reports at dalawang documento sa isang araw, may time pa kaya ka sa sarili mo? diba wala na? dont tell me, magmemake-up ka habang gumagawa ng mga papeles. Then if you did...

WOW, what a great multi-tasking you got there.

People here treats me like a maid, they  dont even see me as their co-worker, but it's okay! Even  though im a sore loser, at least i still got a role. The company's maid.

Well, nirerespeto lang kasi nila ang mga magagwapo at magaganda dito. Kahit wala kapang silbi, o napakabobo mo man kapag maganda ka rerespitohin ka talaga nila at sasambahin. Well fuck this society.

I get it that i am not appealing enough to meed their standards but LOL, haven't you heard the word 'RESPECT', dzuh.

That's why I hate this job, but i have to bear it because it is the one job that can make my family live a better life. I always wanted to be a teacher, teaching children's some stuff, helping kids with their struggles and be their second mom on their second home.