Life of Liyana (Voltooid)

Hoofdstuk 23

Ik liep naar binnen en zag dat alle ogen op mij gericht waren. Als je mijn school binnen liep dan zag je gelijk een enorme aula. Ik keek snel rond of ik iemand zag die ik kende maar schaamde me gewoon dood. Ik pakte mijn airpods uit mijn tas en deed ze in. Dan lijkt het nog alsof ik een leven heb ofzo.

'Hee Liyana!' Ik hoorde een bekende stem en keek gelijk omhoog. 'Inass! Wat doe jij hier?' Vroeg ik enthousiast. Inass is mijn buurmeisje. Ik ben niet heel goed met haar maar was in ieder geval blij om een bekend gezicht te zien. 'Zit hier op school schat.' Zei ze grinnikend. 'Jaa dat is logisch. Pff domme vraag van me.' Zei ik. 'Heb gehoord dat Hafsa is bevallen! Gefeliciteerd lieverd. Hoe heten ze?' Vroeg ze lief. 'Aicha & Abir.' Zei ik. 'Wat voor les heb je nu?' Vroeg ze. 'Geen idee.' Mompelde ik. Ik keek op het rooster wat ik online opgestuurd had gekregen en zag dat ik psychologie had. 'Psychologie schat.' Zei ik. 'Oh toevallig, ik ook!' Riep ze blij. Ik keek Inass aan en lachtte nep. Inass is een leuke meid maar ze is heel erg druk. Ze praat veel met iedereen en zoekt een beetje teveel aandacht. Had echt geen zin in de hele dag Inass.

Ik liep mijn klas binnen en zag Inass me enthousiast achterna lopen. 'We zitten samen in de klasssss!' Schreeuwde ze vol energie. Ik lachtte nep en pakte mijn telefoon. De docent merkte me gelijk op en riep me naar voren. 'Jij moet Liyana zeker zijn. Aangenaamd, ik ben Daan.' Zei hij. 'Wil je je even voorstellen aan de klas.' Zei hij terwijl hij me met grote ogen aankeek. Ik knikte en het werd muisstil in de klas. Iedereen zat en keek mij nieuwsgierig aan. 'Uhm, ik ben Liyana. Negentien jaar oud. Ik ben een beetje later begonnen vanwege privé omstandigheden, verder ben ik de jongste van 6 meiden en woon ook gewoon in Amsterdam.' Zei ik rustig. Ik hoorde dat een jongen begon te fluiten. 'Kom naast me zitten dan mooie meid.' Zei hij met een knipoog. 'Nee dankjewel.'

Ik liep naar een tafel helemaal achterin waar een mooie, rustige dame met hoofddoek alleen zat. 'Is deze plek bezet?' Vroeg ik. Ze schudde haar hoofd. Ik ging zitten en keek een beetje rond. 'Ik ben Jihane trouwens.' Zei ze lief. Ze deed me denken aan Nora. 'Liyana Kaddour.' Zei ik vervolgens.

'Bzzzzz. Achraf Belnummer Bzzzzzzz' Ik schrok uit mijn dagdroom van mijn telefoon die afging. Stomme Siri, waarom noemt hij op wie me belt. Mijn gezicht werd vuurrood en ik drukte Achraf gelijk weg. De hele klas keek me aan. 'Ik zou het fijn vinden als mevrouw Kaddour haar telefoon uit zou zetten.' Zei de docent serieus. Ik knikte. Jihane grinnikte, 'je mannetje zeker.' Fluisterde ze. Ik schudde mijn hoofd. 'Uhm ja, of nee, geen idee eigenlijk.' Fluisterde ik terug. Ze lachtte en pakte haar telefoon erbij. 'Mijn dochtertje.' Zei ze terwijl ze een foto van een meisje van rond de 1 jaar liet zien. 'Aaah wat lief!' Riep ik enthousiast.

'Liyana nou is het genoeg geweest, ondanks dat dit je eerste les is verstoor je het wel. Eruit.' Zei hij boos. Ik nam een hele diepe zucht. Voordat ik nog wat kon zeggen hoorde ik Inass hard lachen. 'Wat is er precies grappig?' Vroeg ik bloedserieus. 'Meneer dit is oneerlijk. Ik heb Liyana afgeleid. Mijn excuses.' Zei Jihane gelijk. 'Dan mag jij mee Jihane.' Zei hij. Inass keek me aan met rollende ogen. 'Luister, ik ben hier niet om de sfeer te verzieken maar jij moet echt oppassen.' Zei ik terwijl ik Inass heel serieus aankeek. Ik liep de klas uit en hoorde alle jongens gelijk schreeuwen. Iedereen kwam voor me op. Jihane volde mij achterna. 'Had toch geen zin in deze les.' Zei ze lief. Ik lachtte. 'Ik ook niet. Kon je wel zien.'

'Heb zoveel honger maar de enige plekken waar je lekker kan eten zijn ver.' Mompelde Jihane zacht. 'Hoelang is 't met ov dan?' Zei ik gelijk. Ik hoorde mijn maag knorren. 'Half uur ongeveer.' Ik gooide mijn handen voor mijn gezicht. 'Stom, heb niet eens een ov-chipkaart bij me.' Zei ik. Ik pakte mijn telefoon en belde Achraf. 'Laat maar Liyana! Geen moeite doen!' Zei ze. Ik negeerde haar en hoorde Achraf's stem na 2 keer overgaan. 'Achhraaafff! Waar ben je?' Vroeg ik. 'Werk prinses.' 'Wil je aub mijn ov-chipkaart brengen naar m'n school. Wil gaan eten maar alle eetplekken zijn ver.' Ik hoorde hem zuchten. 'Je eerste schooldag en nu al hoofdpijn. Ben er over 10 minuutjes.' Zei hij en hij hing gelijk op. Ik grinnikte. 'Je maakt hem helemaal gek he.' Zei ze lachend. Ik knikte.

Ik was al aan het wachten op de witte Range Rover die de straat in zou rijden maar hij kwam maar niet. De matte grijze Mercedes die hij aan mij heeft geleend kwam de straat wel inrijden. Daar achteraan kwam de witte Range Rover. 'Daar zijn ze.' Riep ik enthousiast. Jihane keek ze met grote ogen aan. Achraf, die in de Mercedes reed stapte uit en zag er W A U W uit. Hij groette mij met een kus op mijn wang en Jihane met een hand. 'Nu al vriendinnen gemaakt.' Zei hij lachend. Hij drukte de autosleutel in mijn handen en liep naar de Range waar Nasser ongeduldig aan het wachten was. 'Love youuuuuuuu.' Riep ik terwijl ik instapte. Jihane stond nog steeds helemaal verbaasd op dezelfde plek. 'Stap in dannn.' Ze twijfelde maar stapte toch in. 'Handek je denkt ik ben wahed ghettooo maffiawijf.' Zei ik gelijk. Ze schudde haar hoofd. 'Nee nee, geen vooroordelen hebben.' Zei ze als grap. Ik startte de auto en gaf gasss. De hele school keek ons aan. Okee de mensen die buiten zaten tenminste.

'Ken je de weg?' Vroeg ik terwijl ik zomaar ergens heen reed. Ze knikte. 'Ga maar rechtdoor.' Ik stopte voor het stoplicht dat rood was en keek even naar links. Ik zag dat er een auto naast ons stond met een aantal jongens erin. Ze probeerden contact te leggen met ons via gebaren maar ik negeerde het compleet. Jihane daarintegen werd gelijk rood en gestresst. 'Gewoon negeren schat.' Zei ik grinnikend. Stoplicht ging op groen en ik drukte gelijkk gas in. Mijn auto vloog naar voor. Heerlijk, een automaat. Die jongens bleven maar toeteren. Idioten, als we geinteresseerd waren merkten ze het toch. Ik schudde mijn hoofd en gooide snel het nieuwe liedje van Inez op.

'Het is hier.' Zei Jihane lief. Ik zag een oude ghetto broodjeszaak. Pff bedoelde ze serieus dit. Zoveel moeite voor deze onhygiënische bullshit plek. Ik deed natuurlijk niet alsof ik zo ondankbaar was en bedankt haar. 'Dit is eigenlijk van mijn vader. Het is vandaag op mij.' Zei ze met een lach. Een klein meisje rende onze richting op. Ik gokte dat her haar dochter was. 'Mamaaa.' Riep ze heel erg blij. Jihane pakte haar op en draaide een rondje. 'Ga naar binnen.' Zei ze tegen mij. Ik liep naar binnen en een stankgeur drong tot me door. Ik deed moeite om adem te halen dus haalde ik gewoon adem met mijn mond. 'Salaam bentie. Wat wil je eten?' Vroeg een heel oud, kort mannetje. Ik keek Jihane vragend aan. 'Uhm, doe maar een broodje grilworst voor mij.' Zei ze. Ik knikte. 'Ik ook.' Zei ik gelijk. 'Mooie auto heb je.' Zei haar vader gelijk. 'Chokran (Dankjewel) volgde ik.

'Je hebt 5 zussen he hoorde ik.' Zei Jihane. Ik knikte. 'Jaa, klopt.' Ze keek haar dochter aan. 'Ik ben enigskind. Mijn moeder liep weg voor een andere man toen ik 2 was. Ben opgegroeid met alleen mijn vader.' Zei ze. Ik keek haar vader aan. Mijn hart brak gewoon. Dit deed me serieus gewoon echt pijn. Ik heb het niet heel breed maar ik kan wel kopen wat ik wil. Mijn zussen staan altijd klaar voor me. 'Mijn ouders zijn verhuisd naar Spanje hoor. Ik woon hier alleen met mijn 3 zussen. Twee zijn getrouwd en wonen alleen en eentje gaat binnenkort ook trouwen.'

Ze vroeg zich vast af wie Achraf was hahaha. Laat me beter stil zijn hoor nu haar vader hier staat. Hij overhandigde ons de broodjes en ik deed aanstalten om mijn portemonnee te pakken. Jihane pakte mijn hand vast en liep de winkel uit. 'Beslamaa baba' (Doei papa) Riep ze. 'Vandaag is op mij.' Zei ze al. Ik nam een hap van het broodje en kon mijn ogen niet geloven. Dit is echr het lekkerste broodje dat ik ooit heb gegeten. Nu pas begrijp ik wat made with love is. Het gaat zo-veel beter smaken.

Ik toeterde nog naar haar dochtertje en vader die voor de zaak stonden te zwaaien naar ons en reed weg. 'Subhanallah wat een liefdevolle familie heb je.' Zei ik zachtjes. Een traan gleed over mijn wang die ik gelijk wegveegde. Jihane keek me aan en schrok. 'Gaat het wel?' Vroeg ze zachtjes. Haar rustgevende stem kalmeerde me meteen. 'Jaa schat. Welke richting moeten we ookalweer op?' Vroeg ik. Ze wees naar voren. 'Rechtdoor.' Ik reed rechtdoor en mijn ogen werden steeds groter. Wat doet Hafsa hier nou weer?

'