Prologue ❌

105 5 13
                                    

Madilim ang paligid kung nasaan ang dalawa ngayon. Ang ilaw lamang nila ay mula sa mga streetlights na medyo kumukurap-kurap. Tahimik silang dalawa, tanging ang mga dahon na kumakaliskisa sa kalsada at mga laboy na hayop ang gumagawa ng ingay. Ang kaba na nararamdaman ng babae ay lumala nang hindi nagsalita ang lalaki at nakatitig lamang sakanya. She tried to break the silence that was killing her ears but she couldn't say a single word. Humakbang siya unti-unti para lapitan ang lalaki pero bigla itong nagsalita.

"Alam mo ba kung bakit kita pinatawag ng ganitong oras?" sabi ng lalaki. Umiling ang babae at tinitigan ang lalaki. Ang kanilang mga mata ay nagtagpo.

"You know...things aren't just working out for us and I found someone better." sabi ng lalaki habang lumalapit sa babae.

Napalunok ang babae. "W-what are you talking about?" tumingala siya nang onti para tingnan ang lalaki na nasa harapan na niya.

Eto ay napatawa ng saglit. A smirk then appeared on his face. "Ayan ang ayaw ko sayo eh, nag mamaangmaangan ka kahit alam mo na ang ibigsabihin ko." Lumapit ang mukha ng lalaki sa babae, napaatras naman ito.

"Maghiwalay na tayo..." With that, the girl's eyes widened. Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Nangako ang lalaki na hindi niya niya iiwanan kahit ano man ang nangyari. Mashado siyang nagtiwala.

"P-pero bakit!?"

"Hindi mo narinig ang sinabi ko? Thing's aren't working out for the both of us!"

"What do you mean!? We barely fought, we were happy and we help each other when there are problems! 'Wag mo naman gawin saakin 'to please.." hinawakan ng babae ang magkabilang braso ng lalaki. The guy groaned due to frustration.

"Let's just make this quick please.." sabi niya habang pinipilit ang sarili na kumalma. Tinanggal niya ang pagkakahawak ng babae mula sa kanyang braso and crossed his arms. Napayuko ang babae and tumango na lamang.

She didn't want to make the guy miserable with her so she just agreed. She felt the guy smiled and walked away from her. The tears that threatened to fall from her eyes finally fell and she was now crying uncontrollably. She turned around and ran and ran until she couldn't feel her legs anymore. Napaupo siya sa isang bench sa park at nagpatuloy na umiyak. Gulong-gulo ang kanyang isip dahil sa mga nangyari. Hindi na niya alam ang gagawin.

"I promise...that I won't fall in love again...never"

=======

Yuck panget.

Better than him
Story written by: @minyouuu-
Edited: ✔
Unedited: ❌

Better than Him || REWRITETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon